Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων και για λίγες παραστάσεις πέρσι ανέβηκε το Hommage, ένας φόρος τιμής στη ζωή και το έργο του Λευτέρη Βογιατζή. Ο Σπύρος Αλιδάκης με την multimedia αυτή παράστασή του μάς ξενάγησε εκεί όπου έδρασε και δίδαξε στο κοινό θέατρο επί 30 συναπτά έτη ο σπάνιος αυτός καλλιτέχνης.
Το Hommage ήταν μια περίεργα ονειρική – συνειρμική περιήγηση στο σύμπαν του Λευτέρη. Είχε στοιχεία βιωματικά αλλά κυρίως επρόκειτο για μια προσωπική ματιά του Σπύρου Αλιδάκη μέσα στο γεμάτο μνήμες και τέχνη χώρο. Στόχος, οι θεατές να προσεγγίσουν το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων κάτω από μια διαφορετική οπτική.
Η παράσταση αυτή όμως είχε και μια άλλη σημαντική πλευρά. Ανάμεσα στους γνωστούς και καταξιωμένους ηθοποιούς που είδαμε, μας αποκαλύφθηκε και μία έκπληξη. Μια παρουσία ευαίσθητη, λαμπρή και λεπτοφυής. Η Σμαράγδα Αδαμοπούλου. Ένα κορίτσι πανέμορφο, με τη ζεστασιά του ήλιου στα μάτια, με μια νοσταλγική και ονειρώδη εκφραστικότητα, με ένα πρόσωπο που ακτινοβολεί εξυπνάδα, γοητεία και τρυφερό παιδικό αυθορμητισμό. Μια ηθοποιός με τόνους ευγενικούς, άμεσους και αληθινούς. Μια ηθοποιός -θα τολμήσω να πω- με τα προσόντα, το ήθος και τις δεξιότητες που και ο ίδιος ο Βογιατζής εκτιμούσε. Η εντυπωσιακή της παρουσία στην παράσταση, συνοδευόμενη από τη σωστή υποκριτική απόδοση, έδωσαν στην ερμηνεία της μια έντονη σφραγίδα. Στην ουσία η Σμαράγδα δέθηκε με τη σκηνοθετική αντίληψη και την κράτησε γνήσια και άμεση. Κι επειδή φέτος η παράσταση Hommage θα ξαναπαιχτεί, θα έχουμε την ευκαιρία να την ξαναδούμε και να απολαύσουμε αυτή τη σπουδαία σκηνική δουλειά.
Η Σμαράγδα Αδαμοπούλου έχει παίξει επίσης στην παράσταση σχεδ0ν, μια performance της ομάδας Μυοσωτίς στο Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος, η οποία ήταν εμπνευσμένη από το «Πηγαινέλα» του Σάμιουελ Μπέκετ.
Σύντομα θα τη δούμε στον κινηματογράφο αλλά και σε μια καινούργια θεατρική παράσταση. Προς το παρόν προετοιμάζεται, μελετά, διδάσκεται και βαδίζει τα πρώτα της θεατρικά βήματα, με το σφρίγος της νιότης να της δίνει δύναμη. Με το ταλέντο της και την ομορφιά της. Κι αν η ομορφιά δεν μπορεί να σώσει τον κόσμο, όπως υποστήριζε ο Ντοστογιέφσκι, τότε σίγουρα το θέατρο μπορεί να τον παρηγορήσει. Αυτό κάνει άλλωστε τόσους αιώνες τώρα.
Σμαράγδα, θα ήθελες να μας περιγράψεις μια σκηνή ή ένα γεγονός από την παιδική σου ηλικία;
* Από την παιδική μου ηλικία θυμάμαι έντονα τον παππού μου να μας ξυπνάει με τραγούδια, να μας φτιάχνει πρωινό και να μας κάνει λούνα παρκ με τα μπράτσα του πριν μας αφήσει στο σχολείο .
Ποια ήταν τα παιδικά σου αναγνώσματα και οι πρώτες καλλιτεχνικές σου επιρροές;
* Οι γονείς μας όταν μας απέκτησαν, την αδελφή μου και μένα, ήταν γύρω στα είκοσι. Έτσι, στο σπίτι θα έλεγα επικρατούσε ένας νεανικός αέρας, καθώς ήταν συνέχεια ανοιχτό σε κόσμο. Στις επισκέψεις θυμάμαι έντονα τζαζ μουσική να παίζει δυνατά από τον μπαμπά. Σε κάθε πάρτι που μας ετοίμαζαν η μαμά μας έπαιζε κουκλοθέατρο και τα δώρα ήταν συνήθως βιβλία και μπλοκ ζωγραφικής. Επίσης, το Σαββατοκύριακό μας ήταν αφιερωμένο σε ταινίες.
Σαν παιδί, τι επιθυμούσες για το μέλλον σου;
* Είναι αστείο γιατί όταν ήμουν παιδί δυσκολευόμουν να φανταστώ πώς θα ήμουν μεγάλη καθώς πίστευα πως θα πεθάνω νωρίς.
Ποιοι σε ενθάρρυναν να ασχοληθείς με το θέατρο;
* Δεν με ενθάρρυνε κάποιος για να ασχοληθώ με το θέατρο. Πιστεύω πολύ στην εσωτερική φωνή του ανθρώπου. Πέρασα Δημόσια Διοίκηση στο Πάντειο, μετά Δημοσιογραφία, η φωνή όμως δεν σταματούσε. Ομολογώ πως η ενασχόλησή μου με το χορό με βοήθησε να ακούσω τι ήθελα. Έτσι, ένα πρωί είπα αυτό θέλω να κάνω και με αυτό θα ασχοληθώ.
Υπάρχουν δάσκαλοι στους οποίους οφείλεις και τι;
* Εννοείται σε όλους μου τους δασκάλους οφείλω. Αυτήν όμως που ξεχωρίζω και που μου «μίλησε» προσωπικά είναι η Μαρία Πρωτόπαπα για το θάρρος της, την παιδικότητά της, το δυναμισμό της και την αυθεντικότητά της.
Τι αίσθηση είχες για τον Λευτέρη Βογιατζή και τι αίσθηση έχεις γι’ αυτόν μετά το Hommage;
* Η αίσθηση που είχα για τον Λευτέρη Βογιατζή είναι αυτή που είχαν πιστεύω οι περισσότεροι. Έναν άνθρωπο επιβλητικό με απίστευτα σκληρή πλευρά. Μετά το Hommage είδα πάλι έναν άνθρωπο σκληρό και επιβλητικό αλλά με μια παιδικότητα. Είδα πόσο ο ίδιος αμφέβαλλε και δυσκολευόταν αλλά και πόσο δοσμένος ήταν σε αυτό που έκανε παρά τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε.
Είναι τύχη, αν και νέα ηθοποιός, να παίζεις στο Hommage, μια παράσταση για το έργο και τη ζωή του Λευτέρη Βογιατζή;
* Ναι είναι τύχη, αν και νέα ηθοποιός, να παίζω στο Hommage. Τύχη και όνειρο μαζί.
Τι θα ήθελες να πεις για τον σκηνοθέτη Σπύρο Αλιδάκη και τον ίδιο τον ιστορικό χώρο του Θεάτρου της Οδού Κυκλάδων;
* Ο Σπύρος Αλιδάκης είναι ένας σκηνοθέτης που θαυμάζω πολύ. Από τις πρόβες είδα ότι φέρει έναν καινούργιο κόσμο επηρεασμένο από τον κινηματογράφο και τις νέες τεχνολογίες. Όσο για το χώρο του θεάτρου της Οδού Κυκλάδων είναι εντυπωσιακό πώς η ενέργεια του χώρου σού επιβάλλεται αμέσως.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
* Συμμετείχα πρόσφατα σε μια ταινία μεγάλου μήκους που είναι στη διαδικασία του μοντάζ. Έχω μια θεατρική πρόταση που θα ανακοινωθεί.
Μίλησέ μας για την ταινία…
* Το Hommage απαιτούσε κινηματογραφικά γυρίσματα. Με το ανέβασμα της παράστασης υπήρξε η ιδέα για μια μεγάλου μήκους ταινία. Στη διάρκεια και μετά το πέρας αυτής ολοκληρώνονται τα γυρίσματα και η ταινία μπαίνει στο μοντάζ.
Πέρα από το ταλέντο, τι άλλα εφόδια χρειάζεται κάποιος για να κάνει τέχνη σήμερα;
* Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν πολύ στο ταλέντο. Θεωρώ πως τα εφόδια που χρειάζεται κάποιος για να κάνει τέχνη σήμερα είναι παρατηρητικότητα και ευαισθησία. Να βλέπει και όχι να κοιτάζει.
Τι σημαίνει να είσαι νέα ηθοποιός στην Ελλάδα της κρίσης;
* Σημαίνει πως σίγουρα καταλύεται το 24ωρό σου καθώς η δεύτερη δουλειά είναι πλέον απαραίτητη. Επομένως, σημαίνει να βρίσκεις εκ νέου τις εσωτερικές σου ισορροπίες.
Τι είναι αυτό που, κατά τη γνώμη σου, αναζητά ο θεατής όταν πηγαίνει στο θέατρο;
* Κατά τη γνώμη μου αυτό που αναζητά ο θεατής είναι μια βαθιά και αυθεντική συγκίνηση.
Η εκπαίδευση στη χώρα μας προωθεί την τέχνη;
* Δεν θέλω να απαντώ ποτέ με σιγουριά και αυστηρότητα αλλά η αίσθησή μου είναι πως την περιορίζει.
Η τέχνη -και ειδικά το θέατρο- πόση πειθαρχία χρειάζεται;
* Απόλυτη πειθαρχία.
Οι σωστές επιλογές είναι ένας τομέας που απαιτεί ταλέντο και στρατηγική;
* Σίγουρα κάπου θα παραστρατήσεις, το θέμα είναι η πορεία σου, να μη χάνεις τους αρχικούς σου στόχους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που σου έχει δώσει μέχρι τώρα η δουλειά σου;
* Να γνωρίσω ανθρώπους, να απομυθοποιήσω πολλούς και να εξυψώσω άλλους.
Ποια είναι η μεγαλύτερη ανησυχία σου σχετικά με τη δουλειά σου;
* Η αβεβαιότητα από τη μία και το «μία από τα ίδια» από την άλλη.
Η Αθήνα έχει την καλλιτεχνική ζωή που της αξίζει;
* Από ποσότητα σίγουρα, από ποιότητα είμαι πιο σκεπτική.
Πώς θα χαρακτήριζες τους Έλληνες θεατές;
* Όπως όλους τους θεατές του κόσμου. Κάποιοι αναζητούν μια προέκταση και την ασφάλεια του σπιτιού τους και κάποιοι ανοίγονται σε κάτι πιο αβέβαιο και άγνωστο γι’ αυτούς.
Σε τι θα έλεγες ασυζητητί «όχι»;
* Δεν θα έλεγα σε κάτι ασυζητητί όχι. Όσες φορές το έχω κάνει έχω μετανιώσει. Είμαι πάντα ανοιχτή σε νέες προτάσεις.
Τι πιστεύεις ότι πρόκειται να δει και να ζήσει η γενιά σου;
* Θα δανειστώ μια φράση από τον αγαπημένο μου Samuel Beckett: «Όταν είμαστε μες τα σκατά ως το λαιμό, δεν μένει παρά να τραγουδήσουμε».
Τι απολαμβάνεις;
* Απολαμβάνω ένα ωραίο φαγητό, μια ωραία μυρωδιά και μια χνουδωτή αγκαλιά!
Τι ψάχνεις;
* Ψάχνω την ευγένεια, το ρομαντισμό και το ανθρώπινο στην καθημερινότητα.
Τι ζηλεύεις;
* Ζηλεύω την παιδικότητα.
Πώς ενημερώνεσαι; Από το Διαδίκτυο ή και από τον παραδοσιακό Τύπο (εφημερίδες, περιοδικά);
* Πρωτίστως ενημερώνομαι από το Διαδίκτυο.
Σε ευαισθητοποιούν τα γεγονότα της επικαιρότητας;
* Με θλίβουν τα γεγονότα της επικαιρότητας.
Τι εύχεσαι για τον τόπο μας;
* Εύχομαι να αλλάξει νοοτροπία.
Πώς θα χαρακτήριζες τη συμπεριφορά των Ελλήνων προς το δημόσιο χώρο;
* Η συμπεριφορά των Ελλήνων ως προς το δημόσιο χώρο είναι ακριβώς αυτή που έχουμε και μεταξύ μας. Καμία αλληλεγγύη, κανένας σεβασμός και πολλή μικροψυχία. Με δύο λόγια απαίσια.
Ποια εικόνα στην πόλη σε θλίβει περισσότερο;
* Τι να πρωτοπώ; Οι άστεγοι, οι ναρκομανείς, τα αδέσποτα ζώα και τόσα άλλα.
Πώς κρίνεις τον τρόπο που φέρονται οι Έλληνες στα ζώα;
* Αρχικά να πω ότι και από αυτό φαίνεται η παιδεία που έχουμε ως λαός. Ομολογώ πως τελευταία έχει σημειωθεί μια σχετική πρόοδος. Εύχομαι να συνεχιστεί με γρηγορότερους ρυθμούς.
Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Έχεις κατοικίδιο;
* Η σχέση μου με τα ζώα είναι ότι δεν μπορώ να ζήσω δίχως αυτά! Και βέβαια έχω! Έχω υιοθετήσει τη Δάφνη μου, μια ημίαιμη και ζόρικη σκυλίτσα και τρεις γάτες: τον ΣαΣα, την Hommi και τη Δεσποινίδα Μargot!
Ευχαριστώ πολύ, Σμαράγδα!
* Κι εγώ σας ευχαριστώ.
- Φωτογραφίες: Γιάννης Αμπατζιάδης
Η Σμαράγδα Αδαμοπούλου είναι απόφοιτος του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτιστικών Επιστημών (Κατεύθυνση Πολιτισμού και Πολιτιστική Διαχείριση)
Έχει σπουδάσει την Υποκριτή Τέχνη στη Δραματική Σχολή «Πράξη 7».
Υποκριτική: Κώστας Καζάκος, Κώστας Μπάρας, Θεόδωρος Γράμψας, Μαρία Πρωτόπαππα, Μαριάννα Κάλμπαρη, Αιμίλιος Χειλάκης
Αυτοσχεδιασμός: Αγγελική Καρυστινού
Ψυχολογική Διερεύνηση των ρόλων: Λάμπρος Γιώτης
Κίνηση- Χορός: Βάλια Παπαχρήστου
Τραγούδι: Θοδωρής Οικονόμου, Σολφέζ: Μαρίνα Χρονοπούλου
Ορθοφωνία: Γιώργος Σαμαρτζής, Σκηνογραφία: Κωνσταντίνος Ζαμάνης, Ιστορία Θεάτρου και Δραματουργία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη, Υποκριτική στην Κάμερα και Ιστορία Κινηματογράφου: Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος, Νεοελληνική Λογοτεχνία: Αλεξία Γράμψα
***
Diploma of Professional Dancing Certificate of Merit in Latin and Ballroom dance, (Bronze Medal- Highly Commended in American Style Fred Astaire 1)
Angel Dancesport Academy Member of IDTA, ΠΑΣΙΣΧ
Παραστάσεις
• Δεκέμβριος 2017 – Φεβρουάριος 2018
Θέατρο της Οδού Κυκλάδων Λευτέρης Βογιατζής «Hommage» σε σκηνοθεσία Σπύρου Αλιδάκη
• Ιανουάριος 2016 – Μάρτιος 2016
Θέατρο Ακαδημία Πλάτωνος «performance σχεδ0ν», βασισμένη στο Come and Go του Samuel Beckett
• Νοέμβριος 2015
Εθνικό θέατρο «Ραψωδία Η΄ Ομήρου Οδύσσεια» με τη Μαρία Πρωτόπαπα
• Ιανουάριος 2015 – Απρίλιος 2015
Θέατρο Studio Πράξη 7 «Το χρυσόψαρο της μνήμης», σκηνοθετική επίβλεψη Κώστας Μπάρας.
Θέατρο Studio Πράξη 7 «Anton Chekhov, Οι τρεις αδελφές: Ιρίνα», σκηνοθετική επίβλεψη Κώστας Μπάρας
• Μάιος 2015
4η θέση στο BOB theatre festival στο Bios με το έργο “Πηγαινέλα” του Samuel Beckett
• Βοηθητικός ρόλος στην ταινία “Ο Νοτιάς” σε σκηνοθεσία του Τάσου Μπουλμέτη
Ξένες γλώσσες:
Αγγλικά
• Certificate of Competency in English from the University of Michigan (Lower)
•OCNW Certificate in ESOL international at Level 3 (Common European Framework equivalent level C2)
Ιταλικά
• Βεβαίωση ολοκλήρωσης κύκλου μαθημάτων του επιπέδου Celi II
Σεμινάρια
Σεπτέμβριος 2015: Παρακολούθηση σεμιναρίου υποκριτικής με εισηγητή τον Δημήτρη Ήμελλο.
Οκτώβριος 2015 – Σήμερα: Παρακολούθηση σεμιναρίου υποκριτικής με εισηγητή τη Μαρία Πρωτόπαπα.
