12.2 C
Athens
Τρίτη 18 Φεβρουαρίου 2025

Τζον Λε Καρέ: Η γάτα που κάθισε στο χαλάκι…

“Η γάτα που κάθισε στο χαλάκι δεν είναι ιστορία. Η γάτα που κάθισε στο χαλάκι μιας άλλης γάτας είναι ιστορία”, έλεγε ο μάγος της κατασκοπικής λογοτεχνίας Τζον Λε Καρέ και οπωσδήποτε κάτι ήξερε καλύτερα.

 

 

Ο σπουδαίος Βρετανός συγγραφέας John Le Carré, που πέθανε από πνευμονία στην ηλικία των 89 ετών, ίσως να μην ήταν πολύ «τάση» τα τελευταία χρόνια, κάποια εποχή δε, θεωρείτο εντελώς παρηκμασμένος. Μπορεί το λογοτεχνικό είδος, με το οποίο έγινε γνωστός, η «κατασκοπική λογοτεχνία», να θεωρείται ότι ισορροπεί μεταξύ pulp fiction, best-seller κατασκευάσματος, τοποθετούμενο στις παρυφές της (θεωρούμενης ως) αμιγούς λογοτεχνίας.

Ωστόσο ο John Le Carré ήταν ένας λογοτεχνικός τιτάνας με όλη τη σημασία της λέξης. Τα βιβλία που υπερβαίνουν κατά πολύ τις αγκυλώσεις των ειδών ή τις ευκολίες των κατηγοριοποιήσεων. Έγινε γνωστός τη δεκαετία του ’60 με το τρίτο του βιβλίο «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο» (εκδ. Bell), το οποίο μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τεράστια επιτυχία, με τον Richard Burton στον ομώνυμο ρόλο. Ο Le Carré, που υπηρετούσε τότε στη βρετανική πρεσβεία στη Βόννη, ως διπλωμάτης αλλά στην πραγματικότητα ως πράκτορας της MI6, χρησιμοποιούσε ήδη από το προηγούμενό του βιβλίο το ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός (το πραγματικό του όνομα ήταν David John Moore Cornwell), διότι οι διπλωματικοί υπάλληλοι απαγορευόταν να υπογράφουν βιβλία με το πραγματικό τους όνομα.

Η τρομακτική εμπορική επιτυχία του βιβλίου, τον «υποχρέωσε» να εγκαταλείψει τη σταδιοδρομία του ως κατάσκοπος. Βέβαια είχε ήδη προηγηθεί και η αποκάλυψη του ονόματός του από τον περίφημο διπλό πράκτορα Κιμ Φίλμπι, οπότε η απόσυρσή του από την υπηρεσία ήταν επιβεβλημένη. Ο Φίλμπι θα είναι πρωταγωνιστής στην άλλη μεγάλη εμπορική επιτυχία του Le Carré, το έξοχο «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλι» (εκδ. Καστανιώτη), που κι αυτό μεταφέρθηκε εξαιρετικά στον κινηματογράφο.

Τα μυθιστορήματα του Le Carré, με κεντρικό χαρακτήρα / ήρωα, τον συνταξιοδοτημένο μυστικό πράκτορα George Smiley, που άλλοτε κυριαρχεί κι άλλοτε περνάει σε δεύτερο πλάνο στις ιστορίες, δημιούργησαν μια σειρά 10 βιβλίων, που τα περισσότερα μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία, ο δε Alec Guiness θεωρήθηκε ο ιδανικός Σμάιλι, ερμηνεύοντας τον ρόλο επί σειρά ετών.

Μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και την κατάρρευση της αυτοκρατορίας της Σοβιετικής Ένωσης, ο συγγραφέας, αν και θεωρήθηκε λογοτεχνικά «τελειωμένος», αποδεικνύοντας την τεράστια δυναμική του, δημοσίευσε μερικά από τα καλύτερά του βιβλία, τα χρόνια που ακολούθησαν, όπως το «Ο ράφτης του Παναμά» (εκδ. Bell, δυστυχώς εξαντλημένο) ή το «Ο επίμονος Κηπουρός» (εκδ. Bell), το δε αυτοβιογραφικό του μυθιστόρημα «Ένας τέλειος κατάσκοπος» (εκδ. Bell), θεωρήθηκε από τον Philip Roth, ως «το καλύτερο μεταπολεμικό αγγλικό μυθιστόρημα» (και δεν πέφτει πολύ έξω ο μεγάλος Αμερικανός συγγραφέας). Το τελευταίο του μυθιστόρημα, που κυκλοφορεί στη γλώσσα μας είναι το εξαιρετικό (και ιδιαίτερα ελεγειακό) «Ένας έντιμος άνθρωπος».

Το ύφος του Le Carré, είναι εκείνο που τον έκανε να ξεχωρίσει σε ένα λογοτεχνικό είδος πολύ παρεξηγημένο. Πατώντας γερά στη βρετανική παράδοση των Chesterton, Grahah Greene, ο Le Carré εστιάζει στην ψυχολογία των χαρακτήρων του, στις σιωπές και στην ατμόσφαιρα που δημιουργείται μέσα από τις ιστορίες που περιγράφει. Οι ήρωές του είναι κουρασμένοι, θλιμμένοι, μελαγχολικοί, η υπηρεσία είναι σε παρακμή, η χώρα σε αποσύνθεση και συμβιβασμένη. Μοναδικό στυλίστας της γραφής, με τον υπαινικτικό και πυκνογραμμένο του λόγο, το μοναδικό του χιούμορ και την εξαίσια πλοκή των μυθιστορημάτων του, αγαπήθηκε από όλα τα είδη των αναγνωστών, τοποθετώντας την «κατασκοπική λογοτεχνία» σε μια άλλη κατηγορία. Τα τελευταία 20 χρόνια, η δράση στα βιβλία του είχε υποχωρήσει, δίνοντας έμφαση στους χαρακτήρες και τον εσωτερικό τους κόσμο.

 

 

Ο Τζον Λε Καρέ γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1931 στο χωριό Πουλ, στην περιοχή του Ντόρσετ, στην Αγγλία. Η μητέρα του τον εγκατέλειψε όταν ήταν πέντε ετών και ο Τζον τη συνάντησε πολύ αργότερα. Πατέρας του ήταν ο Ρίτσαρντ Κόρνουελ (1906-1975), συνταξιούχος ασφαλιστής που είχε δημιουργήσει πολλά χρέη, ενώ για διάφορες παραβατικές υποθέσεις κατέληξε και μία φορά στη φυλακή. Μικρότερη αδελφή του είναι η σημερινή ηθοποιός Σαρλότ Κόρνουελ και ετεροθαλής αδελφός του, από το δεύτερο γάμο του πατέρα του, ο Ρούπερτ Κόρνουελ που διευθύνει μια εφημερίδα.

Το 2008 στον πίνακα των καλύτερων 50 Άγγλων συγγραφέων του 20ου αιώνα που συνέταξαν οι “Τάιμς” κατέλαβε την 22η θέση.

Με το θάνατό του η Λογοτεχνία έχασε έναν από τους τελευταίους πραγματικά μεγάλους.

*Στην τηλεοπτική ταινία “A Murder of Quality” (Thames Television, 1991) με πρωταγωνιστές τους ηθοποιούς Denholm Elliott και Joss Ackland σε σκηνοθεσία Gavin Millar, ο διευθυντής του σχολείου Terence Fielding (Joss Ackland) συναντά τους μαθητές σε μια αίθουσα, η οποία είναι πλήρως επιπλωμένη και διακοσμημένη με ταπετσαρίες και καλύμματα. Στο δωμάτιο υπάρχει και μια σιαμέζα γάτα, την οποία ο Fielding παίρνει αγκαλιά.

Ο Fielding στη συνέχεια κάθεται, μιλάει στα αγόρια και κρατά τη γάτα στην αγκαλιά του.

Στο τέλος της ταινίας, ο χώρος αδειάζει. Η γάτα είναι ακόμα μέσα, καθώς ένας άντρας παίρνει και το τελευταίο αντικείμενο, ένα φυτό σε γλάστρα.

Όταν ο άντρας κλείνει την πόρτα πίσω του, αφήνει το χώρο άδειο με τη γάτα ακόμα μέσα!

Συμπέρασμα; Την επόμενη φορά βγάλτε τη γάτα από το δωμάτιο πριν από τα σκηνικά!

 

 

 

 

 

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -