Του Παναγιώτη Μήλα
Τον Φεβρουάριο του 2015 είχα δει τον Στέλιο Γιαννακό να συμμετέχει στο έργο «Θέμα Χημείας», μια εκπαιδευτική – βιωματική παράσταση που συνδύαζε την επιστήμη της Χημείας με το θέατρο.
Η Ομάδα «Θεατρόνιο» είχε κάνει αυτή την τολμηρή επιλογή και ο Στέλιος ήταν μεταξύ εκείνων που είχαν στηρίξει με επιτυχία την πραγματοποίηση αυτού του ονείρου.
Τώρα που τον είδα να έχει τη βασική ευθύνη για «Το Έργο των Δύο Χαρακτήρων» του Τενεσί Ουίλιαμς, σκέφτηκα να τον αναζητήσω για να έχουμε μια συζήτηση για τον ίδιο, για τον συγγραφέα και το έργο του.
Λίγο πριν αρχίσει η πρόβα συναντηθήκαμε στο θέατρο «Φούρνος» όπου θα γίνει η πρεμιέρα τη Δευτέρα 28 Απριλίου και είχαμε τη συνομιλία που ακολουθεί.
***
Στέλιο πού γεννήθηκες;
*Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Τρίκαλα.
Θυμάσαι το πρώτο θεατρικό έργο που είδες;
*Η πρώτη μου πολύ έντονη θεατρική ανάμνηση είναι όταν σαν παιδί πήγα με τους γονείς μου και τον αδερφό μου στην Επίδαυρο. Είχαμε δει «Πέρσες» του Αισχύλου από το Θέατρο Τέχνης σε μια αναβίωση της σκηνοθεσίας του Κουν. Δεν θυμάμαι πολλά απ’ την παράσταση, αλλά θυμάμαι το αίσθημα μαγείας και δέους.
Πότε είπες ότι θα ασχοληθείς με το θέατρο;
*Η σκέψη να ασχοληθώ με το θέατρο υπήρχε σαν φευγαλέα ιδέα στην εφηβεία μου, έγινε συνειδητή απόφαση στα 18 μου και πράξη λίγα χρόνια αργότερα.
Γιατί κάνεις θέατρο;
*Νομίζω πως κάνω θέατρο γιατί μου αρέσουν οι ιστορίες, που έχουν τη μαγική δύναμη να προσφέρουν μια πιο εύκολη και γρήγορη λύση των αινιγμάτων της ύπαρξης. Σαν συμπυκνωμένες μοίρες αυτές οι ιστορίες μάς βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα τη ζωή και τον εαυτό μας· γιατί είναι ένα υπέροχο μέσο αυτογνωσίας, αυτοϋπέρβασης και μεταμόρφωσης, ένα σοβαρό και βαθύ παιχνίδι, που μπορεί να γίνει και πολύ διασκεδαστικό.
Ποιον θεωρείς δάσκαλό σου και ποιος ηθοποιός σε επηρέασε;
*Με επηρέασαν καλλιτεχνικά όλοι οι δάσκαλοί μου στη σχολή, όπως οι Γιάννης Μπέζος, Κώστας Καζάκος, Θόδωρος Γράμψας, Κώστας Μπάρας, Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος. Άνθρωποι με τους οποίους έχω συνεργαστεί, όπως ο Κώστας Γάκης, αλλά και άνθρωποι που γνώρισα μέσω σεμιναρίων και από τους οποίους διδάχτηκα πράγματα, όπως ο Θωμάς Μοσχόπουλος.
Μεγάλωσα παρακολουθώντας κυρίως κινηματογράφο, οπότε θαύμαζα ηθοποιούς όπως οι Μπράντο, Ολίβιε, Ντέι Λούις, Όλντμαν, Νίκολσον, Χόπκινς, Χόφμαν, Σέλλερς κλπ. Από αυτούς που ανακάλυψα αργότερα, μου αρέσει πολύ ο Κριστόφ Βαλτς. Στο ελληνικό θέατρο υπάρχουν πολλοί ηθοποιοί που παρακολουθώ συστηματικά και αποτελούν πηγή έμπνευσης για μένα.
Φέτος μάς συστήνεις τον Τενεσί Ουίλλιαμς σε ένα άγνωστο έργο του…
*«Το Έργο των Δύο Χαρακτήρων» αποτελεί έργο της ύστερης, πιο «πειραματικής» περιόδου του Τενεσί Ουίλιαμς και δεν είναι τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό. Ο Ουίλαμς αγαπούσε πολύ αυτό το έργο και έγραψε τρεις εκδοχές του. Εμείς ανεβάζουμε την τελευταία, που ο ίδιος επέλεξε να συμπεριλάβει στα άπαντά του.
Πρόκειται για την ιστορία του Φελίς και της Κλαιρ Ντεβότο, που είναι αδέρφια και ηθοποιοί, τους οποίους εγκαταλείπει ο θίασος ενώ βρίσκονται σε περιοδεία. Έτσι, οι δυο τους, με το κοινό να καταφτάνει, αποφασίζουν να παίξουν το «Έργο των Δύο Χαρακτήρων», ένα έργο του Φελίς που πραγματεύεται τραυματικά γεγονότα της ζωής τους, όπως το θάνατο των γονιών τους. Είναι σαν το έργο αυτό του Ουίλιαμς να συμπυκνώνει πολλά θέματα της προηγούμενης εργογραφίας του δοσμένα μ’ ένα νέο ύφος, και πραγματικά πιστεύω πως αξίζει να το γνωρίσουν οι λάτρεις του συγγραφέα, αλλά και όλοι οι θεατρόφιλοι.
Τι νιώθεις γι’ αυτή την πρώτη φάση των προβών;
*Νιώθω δημιουργικότητα και ενθουσιασμό, σε συνδυασμό με το φυσιολογικό και αναμενόμενο άγχος.
Τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός το 2025 στην Αθήνα;
*Νομίζω πως σε όλες τις εποχές ηθοποιός σημαίνει, μεταξύ άλλων, ανάγκη για δημιουργία, εξέλιξη και ωραίες συνεργασίες. Στην Ελλάδα του 2025 σημαίνει, δυστυχώς, και ανασφάλεια, δυσκολίες, και, στις περισσότερες περιπτώσεις, λίγα χρήματα. Ωστόσο, συνεχίζουμε με αισιοδοξία και πίστη!
***
«Το Έργο των Δύο Χαρακτήρων» του Τενεσί Ουίλιαμς από τον Στέλιο Γιαννακό στον «Φούρνο»
