Το σύντομο αφήγημα του Georges Bataille «Ο νεκρός» γράφεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και απηχεί τη φρίκη του πολέμου. Ο Εντουάρ, ο αγαπημένος της Μαρίας, είναι νεκρός. Η Μαρία θα περάσει μια παραληρηματική νύχτα -σαν σε όνειρο- και θα πεθάνει την αυγή. Η παράσταση ξεκινάει με την εικόνα μιας γυναίκας που κείτεται γυμνή στο κρύο πάτωμα. Από το σώμα της ξεκινάει μια γραμμή από περιττώματα. Στο βάθος του χώρου, ψηλά, ένας άντρας καπνίζει σιωπηλά στο μισοσκόταδο. Ακούγεται μουσική από ένα ραδιόφωνο. Παρελαύνουν στρατιώτες, φαντάσματα, ερεθισμένοι νεαροί, ένας παραμορφωμένος νάνος. Η Μαρία χάσκει με ανοιχτές όλες τις οπές του σώματός της. Παραδίνεται στην υπερβολή και στην έκσταση. Γυμνή, κάθιδρη από τη φρίκη, κοιμάται κι ονειρεύεται. Το όνειρό της είναι γελοίο, πρόστυχο. Όλη νύχτα η Μαρία προσπαθεί να φτάσει στον θάνατο.
Συντελεστές
Παίρνουν μέρος: Βίκυ Κυριακουλάκου, Αλέξια Σαραντοπούλου, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου και Βασίλης Νούλας, Κώστας Τζημούλης
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νούλας
Εικαστική επιμέλεια: Κώστας Τζημούλης
Βοηθός σκηνοθέτη: Ελισάβετ Ξανθοπούλου
Ομάδα Nova Melancholia
* Το κείμενο του Georges Bataille είναι σε μετάφραση της Αγγελικής Πετρά (εκδόσεις ΑΓΡΑ).
* Στην παράσταση ακούγεται το ποίημα του Μίλτου Σαχτούρη «Η Μαρία» μελοποιημένο από τον Β. Νούλα.
* Παράσταση στο πλαίσιο του πρότζεκτ “Ύπνος” σε παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών.
* Ημερομηνίες: 7-8, 14-15, 21-22 και 28-29 Μαΐου 2016, ώρα 9 μ.μ., Σφιγγός και Γαλαξία, Νέος Κόσμος
Περφόρμανς από την ομάδα Nova Melancholia
Διάρκεια: 1 ώρα
Κατάλληλο άνω των 18 ετών
Μία πρωτότυπη περφόρμανς, βασισμένη στο αφήγημα “Ο νεκρός του Georges Bataille”, από τη σύγχρονη ομάδα θεάτρου και περφόμανς Nova Melancholia.
Εισιτήρια | Κανονικό: 7 € | Μειωμένο / Φίλοι / Mικρή παρέα (5-9 άτομα): 5 € | ΑΜΕΑ / συνοδός ΑΜΕΑ / Άνεργοι / Μεγάλη παρέα (10 άτομα +): 3 €
Επιμέλεια έκθεσης και περφόρμανς: Γιώργος Τζιρτζιλάκης, Θεόφιλος Τραμπούλης
Ἡ Μαρία (Μίλτος Σαχτούρης)
Ἡ Μαρία σκεφτικὴ ἔβγαζε τὶς κάλτσες της
Ἀπὸ τὸ σῶμα της ἔβγαιναν
φωνὲς ἄλλων ἀνθρώπων
ἑνὸς στρατιώτη ποὺ μιλοῦσε σὰν ἕνα πουλὶ
ἑνὸς ἀρρώστου ποὺ εἶχε πεθάνει ἀπὸ πόνους προβάτων
καὶ τὸ κλάμα τῆς μικρῆς ἀνεψιᾶς τῆς Μαρίας
ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες εἶχε γεννηθεῖ
Ἡ Μαρία ἔκλαιγε ἔκλαιγε
τώρα ἡ Μαρία γελοῦσε
ἅπλωνε τὰ χέρια της τὸ βράδυ
ἔμενε μὲ τὰ πόδια ἀνοιχτὰ
Ὕστερα σκοτείνιαζαν τὰ μάτια της
μαῦρα μαῦρα θολὰ σκοτείνιαζαν
Τὸ ραδιόφωνο ἔπαιζε
Ἡ Μαρία ἔκλαιγε
Ἡ Μαρία ἔκλαιγε
τὸ ραδιόφωνο ἔπαιζε
Τότε ἡ Μαρία
σιγὰ-σιγὰ ἄνοιγε τὰ χέρια της
ἄρχιζε νὰ πετάει
γύρω-γύρω στὸ δωμάτιο
