Επιμέλεια: Ειρήνη Αϊβαλιώτου
«Ο ουρανός είχε μια τέτοια αστροφεγγιά, ήταν τόσο φωτερός ο ουρανός, που σαν τον κοίταζες αναρωτιόσουν δίχως να το θέλεις: μα είναι ποτέ δυνατό, κάτω απ’ έναν τέτοιο ουρανό, να ζουν άνθρωποι μουτρωμένοι και γκρινιάρηδες;».
Μια νύχτα του καλοκαιριού, όταν όλοι οι κάτοικοι της πόλης φεύγουν στην εξοχή, ένας μοναχικός νέος συναντάει τυχαία στην παραλία μια νεαρή κοπέλα, τη Νάστενκα. Η γνωριμία τους οδηγεί σε επαναλαμβανόμενες συναντήσεις τα βράδια που ακολουθούν, κατά τα οποία ο κάθε ήρωας ξεδιπλώνει την παράξενη ιστορία της ζωής του. Ενώ η Νάστενκα μιλάει για τον άντρα που περιμένει να την παντρευτεί, ο ήρωας την ερωτεύεται, παρόλο που η ανταπόδοση των συναισθημάτων του είναι ανέλπιδη. Ταυτόχρονα όμως της εξομολογείται για πρώτη φορά όλον τον φαντασιακό του κόσμο, τον μοναχικό τρόπο ζωής του και το καταδικασμένο, μακριά από την πραγματικότητα, μέλλον του.
Τις “Νύχτες”, μια παράσταση βασισμένη στις «Λευκές Νύχτες» του Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι, θα παρουσιάσουν οι Apparatus από τις 8 Ιανουαρίου 2018 και κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15 στο Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι.
Στο έργο «Λευκές Νύχτες» του Ντοστογιέφσκι εμφανίζεται η φιγούρα του «ονειροπόλου». Ένας άνθρωπος που καταφεύγει στον κόσμο των ρομαντικών ονειροπολήσεων γυρνώντας την πλάτη στη σκυθρωπή πραγματικότητα. Στην παράσταση «Νύχτες» οι ονειροφαντασίες του ήρωα ξεφεύγουν από τα δικά του πάθη και απλώνονται σε όλους τους θεατρικούς χαρακτήρες. Βλέπουμε πόσο εύκολο είναι να καταφύγει κάποιος στο φαντασιακό του και να πλάσει έναν ολόκληρο κόσμο με όσα η ζωή δεν του έχει δώσει ακόμα. Και ενώ όλο αυτό μοιάζει με ένα αθώο και όμορφο παιχνίδι του ανθρώπινου μυαλού, ενέχει έναν σοβαρό κίνδυνο:ο άνθρωπος εγκλωβίζεται μέσα στο όνειρο πληρώνοντας το τίμημα της απόλυτης μοναξιάς του.
Η ομάδα Apparatus είναι μια νέα ομάδα δημιουργών στον χώρο του θεάτρου και των εικαστικών τεχνών, με βασικά της μέλη τους Βάσια Χρονοπούλου, Λένα Λέκκου, Δημήτρη Μπαλτά, Αντώνη Λέκκο και Μάνθα Καραδήμα. Στόχος της ομάδας είναι η έκφραση των μελών της μέσω των διαφόρων μορφών της τέχνης, χωρίς τον περιορισμό του θεάτρου. Σημείο εκκίνησης για τη δημιουργία νέων έργων είναι η θεματική που απασχολεί την ομάδα την εκάστοτε περίοδο και η ανάγκη επικοινωνίας της με τον κόσμο. Το 2017 παρουσίασαν το έργο «Ο Μηχανισμός του Δωματίου» του Αριστείδη Αντονά στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων, ενώ η πρώτη κοινή δουλειά των Apparatus παρουσιάστηκε στο Bios, στo διαγωνισμό Scratch Night του Bob Theatre Festival 2016.
Συντελεστές
Μετάφραση: Άρης Αλεξάνδρου
Διασκευή – Σκηνοθεσία: Βάσια Χρονοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Λένα Λέκκου
Φωτισμοί: Δημήτρης Μπαλτάς
Επιμέλεια κίνησης: Φαίδρα Σούτου
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Κοσμίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Μάνθα Καραδήμα
Φωτογραφίες: Αντώνης Λέκκος
Παίζουν: Χρήστος Καπενής, Ντένια Στασινοπούλου, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Ευφημία Καλογιάννη
Από τις 8 Ιανουαρίου, κάθε Δευτέρα και Τρίτη στις 21:15
Θέατρο 104, Ευμολπιδών 41, Γκάζι (πλησίον σταθμού «Κεραμεικός»)
- Την εποχή της συγγραφής του έργου (1847) ο Ντοστογέφσκι επισήμανε ως ένα αξιοσημείωτο κοινωνικό φαινόμενο τον άνθρωπο-ονειροπόλο. Στην Εφημερίδα της Αγίας Πετρούπολης χαρακτηρίζει τον ονειροπόλο ως τύπο ανθρώπου απόλυτα συντονισμένου με την πόλη, η οποία, ειδικά την περίοδο του καλοκαιριού, φαίνεται να ενθαρρύνει την αποξένωση από την πραγματικότητα. Η ατμόσφαιρα στις “Λευκές Νύχτες” είναι ποιητική και άκρως συγκινητική. Πρόκειται για έναν ύμνο στη νεότητα, στην άνοιξη, στον έρωτα και στη δύναμή τους να μεταμορφώνουν την εγκόσμια πραγματικότητα.
- Όμως να θυμηθώ την πίκρα, που δοκίμασα, Νάστιενκα;! Να σκοτεινιάσω, έστω και μια στιγμή, την ολόφωτη ευτυχία σου, να λυπήσω την ψυχή σου, βαρυγκομώντας, να την πικράνω με κρυφές τύψεις και να κάμω την καρδιά σου να πονάει σε στιγμές ευτυχισμένες, να μαράνω, έστω κι ένα απ’ αυτά τα τρυφερά λουλουδάκια, που έπλεξες στα μαύρα δαχτυλίδια των μαλλιών σου, όταν στάθηκες πλάι του στην εκκλησία. Ω! ποτέ! Ποτέ! Ας είναι πάντα αίθριος ο ουρανός σου, ας είναι φωτεινό κι ατάραχο το γλυκό σου χαμόγελο, ας είσαι ευλογημένη για κείνη τη στιγμή της αγαλλίασης και της ευτυχίας που χάρισες σε μια άλλη, έρημη καρδιά, που σ’ ευγνωμονεί. Θε μου! Μια ολόκληρη στιγμή ευτυχίας! Μα τάχα αυτό δεν είναι αρκετό ακόμα και για μια ολόκληρη ανθρώπινη ζωή;… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
- Ο Φ. Μ. Ντοστογιέφσκι είναι κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Μελέτησε την κοινωνία και τον κόσμο όχι θεωρητικά αλλά στην πράξη. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματά του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκ υπέφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Το 1859 επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία, όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σ’ αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Πολίτης και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο ενός συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών.
– Διαβάστε ακόμα:
