Του Παναγιώτη Μήλα
Τελικά η απόφασή μου να πάω να παρακολουθήσω πρόβα στα «Οργισμένα Νιάτα» σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά, στο «Αγγέλων Βήμα» μου βγήκε σε καλό.
Μια ανατροπή στο πρόγραμμα του σκηνοθέτη είχε ως αποτέλεσμα να μείνει αρκετός ελεύθερος χρόνος να συζητήσω με τους τέσσερις ηθοποιούς του θιάσου.
Η αλήθεια είναι ότι πως ήμουν πολύ τυχερός επειδή γνώρισα αυτά τα καλά παιδιά. Αυτό οφείλεται φυσικά στην ευφυΐα του σκηνοθέτη να επιλέξει ηθοποιούς που αγαπούν το θέατρο, ηθοποιούς που έχουν στόχους.
Αυτό φάνηκε ακόμα και από τις πρώτες κουβέντες που ανταλλάξαμε, οπότε ακόμα κι αν ο Θοδωρής ερχόταν στην ώρα του οι συνεντεύξεις θα γίνονταν έτσι κι αλλιώς κάποια άλλη στιγμή.
Στο φουαγιέ, μετά τον Αναστάση Χριστοφιλόπουλο και την Έλενα Σαλαμπάση, ήρθε και ο Θάνος Κρομμύδας, ο οποίος στα «Νιάτα» υποδύεται τον Τζίμμη Πόρτερ, ρόλο που το 1960 στα Εθνικό Θέατρο είχε υποδυθεί ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.
Επειδή στη συζήτησή μου με την Έλενα Σαλαμπάση η τελευταία ερώτηση ήταν σχετική με τα κατοικίδια ο Θάνος θέλησε να αναφερθεί κι αυτός για το ίδιο θέμα και είπε:
-Αγαπώ πολύ τα κατοικίδια, με μια ιδιαίτερη προτίμηση πάντα στα σκυλάκια. Αυτό γιατί έχουμε στην οικογένεια μας τον Έκτορα, ένα σκύλο που ζυγίζει 50 κιλά, κανονικός άνθρωπος δηλαδή. Το μόνο που θέλει είναι λίγη φροντίδα και αγάπη και αυτά στα επιστρέφει εις διπλούν.
*Προφανώς Θάνο η αγάπη σου για τα κατοικίδια θα έχει ξεκινήσει από τα παιδικά σου χρόνια,. Αλήθεια, πού γεννήθηκες, από πού κατάγεσαι και πού μεγάλωσες;
-Έχω διπλή καταγωγή. Από Τρίκαλα που είναι από τη μεριά του πατέρα μου και από Θεσπρωτία από την μεριά της μάνας μου. Παρόλα αυτά, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα. Είμαι σίγουρα παιδί της πόλης και γι’ αυτό δεν θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου να ζει μακριά από αυτήν, σίγουρα όχι στο άμεσο μέλλον.
*Ποιοι δάσκαλοι σου διεύρυναν τους ορίζοντες;
-Είναι τόσοι πολλοί δάσκαλοι που έχω την ανάγκη να τους ευχαριστήσω όλους έστω κι αν αυτό θα μας πάρει ώρες. Σίγουρα από κάποιους παίρνεις περισσότερα πράγματα και από άλλους λιγότερα. Το σημαντικό είναι ότι όλοι έχουν κάτι να σου πουν και να σου μάθουν. Όμως για ένα πράγμα είμαι βέβαιος: Χρωστάω ένα μεγαλύτερο ευχαριστώ σε αυτούς που με πίεσαν, με δυσκόλεψαν και που μου τόνιζαν τα λάθη μου γενικότερα επειδή ήθελαν να βελτιωθώ και να γίνω καλύτερος πάνω στο αντικείμενο αυτό. Όλα αυτά πάντοτε με αγάπη.
[Πατήστε “κλικ” επάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες].
*Υπάρχει η ίδια αγάπη και για κάποια μέρα της ζωής σου που θα μείνει ανεξίτηλη;
-Είναι η μέρα που ξεκίνησα το ταξίδι μου για την Αμερική για να συνεχίσω τις σπουδές μου πάνω στο θέατρο. Ήταν η Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου του 2014. Πρώτα πήγα στη Νέα Υόρκη και έπειτα στο Λος Άντζελες. Συνολικά έμεινα στην Αμερική τεσσεράμισι χρόνια. Ήταν ένα ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, φίλους από όλο τον κόσμο και καινούργιες αναζητήσεις. Ήταν ένα ταξίδι που διεύρυνε τους ορίζοντές μου και σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη μου και ως ηθοποιός και ως άνθρωπος.
*Μιας και μιλάμε για το Θέατρο πες μου Θάνο πώς θα ήθελες να δεις την ευρύτερη οικογένεια του πολιτισμού;
-Ενωμένη και μονιασμένη. Όλοι μπορούμε να συνυπάρξουμε και να βρούμε το ρόλο μας μέσα σε αυτήν την οικογένεια. Γι αυτό πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να αποθαρρύνουμε ή να ακυρώνουμε την προσπάθεια των συναδέλφων μας. Κι επίσης αυτή η μεγάλη οικογένεια να μάθει να ασχολείται ουσιαστικά με το έργο της και όχι τόσο πολύ με το «φαίνεσθε».
* Ο περιορισμός στην περίοδο της πανδημίας, παρότι ασύμβατος με την «ελευθερία» που κάθε τέχνη υπηρετεί, υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει ως ισχυρό κίνητρο για διερεύνηση άλλων τρόπων ή μορφών έκφρασης;
-Ο μεγαλύτερος τρόπος έκφρασης μέσα στην πανδημία έγινε μέσα από τα social media. Η ευκολία πρόσβασης και χρήσης τους επέτρεψε σε πολλούς ανθρώπους να παρουσιάσουν το υλικό τους. Εννοείται πως όλοι μας έχουμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης και προβολής. Όμως θα πρέπει να μάθουμε να φιλτράρουμε όλες αυτές τις πληροφορίες που δεχόμαστε μέσα από τα social media, επειδή σίγουρα κάποιες από αυτές είναι αχρείαστες ή ακόμα και λανθασμένες.
*Ας πάμε τώρα στα «Οργισμένα Νιάτα». Στη διάρκεια της προετοιμασίας της παράστασης, σου γεννήθηκαν ερωτήματα που δεν τα είχες όταν διάβαζες το κείμενο;
-Εννοείται πως με την πρώτη ανάγνωση κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε όλα τα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με το έργο. Ακόμα και με τις επόμενες αναγνώσεις και γενικότερα από πρόβα σε πρόβα, μου δημιουργήθηκαν ερωτήματα που δεν τα είχα φανταστεί. Το θετικό στοιχείο είναι πως όλα αυτά ξεπερνιούνται μέσα από την ομαδικότητα και τη βοήθεια του σκηνοθέτη της παράστασης.
*Σε ποια στοιχεία του έργου θα ήθελες να δώσει ιδιαίτερη προσοχή ο σημερινός θεατής;
-Το βασικό στοιχείο είναι οι ανθρώπινες σχέσεις. Είναι κάτι διαχρονικό το οποίο απασχολεί και θα απασχολεί τους ανθρώπους. Συγκεκριμένα μέσα στο έργο βλέπουμε ένα δυσλειτουργικό γάμο, μια φιλία που χαλάει εξαιτίας μιας προδοσίας, μια άλλη ερωτική σχέση που θα σπάσει το ίδιο εύκολα, οπότε διακρίνουμε καταστάσεις που γίνονται και στην καθημερινότητά μας. Ίσως μπορούμε να προβληματιστούμε ή ακόμα και να μάθουμε πράγματα μέσα από αυτό το έργο.
[Πατήστε “κλικ” επάνω στις φωτογραφίες για να τις δείτε μεγαλύτερες].
*Ο αρχικός τίτλος του έργου ήταν: «Κοίτα πίσω με θυμό». Η λέξη θυμός είναι στην ζωή σου;
-Γενικά, είμαι ένας πολύ ήρεμος άνθρωπος στην καθημερινότητά μου και δύσκολα φτάνω σε σημείο να θυμώσω. Θεωρώ, ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μάθεις να διαχειρίζεσαι σωστά αυτό το συναίσθημα. Στην τελική άνθρωποι είμαστε και είναι επιτρεπτό να θυμώνουμε, αλλά επιβάλλεται κιόλας να μετατρέπουμε τον θυμό μας σε ένα θετικό και πιο παραγωγικό συναίσθημα.
*Ο χαρακτήρας του Τζίμμυ που υποδύεσαι στα «Νιάτα» τι βλέπεις ότι επιθυμεί από τις ανάγκες των ανθρώπων που είναι πάντα διαχρονικές: Την αγάπη, την αποδοχή, τη φιλία, την ανάγκη για δημιουργία οικογένειας και μιας εστίας στην οποία νιώθουμε ασφάλεια;
-Ο Τζίμμυ είναι ένας άνθρωπος που έχει την ανάγκη να ακουστεί. Να κατανοήσει ο περίγυρός του τις ανησυχίες του και τις ανάγκες του. Όμως δεν έχει μάθει να φιλτράρει τα λόγια του. Οπότε ο τρόπος με τον οποίο προσπαθεί να το κάνει αυτό, είναι αποκρουστικός και λανθασμένος, γι’ αυτό καταλήγει να χάνει και το δίκιο του. Είναι κατά βάθος ένας ευαίσθητος άνθρωπος που το κρύβει πολύ καλά, και το μόνο που θέλει είναι να τον αποδεχτούν και να τον αγαπήσουν γι’ αυτό που είναι.
*Θάνο, σε ευχαριστούμε για όλα όσα μάς είπες και σου ευχόμαστε να έχεις πάντα επιτυχίες.
-Κι εγώ ευχαριστώ το Catisart που με φιλοξένησε.
Τα «Οργισμένα Νιάτα» σε μια νέα τρίτη εκδοχή από τον Θοδωρή Βουρνά
