Του Παναγιώτη Μήλα
Ανάμεσα στους στόχους των επιχορηγήσεων του Υπουργείου Πολιτισμού είναι η στήριξη της ελληνικής δραματουργίας, η πρωτοποριακή, η ερευνητική δουλειά και η ανάπτυξη των εκφραστικών μέσων.
Αν οι υποψήφιοι προς επιχορήγηση δεν ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές της προκήρυξης τότε οι πιθανότητες να δουν το όνομά τους στην τελική λίστα είναι και μηδαμινές και μηδενικές.
Φυσικά τα μέλη της Γνωμοδοτικής Επιτροπής που κάνουν την επιλογή διακρίνονται για την ευρυμάθεια και την εμπειρία τους.
Μεταξύ αυτών είναι καθηγητές Θεατρολογίας, Υπεύθυνοι Δραματολογιών Κρατικών Σκηνών, Ηθοποιοί, Σκηνοθέτες, Συγγραφείς, Ενδυματολόγοι, Σκηνογράφοι κ.λπ.
Αυτοί μελετούν τις προτάσεις πριν από τη λήψη των τελικών αποφάσεων.
Αυτοί ξέρουν. Αυτοί τηρούν αυστηρά τους κανόνες. Με το υποδεκάμετρο και με το σταγονόμετρο.
Έτσι φέτος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά απέρριψαν την πρόταση της Σοφίας Φιλιππίδου.
Θυμίζουμε ότι η Φιλιππίδου αναζητά τη μέθοδο για να παρουσιάσει στις προτάσεις της ένα ολοκληρωμένο και σαφές καλλιτεχνικό όραμα. Όμως η …απειρία της δεν τη βοηθά.
Όπως έγραφε εδώ στο Catisart η Ειρήνη Αιβαλιώτου, τον Ιούνιο του 2023, “η Σοφία Φιλιππίδου, πάντα ελεύθερη και συνεπής, πάντα ανεξάρτητη και ανεξάντλητη, έκανε πάλι το θεατρικό της θαύμα. Παρουσίασε μαζί με τους ηθοποιούς μαθητές της ένα δυνατό έργο πολιτικού χαρακτήρα, την «Υβόννη, Πριγκίπισσα της Βουργουνδίας» του Βίτολντ Γκομπρόβιτς. Σ’ έναν ήρεμο, απλό και όμορφο χώρο των Εξαρχείων, το «Μαγαζάκι της τ3χνης», μας πρόσφερε μια ολοκληρωμένη και εμπνευσμένη θεατρική απόλαυση.
Τέτοιες θεατρικές δουλειές μάς κάνουν και εμάς να αισθανόμαστε γερά δεμένοι με την τέχνη του θεάτρου που είναι μια γη η οποία ξέρει να δέχεται στα σπλάχνα της κάθε είδους σπόρους και γονιμοποιώντας τους να τους δίνει τη γεύση και το άρωμα που αυτή θέλει. Θεωρώ ως την πιο αξιόλογη ιδιότητα του ελληνικού πνεύματος την ικανότητά του να δέχεται, να αφομοιώνει και τελικά να επιβάλλεται. Αυτό που άμεσα εντυπωσιάζει στην παρούσα παράσταση είναι ο πηγαίος δυναμισμός, η φαντασία και η καθαρότητα της αλήθειας της”.
***
Η Σοφία Φιλιππίδου βρίσκεται στο χώρο του θεάτρου μόνο 51 χρόνια. Από το 1972…
Ξέρει από θέατρο. Ξέρει από τηλεόραση. Ξέρει από ραδιόφωνο. Ξέρει από τραγούδι. Ξέρει από κινηματογράφο. Ξέρει σκηνοθεσία. Διδάσκει θέατρο και υποκριτική. Γράφει βιβλία. Γράφει θεατρικά έργα.
Συμμετείχε σε κλασικά έργα, σε επιθεωρήσεις και μουσικές παραστάσεις.
Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους σκηνοθέτες και καλλιτέχνες (Σταμάτης Φασουλής, Μίμης Κουγιουμτζής, Ανδρέας Βουτσινάς, Γιώργος Κιμούλης, Παντελής Βούλγαρης, Λυδία Κονιόρδου, Λάκης Λαζόπουλος, Διαγόρας Χρονόπουλος, Κώστας Φιλίππογλου, Κώστας Τσόκλης, Θανάσης Παπαγεωργίου, Σταμάτης Κραουνάκης, Τζίμης Πανούσης, Γιάννης Μαργαρίτης, Γιάννης Ιορδανίδης, Νίκος Χουρμουζιάδης, Nίκος Αρμάος, Γιώργος Μανιώτης, Μαριάννα Κάλμπαρη) κ.α.
Έχει παίξει σε κλασικά έργα σπουδαίων συγγραφέων όπως του Άντον Τσέχωφ, του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα, του Τένεσι Ουίλιαμς, του Σάμουελ Μπέκετ, του Ευγένιου Ιονέσκο, του Χάρολντ Πίντερ, του Έντεν φον Χόρβατ, του Μπεν Τζόνσον, του Ζωρζ Μισέλ, του Ουίλιαμ Φώκνερ, του Ζωρζ Φεντώ, του Παντελή Χορν, του Μποστ, του Ηλία Καπετανάκη, του Ευριπίδη, του Αριστοφάνη κ.α.
Οι εμφανίσεις της στο Ηρώδειο και στην Επίδαυρο άφησαν εποχή. Όμως…
Όμως η Σοφία Φιλιππίδου ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ πώς να παρουσιάσει το καλλιτεχνικό της όραμα έτσι ώστε να πείσει τη Γνωμοδοτική Επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού.
Η Σοφία Φιλιππίδου ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ μιας και ξαφνικά …ξέχασε όλα όσα ήξερε. Ξέχασε το μυστικό να κερδίζει την αγάπη των θεατών. Ξέχασε το μυστικό να χαρίζει ανάσες πολιτισμού με το έργο της. Ξέχασε τον τρόπο να παρουσιάσει τον πηγαίο δυναμισμό, τη φαντασία και την καθαρότητα της αλήθειας της.
Όμως η Σοφία Φιλιππίδου είναι κορυφαία δημιουργός και είναι βέβαιο ότι δεν θα το βάλει κάτω. Είναι βέβαιο ότι μόλις …ανακαλύψει τη μέθοδο για ένα ολοκληρωμένο και σαφές καλλιτεχνικό όραμα θα επανέλθει δριμύτερη και ίσως τότε πείσει ΚΑΙ την αρμόδια Επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού.
Εμάς μας έχει πείσει, εδώ και χρόνια…
