Οι επαρχίες του Λιδορικίου και του Μαλανδρίνου ήταν από τις πρώτες της Στερεάς που ξεσηκώθηκαν στα τέλη Μαρτίου του 1821 ακολουθώντας το παράδειγμα του Μοριά.
Ήταν επίσης οι πρώτες που έδιωξαν ή εξόντωσαν τους κυρίαρχους Οθωμανούς και έως τον Απρίλιο του ’25 έμειναν απάτητες κι ελεύθερες. Η θέση τους δε τις έκανε να είναι και πάλι, τον Αύγουστο του 1828, οι πρώτες οριστικά ελεύθερες επαρχίες της Ρούμελης.
Πώς έγιναν όμως όλα αυτά; Ποιοι τα πραγματοποίησαν;
Τι συνέβαινε στις επαρχίες λίγο πριν από τον Ξεσηκωμό και σε τι περιβάλλον ξέσπασε η Επανάσταση στις επαρχίες;
Τί καλλιεργούσαν οι άνθρωποί τους και ποιος όριζε τη γη και τη φορολογία;
Τί καταμαρτυρούν οι πηγές για τους τοπικούς ηγέτες της Επανάστασης; τί διηγούνται για τον απλό αγωνιστή ο οποίος ακολουθούσε τον μπουλουξή αρχηγό όπου η περίσταση κι οι ανάγκες του Αγώνα το όριζαν;
Πώς βίωναν τον πόλεμο οι άμαχοι, οι γυναίκες και τα παιδιά και πού έβρισκαν καταφύγιο στη διάρκεια των επιδρομών;
Ποια ήταν η τοπική εκδοχή των εμφυλίων; Υπήρξαν πολιτικές αντιθέσεις; Γιατί υποτάχθηκαν οι επαρχίες τον Ιούνιο του ΄26;
***
Αυτά τα δύσκολα ερωτήματα προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο του Ανδρέα Κυτέα:
«Στον δρόμο προς την Ελευθερία, Οι επαρχίες Λιδορικίου και Μαλανδρίνου (Δωρίδος) στην Επανάσταση (1821-1828)».
Πρόκειται για αρχειακή έρευνα 352 σελίδων από τις Εκδόσεις Φαρφουλά με εκτενή εισαγωγική αναφορά στο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον στο οποίο ξέσπασε η Εξέγερση και κατάληξη τον Αύγουστο του 1828.
Η έκδοση του βιβλίου ενισχύθηκε από το Δήμο Δωρίδος. Το προλογίζει ο ιστορικός και δημοσιογράφος Τάσος Κωστόπουλος και το χαιρετίζει στις πρώτες σελίδες ο δήμαρχος Δωρίδος Γεώργιος Καπετζώνης.
***
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
«Στον δρόμο προς την ελευθερία»
Οι επαρχίες Λιδορικίου και Μαλανδρίνου [Δωρίδας] στην Επανάσταση [1821-1828]
Του Ανδρέα Κυτέα
«Εκδόσεις Φαρφουλάς»
».){kind=link}