Στην Ελλάδα όποιος υπερασπίζεται τα ζώα, όποιος μιλάει για τα δικαιώματά τους, για την αλήθεια της συνύπαρξης είναι τουλάχιστον γραφικός και σε πολλές περιπτώσεις γίνεται κακός και εχθρός για την πλειονότητα των συνανθρώπων του. ΄Αλλοτε τον χαρακτηρίζουν τρελό, άλλοτε υπερβολικά συναισθηματικό, άλλοτε λειψό και έτσι ξεμπερδεύουν μαζί του χωρίς ενοχές. Χαρακτηρίστε, σκουπίστε, τελειώσατε δηλαδή. Ενίοτε λειτουργούν και τα διάφορα στερεότυπα: “ο καημένος δεν έχει παιδιά και ασχολείται με τα γατιά από τον πόνο του” ή το άλλο “εδώ πεινάνε τα παιδάκια, τα ζώα θα κοιτάξουμε;”. Ενώ αυτοί που δεν κοιτάνε τα ζώα, πονούν και φροντίζουν, ας πούμε, τα παιδάκια που πεινάνε. Από την άλλη δεν εξετάζουν αν ο φιλόζωος ενδέχεται να νοιάζεται και για τα παιδάκια. Αλλά κι όταν φροντίζει και σέβεται τα ζώα κατά προέκταση δεν νοιάζεται για τον πλανήτη άρα και για τα παιδάκια αυτού του πλανήτη;
Πολλοί πιστεύουν ότι αυτός ο κόσμος ανήκει δικαιωματικά στον άνθρωπο, στα αυτοκίνητά του, στα περιουσιακά του στοιχεία. Τα άλλα έμβια ζώα δεν πρέπει να… ανακατεύονται στα πόδια του. Τα ζώα ενοχλούν. Πρέπει να εξολοθρευτούν. Αστική πανίδα; Τι είναι αυτό το… φρούτο; Η πολιτεία με τη σειρά της παριστάνει ότι δεν αντιλαμβάνεται το πρόβλημα. Στις πιέσεις των φιλοζωικών σωματείων μία είναι η εύκολη και η διαρκής απάντηση: Περάστε στις 32 του μηνός να θέσετε το θέμα πάλι. Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων για άλλη μια φορά προσπαθεί να κινητοποιήσει τους ευαίσθητους πολίτες αυτού του τόπου, να ενημερώσει, να ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα της αδιαφορίας. Κάθε φορά με αγώνα, κινώντας γη και ουρανό. Στις 04.10.2010, Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων, στις 14.00 μ.μ., στη μεγάλη αίθουσα της Ε.Σ.Η.Ε.Α., Ακαδημίας 20, οργανώνει συνέντευξη Τύπου με θέματα «Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία για τα ζώα στη χώρα μας» και «Η διαχρονική απάντηση της Ελληνικής Πολιτείας: Ελάτε στις 32 του μηνός». Θα δώσουν το “παρών” άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων αλλά και όλοι εμείς. Γιατί η ανοχή μας είναι που σκοτώνει τα ζώα.
