Ο 81χρονος Aμερικανός θεατρικός συγγραφέας έχασε τη ζωή του λόγω επιπλοκών από τον Covid-19.
Έγινε γνωστό πως έφυγε από τη ζωή, χτυπημένος από τον κορονοϊό, ο σπουδαίος Καμερουνέζος μουσικός Μανού Ντιμπάνγκο, την Τρίτη 24 Μαρτίου 2020. Λίγες ώρες μετά, ο Covid-19 πήρε έναν ακόμη διακεκριμένο άνθρωπο από τον χώρο των Τεχνών, τον θεατρικό συγγραφέα Τέρενς Μακνάλι.
Ο 81χρονος Αμερικανός έχασε τη ζωή του λόγω επιπλοκών από τον κορονοϊό στη Σαρασότα της Φλόριδα. Ο Μακνάλι, ο οποίος πρόσφατα είχε αναρρώσει από μια εκτεταμένη θεραπεία για τον καρκίνο του πνεύμονα, έπασχε από χρόνια αναπνευστικά νοσήματα.
Ο θεατρικός συγγραφέας έγινε ευρύτερα γνωστός και αγαπητός στους καλλιτεχνικούς κύκλους για την απεικόνιση της γκέι ζωής στις ΗΠΑ κατά τις δεκαετίες του 1970, του 1980 και του 1990, είχε τιμηθεί με τέσσερα βραβεία Tony: δύο για τα μιούζικαλ “Kiss of the Spider Woman” (1993) και “Ragtime” (1998), και άλλα δύο για τα θεατρικά “Love! Valor! Compassion!” (1995) και “Master Class”. Το τελευταίο ήταν βασισμένο στο περίφημο σεμινάριο όπου δίδαξε η Μαρία Κάλλας στη Μουσική Σχολή Τζούλιαρντ της Νέας Υόρκης, στις αρχές της δεκαετίας του ’70.
Το “Master Class” γράφτηκε και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τη σεζόν 1995-1996, με πρωταγωνίστρια τη Ζόι Κάλντγουελ, αρχικά στη Φιλαδέλφεια και μετά στο Μπρόντγουεϊ γνωρίζοντας μεγάλη επιτυχία.
Θεωρείται ένας από τους σπουδαιότερους συγγραφείς της παγκόσμιας σύγχρονης δραματουργίας, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως ο «βάρδος του αμερικανικού θεάτρου». Ο λόγος για τον Τέρενς ΜακΝάλι, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 81 ετών την Τρίτη 24 Μαρτίου στη Σαρασότα της Φλόριντα λόγω επιπτώσεων του Covid-19 στο ήδη κλονισμένο αναπνευστικό του.
Ο τολμηρός συγγραφέας του (off) Μπρόντγουεϊ, ευρέως γνωστός για το «Κόρπους Κρίστι» και «Φράνκι και Τζόνι στο φεγγαρόφωτο» (κινηματογραφική μεταφορά με τους Αλ Πατσίνο και Μισέλ Φάιφερ, 1991), τιμήθηκε με το βραβείο Τόνι συνολικά 4 φορές, δύο από αυτές για το «Love! Valor! Compassion!» και για το «Master Class», το οποίο παιζόταν μέχρι πρόσφατα στο θέατρο Μικρό Χορν με τη Μαρία Ναυπλιώτου να δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία στο ρόλο της Μαρίας Κάλλας σε μια από τις πιο επιτυχημένες παραστάσεις των τελευταίων δύο ετών.
Ήταν μόλις 25 χρονών όταν ανέβηκε το πρώτο του έργο «And Things That Go Bump in the Night» στο Μπρόντγουεϊ σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Κακογιάννη. Μετρώντας μια σταδιοδρομία 60 χρόνων, 46 θεατρικά έργα και 4 όπερες, σενάρια για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο αντίστοιχα, ήταν από τους ελάχιστους καλλιτέχνες της γενιάς του που κατάφερε να περάσει από την αβάν-γκαρντ σκηνή στην αντίπερα όχθη, κερδίζοντας την αναγνώριση του κοινού.
Το έργο του χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλομορφία, ενώ κυρίαρχα θέματα του είναι η ομοφυλοφιλία, ο έρωτας, ιδίως σε μεγαλύτερες ηλικίες, οι ανθρώπινες σχέσεις και η ανάγκη για ουσιαστική επικοινωνία.
Ενώ λίγο πριν από την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου αξίζει να θυμηθούμε το μήνυμα που απηύθυνε το 2013 στον Σύνδεσμο Αμερικανικών Θεάτρων και Παραγωγών (League of American Theatres and Producers): «Πιστεύω ότι το θέατρο μας διδάσκει ποιοι είμαστε, ποια είναι η κοινωνία μας και προς τα πού πηγαίνουμε. Δεν πιστεύω ότι το θέατρο μπορεί να λύσει τα προβλήματα μιας κοινωνίας, κι ούτε θα έπρεπε να περιμένουμε από αυτό να το κάνει… Τα θεατρικά έργα δεν το κάνουν αυτό. Αλλά οι άνθρωποι. Η δραματουργία μπορεί μόνο να δημιουργήσει τον τόπο συνάντησης των ιδεών και των συναισθημάτων που θα οδηγήσουν μια κοινωνία στην απόφαση να θεραπευτεί και να αλλάξει».
