***
Ο Σπύρος Λούης γεννήθηκε στο Μαρούσι την 12η Ιανουαρίου του 1873.
Νίκησε στον Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας στις 10 Απριλίου 1896, σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο [με το παλιό ημερολόγιο στις 29 Μαρτίου 1896].
Έκανε την «τελευταία του διαδρομή» στο Μαρούσι στις 26 Μαρτίου 1940.
***
Του Παναγιώτη Μήλα
Στην Ελλάδα δόθηκε το όνομα «Σπύρος Λούης» στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Στόχος να τιμηθεί ο πρώτος Έλληνας Ολυμπιονίκης στην αυθεντική διαδρομή του Μαραθωνίου δρόμου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896.
Πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στον πλανήτη στην οποία εφημερίδες, ραδιόφωνο, τηλεόραση ακόμα και οι πινακίδες σήμανσης αντί για το επίσημο όνομα του Σταδίου προτιμούν να χρησιμοποιούν τη λέξη …ΟΑΚΑ για να απαξιώνουν με αυτό τον τρόπο τον χρυσό Μαρουσιώτη μαραθωνοδρόμο.
Δικαιολογία; Χρησιμοποιούν κατ’ επανάληψη το ΟΑΚΑ, ΟΑΚΑ, ΟΑΚΑ… για λόγους συντομίας.
Για να κερδίσουν δηλαδή κάποια ανθυποκλάσματα του δευτερολέπτου στην εκφώνηση της είδησης ή …μισή αράδα στη σελίδα μιας εφημερίδας η οποία χωράει 3000 λέξεις.
***
Την ίδια ώρα, κυριολεκτικά – για να το πω κομψά – «στάζουν μέλι» όταν μιλάνε για το Μαρακανά [Ριο Ντε Τζανέιρο], το Γουέμπλεϊ [Λονδίνο], το Σαν Πάολο [Νάπολη], Βιθέντε Καλδερόν [Μαδρίτη], Βελοντρόμ [Μασσαλία], Ντέλε Άλπι [Τορίνο], Άνφιλντ [Λίβερπουλ], Όλντ Τράφορντ [Μάντσεστερ], Σαν Σίρο [Μιλάνο], Καμπ Νου [Βαρκελώνη], Μεστάγια [Βαλένθια], το Σαντιάγο Μπερναμπέου [Μαδρίτη]
Δεν ξεχνάω το διάσημο «Ντα Λουζ» στη Λισαβόνα, την έδρα της Μπενφίκα όπου η Εθνικής Ελλάδος το 2004 κατέκτησε το EURO το 2004.
***
Σε αυτά και σε εκατοντάδες άλλα διάσημα στάδια και γήπεδα του πλανήτη έχουν δοθεί ονόματα για να τιμηθούν πρόσωπα τα οποία είχαν συνδεθεί με το συγκεκριμένο γήπεδο.
Σε κάθε αναφορά που γίνεται σε εφημερίδες, ραδιόφωνο ή τηλεόραση πάντα γίνεται λόγος στο επίσημο όνομα του γηπέδου.
***
Την ίδια καλή αντιμετώπιση έχουν στην Ελλάδα όλα τα γήπεδα / στάδια στα οποία έχουν δοθεί ονόματα αγαπημένων αθλητών, παραγόντων που προσέφεραν στον αθλητισμό ή τοπικών ηρώων:
Αιγάλεω «Σταύρος Μαυροθαλασσίτης».
Αθήνα, Γήπεδο «Απόστολος Νικολαΐδης».
Ριζούπολη, Γήπεδο «Γεώργιος Καμάρας»
Πάτρα, Γήπεδο «Ανδρέας Κάνιστρας»
Χαριλάου, Γήπεδο «Κλεάνθης Βικελίδης»
Πάτρα, Στάδιο «Κώστας Δαβουρλής»
Καισαριανή, «Μιχάλης Κρητικόπουλος»
Μυτιλήνη, Στάδιο Καλλονής «Κώστας Κεντέρης»
Καβάλα, Δημοτικό Στάδιο «Άννα Βερούλη»
Ολυμπιακό Κλειστό Γυμναστήριο, «Νίκος Γκάλης». Όμως και αυτό το αποκαλούν …ΟΑΚΑ!
Θεσσαλονίκη, «Ιβανώφειο»
Εθνικό Στάδιο Ιωαννίνων, «Οι Ζωσιμάδες»
Ηράκλειο, Γήπεδο «Θεόδωρος Βαρδινογιάννης»
Ηράκλειο, Στάδιο «Νίκος Καζαντζάκης»
Θεσσαλονίκη, Εθνικό Στάδιο «Καυτανζόγλειο»
Νέο Φάληρο, Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
Σέρρες, Δημοτικό Γήπεδο «Εμμανουήλ Παπάς»
Τρίπολη, Γήπεδο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»
Λαμία, «Αθανάσιος Διάκος»
Χαλάνδρι, Γήπεδο Νίκος Πέρκιζας.
***
Μοναδικός άτυχος στάθηκε ο …ΟΑΚΑΣ, [στην καθομιλουμένη Σπύρος Λούης]. Αυτά τα λίγα λοιπόν, με την ευχή να καταργηθεί πλέον σε ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και εφημερίδες το κακόηχο, αντιαισθητικό και απαξιωτικό ΟΑΚΑ. Ίσως ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αθλητικού Τύπου θα μπορούσε να κάνει κάτι…
