Του Παναγιώτη Μήλα
Η κυρία Κλοκλό, η πολυλογού, ο Αρλεκίνος, η Σοφία, η οικογένεια Πολυχρονιάδη, ο Γιάννης, η Αγγελική, η Άννα, η δεκαπεντάχρονη Χριστίνα, ο Παναγιώτης, η Ζωή, ο Αλέξης με το Γάλλο φίλο του και την αδελφή του, η Νικόλ, ο Τοτός και η Τοτίνα, η Μάτα και η θεία της Καλλιόπη στη Λαμία, η οικογένεια Αϊβαλιώτου, ο Σωκράτης, η Έμμα και οι κόρες τους, Ελένη, Ειρήνη και Ζωή, ο Περικλής, ο κυρ-Νικόλας και αμέτρητοι άλλοι φίλοι δάκρυσαν μόλις έμαθαν το νέο.
Κόπηκε (το Σάββατο 9 Ιουνίου 2012) η “κόκκινη κλωστή δεμένη” και η αγαπημένη τους ξεπέρασε και “το προτελευταίο σκαλοπάτι”. Η Ζωρζ Σαρή, στα 87 της, πέρασε στην αιωνιότητα αφού μεγάλωσε δύο παιδιά αλλά και τα παιδιά της Ελλάδας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1925. Ο πατέρας της από το Αϊβαλί της Μικράς Ασίας και η μητέρα της Γαλλίδα. Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το θέατρο, με δάσκαλο τον Βασίλη Ρώτα, ενώ στα χρόνια της Κατοχής, φοίτησε στη Δραματική Σχολή του Δημήτρη Ροντήρη.
Στον πόλεμο συμμετείχε στην Αντίσταση και την ΕΠΟΝ. Το ’47 έφυγε εξόριστη στο Παρίσι, αλλά συνέχισε τις σπουδές της στη σχολή του Σαρλ Νιτλέν. Στη γαλλική πρωτεύουσα γνώρισε και παντρεύτηκε τον Αιγυπτιώτη χειρουργό Μάρκελλο Καρακώστα, με τον οποίο απέκτησε δύο παιδιά.
Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο δούλεψε ως ηθοποιός του θεάτρου στο Παρίσι, ενώ η πρώτη ταινία που έπαιξε στον κινηματογράφο είναι το «Τελευταίο Ψέμα» του Μιχάλη Κακογιάννη, παραγωγή του 1958, με την Έλλη Λαμπέτη. Στη συνέχεια την είδαμε στον «Άνθρωπο του Τρένου» (1958) του Ντίνου Δημόπουλου, με την Άννα Συνοδινού, στη «Φαίδρα» (1962) του Ζυλ Ντασσέν, με τη Μελίνα Μερκούρη και στο «Έγκλημα στα Παρασκήνια», με τον Αλέκο Αλεξανδράκη (1962) του Ντίνου Κατσουρίδη για το οποίο κέρδισε το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Οι κινηματογραφικές εμφανίσεις της Σαρή συνεχίστηκαν με το «Χάππυ Νταίη» (1976) και «Ελευθέριος Βενιζέλος» (1980) του Παντελή Βούλγαρη, «Γενέθλια Πόλη» του Τάκη Παπαγιαννίδη.
Η Ζωρζ Σαρή είναι μία από τις πρωτοπόρες συγγραφείς παιδικών και νεανικών βιβλίων και το έργο της αποτελεί σταθμό στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά και για νέους. Έχει αναθρέψει πνευματικά πολλές γενιές παιδιών από τη δεκαετία του 1970 συμβάλλοντας στην ολόπλευρη καλλιέργειά τους.
Πρωτοεμφανίστηκε ως συγγραφέας το 1969 με το «Θησαυρό της Βαγίας», που έγινε μεγάλη επιτυχία και αργότερα μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση. Ακολούθησαν «Το ψέμα» (1970) και το «Όταν ο Ήλιος» (1971), μυθιστορήματα για παιδιά και εφήβους, νουβέλες, θεατρικά παιδικά έργα και ιστορίες για μικρά παιδιά, καθώς και μεταφράσεις μυθιστορημάτων από τα γαλλικά.
Το 1994 βραβεύτηκε με το Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου και δύο φορές από τον Κύκλο Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (1995, 1999). Το 1988 προτάθηκε για το βραβείο Χ.Κ. Άντερσεν. Ως ηθοποιός έχει βραβευτεί το 1960 με το βραβείο Β’ γυναικείου ρόλου του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Τιμητικές διακρίσεις: Τρία βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Κρατικό Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου (1994) για το βιβλίο “Νινέτ” και Βραβείο Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου (1999) για το βιβλίο “Ο Χόρος της Ζωής”.
Όπως και έλεγε η ίδια, το γράψιμό της είναι βιωματικό και η έκφρασή του αναγκαία για εκείνη: “Οι συγγραφείς γράφουν πριν απ’ όλα για τον εαυτό τους, για να εκφραστούν οι ίδιοι πριν απ’ όλα, για να σωθούν”.
Ο αποχαιρετισμός της, την Τρίτη 12 Ιουνίου στις 11 π.μ. από το Α’ Νεκροταφείο Αθηνών.
