Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει η Σεμίνα Διγενή
ΕΧΑΣΑ… Πολλά και αμύθητης αξίας. Αγκαλιές, φιλιά, ταξίδια, θέατρο, σινεμά, συναυλίες, την παρέα με φίλους.
Πέρασα άσχημα γιατί δεν καταφέρνω να συμβιβαστώ με τις απώλειες και δεν προλαβαίνω πια να εκπαιδευτώ για να μην καταρρέω όταν χάνω.
Δεν θέλω όμως, να ‘ρθει ποτέ, εκείνη η μέρα που θα κινδυνεύσω να χάσω το πιο μεγάλο και το πιο πολύτιμο.
Όχι το αντικείμενο της επιθυμίας μου, αλλά την ίδια την επιθυμία.
Προς το παρόν, πάντως είναι κραταιή και φλεγόμενη.
Και το πιο παράξενο; Για απλά πράγματα!
ΚΕΡΔΙΣΑ…
Πολλά και αμύθητης αξίας. Θα αναφέρω το σπουδαιότερο. Κέρδισα χρόνο και τον αξιοποίησα! Τον έζησα. Τον γέμισα !
Και παρότι ο Μπαλζάκ είχε πει ότι «ο χρόνος είναι το μόνο κεφάλαιο των ανθρώπων, που η μοναδική τους περιουσία είναι η ευφυΐα τους», άργησα πολύ να το εμπεδώσω και κυρίως να το εκτιμήσω. Μπορεί να μην είναι του χεριού μου ο χρόνος, να μην μπορώ να τον προεκτείνω όσο θέλω, να μην μπορώ να κάνω τις μέρες μου μεγαλύτερες, θα προσπαθώ όμως, να τις κάνω καλύτερες και ουσιαστικές.
ΠΕΡΙΜΕΝΩ…
Ελαχιστότατα και μάλλον ασήμαντα.
Σήμερα το πρωί, ας πούμε, στη Ρώμη, έξω από τα studios της Cinecitta, περίμενα στην ουρά για να μπω. Είχα αγωνία γιατί είχα πάει απροειδοποίητα κι εκεί απαιτείται κράτηση.
Όταν κατάφερα με τα πολλά, να πείσω τον αδέκαστο κύριο της υποδοχής, να με δεχθεί, ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη.
Μαθαίνω σιγά σιγά, να αγωνιώ μόνο για τέτοιου τύπου ζητήματα.
Δεν μπαίνω πια σε διαδικασία αναμονής εκπλήρωσης μεγάλων ονείρων. Αυτό που ξέρω με σιγουριά, είναι πως θα συνεχίσω ν’ αγωνίζομαι για όσα αγαπώ και πιστεύω, αλλά θα μετριάσω το άγχος που συνοδεύει και αυτά και πολλά ακόμη και που με κομματιάζει μια ζωή…
(Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι, ίσως υπάρχει κάτι που θα μ άρεσε να το περιμένω. Θα ‘θελα να με ρωτούσε το σύμπαν σε ποια πόλη θα μου άρεσε να ζήσω και ν’ απαντούσα, όπως ο Φελίνι, στην «Cinecitta». Και μετά, μ’ έναν μαγικό τρόπο να γινόταν…)
***
-Η Σεμίνα Διγενή, αρθρογραφεί στον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» και στην Lifo, όπου κάνει podcasts με μεγάλη απήχηση. Καθημερινά εμπλουτίζει με ενδιαφέρον υλικό το δημοφιλές κανάλι της στο youtube, το #SeminaDigeniOfficial
-Τον Σεπτέμβριο κυκλοφορεί το τρίτο της βιβλίο, με τίτλο «Αποδελτίωση», από τις «Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή».
