15 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Φεστιβάλ Επιδαύρου μ.Β. με την «Αντιγόνη». Ένα κείμενο από το 2006 στη μνήμη του Λευτέρη Βογιατζή

Του Παναγιώτη Μήλα

ΙΣΩΣ ακούγεται υπερβολικό, ίσως θεωρηθεί ιεροσυλία, ίσως -και το πιθανότερο- να χαρακτηριστώ άσχετος, όμως μπορώ να πω ότι μετά την «Αντιγόνη» που παρουσίασε ο Λευτέρης Βογιατζής στην Επίδαυρο, τα πάντα θα πρέπει να χαρακτηρίζονται ως προ και μετά Βογιατζή (π.Β. και μ.Β.). Ο πληθωρικός σκηνοθέτης και ηθοποιός δίδαξε την τραγωδία του Σοφοκλή με ένα μοναδικό τρόπο. Το κοινό και τις δύο ημέρες τίμησε -με εξάντληση των εισιτηρίων- την τελευταία παράσταση της φετινής νέας -επιτυχημένης- πορείας του Ελληνικού Φεστιβάλ.

Το κοινό τίμησε τη Νέα Σκηνή του Λευτέρη Βογιατζή με παρατεταμένο χειροκρότημα όταν τα φώτα έσβησαν. Ο Λευτέρης Βογιατζής πάλεψε με το «θηρίο» και βγήκε άξιος νικητής. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της έρευνάς του, της μελέτης του, της επιμονής του για το τέλειο. Ο σκηνοθέτης θύμισε σε πολλούς νεωτεριστές και νεωτερίζοντες ότι το αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου δεν έχει ανάγκη από μικρόφωνα, ηχητικές εγκαταστάσεις, μεγάφωνα και άλλα παρόμοια ενισχυτικά…

 

Η Αμαλία Μουτούση και ο Θανάσης Δόβρης.

 

 

Ο Βογιατζής με τη βοήθεια της Χλόης Ομπολένσκι παρουσίασε «γυμνό» το θέατρο του Πολυκλείτου, με χώμα και ελάχιστα ριγμένα στάχυα. Ανέδειξε έτσι όλη την ομορφιά του. Ο Βογιατζής αντί μουσικής προτίμησε τις φωνητικές συνθέσεις που δίδαξε ο Σπύρος Σακκάς. Οι 22 πρωταγωνιστές κινήθηκαν και μέσα και έξω από την ορχήστρα, σαν καλοκουρδισμένα γρανάζια πολύπλοκης μηχανής με δάσκαλο τον Ερμή Μαλκότση, ενώ ο Λευτέρης Παυλόπουλος με τους φωτισμούς του πρέπει να έχει κάνει μια από τις καλύτερες δουλειές του.

Όλοι αυτοί στηρίχτηκαν πάνω στη μετάφραση του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος “φώτισε” την ελληνική γλώσσα με τον δικό του τρόπο, σίγουρα χωρίς ακροβασίες…

 

Ακολούθησε η ομάδα κρούσης του Βογιατζή, για την οποία θα πρέπει να είναι ευτυχής και ως σκηνοθέτης και ως ηθοποιός.

 

 

Δίπλα του είχε την Αμαλία Μουτούση (Αντιγόνη) – στη φωτογραφία, την Εύη Σαουλίδου (Ισμήνη), τον Δημήτρη Ήμελλο (φύλακα), τον Νίκο Κουρή (Αίμονα), τη Στεφανία Γουλιώτη (Τειρεσία), την Αλεξία Καλτσίκη (Άγγελο), τον Νίκο Παπαγιάννη (Ευριδίκη) και τη Ρηνιώ Κυριαζή (Εξάγγελο).

Ο ίδιος ο Λευτέρης Βογιατζής δίδαξε το ρόλο του Κρέοντα.

Την ομάδα συμπλήρωναν, ισάξια με τους πρώτους ρόλους, οι Θανάσης Βλαβιανός, Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος, Θανάσης Δόβρης, Γιάννης Κλινής, Κωστής Κορωναίος, Στράτος Μενούτης, Χρίστος Νικολάου, Σπύρος Περδίου, Νίκος Τουρνάκης, Σωτήρης Τσακομίδης, Μενέλαος Χαζαράκης, Θανάσης Χαλκιάς και Χάρης Χαραλάμπους.

Άλλος ένας που ένιωθε περήφανος για τη «συμμετοχή» του ήταν ο σκηνοθέτης Σπύρος Α. Ευαγγελάτος, που έβλεπε την κόρη του Κατερίνα, «δεξί χέρι» του Λευτέρη Βογιατζή, να τιμά το όνομά του αλλά και το όνομα της μητέρας της Λήδας Τασσοπούλου.

Όλοι οι συντελεστές -στην καλύτερη στιγμή τους- έδωσαν ένα αποτέλεσμα που, όπως λένε, «ανέβασε τον πήχη» στα ύψη και δικαίωσαν απόλυτα τον αρχηγό της «επανάστασης», το νέο πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου, Γιώργο Λούκο.

***

Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε τη Δευτέρα 7 Αυγούστου 2006, στην εφημερίδα «Ναυτεμπορική» και στη σελίδα 52.

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -