Του Παναγιώτη Μήλα
Πολλά τα είδη του θεάτρου. Αυτό για το οποίο θα σας πω, το έβλεπα για πρώτη φορά. Για να σιγουρευτώ άνοιξα το λεξικό να δω αν υπάρχει προηγούμενο στην Ελλάδα.
Βρήκα λοιπόν: Θέατρο πρόζας, Τραγωδία, Κωμωδία, Δράμα, Όπερα, Οπερέτα, Μιούζικαλ, Χοροθέατρο, Μπαλέτο, Μαριονέτες, Κουκλοθέατρο, Θέατρο Σκιών, Θέατρο σε τρένο, Παντομίμα, Επιθεώρηση, Μεσαιωνικά μυστήρια, Αυτοσχέδιος λόγος, Ποιητικός λόγος, Πεζός λόγος, Κομέντια ερουντίτα, Κομέντια ντελ άρτε, Γκραν γκινιόλ, Ελισαβετιανό θέατρο, Επικό θέατρο, Ηθικό δράμα, Θέατρο της επινόησης, Θέατρο του παραλόγου, Θέατρο της σκληρότητας, Κωμωδία ηθών, Μαύρη κωμωδία, Μελόδραμα, Ρομαντική κωμωδία, Σάτιρα, Σατυρικό δράμα, Τραγικοκωμωδία, Φάρσα, Οπτικοακουστικό θέαμα, Θέατρο Μεγάλης Διάρκειας, Θέατρο Περιπάτου, Θέατρο Επικεντρωμένο σε ένα Χώρο, Θέατρο Εγκατάστασης, Πτωχό θέατρο, Φυσικό ή σωματικό θέατρο, Ολοκληρωμένο ή Πλήρες Θέατρο, Ιαπωνικό θέατρο (το No και το Κυογκέν), Καμπούκι, Μπούτο, Κινέζικο θέατρο (Θέατρο σκιών, Κινεζική όπερα), Ινδικό θέατρο (Κουτιγιαττάμ).
Θα μπορούσε βέβαια να είναι Road Movie, όμως ούτε αυτό ήταν.
Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα πουθενά αυτό το είδος που παρακολούθησα, αν και στην Ελλάδα γινόταν για τρίτη φορά, εξ ου και ο αριθμός τρία δίπλα στον τίτλο. Η αρχή έγινε το 2011, συνεχίστηκε το 2012 και φέτος ήταν και είναι η τρίτη χρονιά μιας και το Road Trip 3 μετά την Αθήνα (22.09.2015 – 4.10.2015) και τη Θεσσαλονίκη, για τα 50α Δημήτρια (8.10.2015 – 11.10.2015) βρίσκεται τώρα στον Βόλο (14.10-2015 – 17.10.2015).
«Μέσα σε τέσσερα αυτοκίνητα εν κινήσει, ηθοποιοί – οδηγοί και θεατές, συνεπιβάτες γίνονται «ένα», συμπληρώνοντας το «κάδρο» μιας ζωής, που κανείς τους δεν έχει φανταστεί.
Ποιον κρύβει η εντυπωσιακή ξανθιά στο πορτ-μπαγκάζ; Τι σχέση έχει με τον Dexter, τον Hitchcock και το CSI; Πόση χαρά και πόση θλίψη κρύβεται στη ρακή του Απεραθίτη; Η Λεονώρα θα συναντήσει, άραγε, τον Τζόνι στη συγκέντρωση των αποφοίτων; Σε ποιον ανήκουν τα 2.125 γραμμάρια τέφρας που κρατάει ο Χάρης στα χέρια του και γιατί τα παπούτσια του είναι ένα νούμερο μικρότερα; Άραγε, η συνείδηση έχει χρώμα τζίντζερ; Κι εν πάση περιπτώσει, τι δουλειά έχουν οι σκαντζόχοιροι σ’ αυτήν την ιστορία»;
Διάβαζα τα παραπάνω στο σημείωμα του προγράμματος, περιμένοντας το τρίτο κουδούνι για να αρχίσει η παράσταση. Στην οδό Ερεχθείου, στο Κουκάκι, είχαμε λιώσει άπειρες σόλες και τρέχοντας σε μια αλάνα που ήταν το γυμναστήριο του ΣΤ΄ Γυμνασίου Αρρένων αλλά και πηγαίνοντας τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα στον καλοκαιρινό κινηματογράφο «Ερέχθειο» να δούμε όλες τις ταινίες πρώτης προβολής του χειμώνα που είχε προηγηθεί.
Ένας μοναδικός άντρας
Εκεί έξω από το Studio Κινητήρας είχαμε παρέα μας και έναν φοβερό, πανέμορφο άντρα… Ήταν λίγο κουρασμένος, μάλλον ματιασμένος από τα σχόλια θαυμασμού που άκουγε από όλες και από όλους. Φυσικά στο μόνο που δεν έλεγε όχι ήταν να ποζάρει για φωτογραφίες. Ακόμη και για selfie… Μας κράτησε καλή παρέα ο «Άντρας», αυτό είναι το όνομα του γκρίζου τιγρέ γάτου που είναι ο λατρεμένος του Κινητήρα. Εκεί λοιπόν αντί για τρίτο κουδούνι ακούσαμε τους κινητήρες τεσσάρων αυτοκινήτων και το τρίτο κλάξον…
Σύμφωνα με τις οδηγίες που μας είχαν δώσει, μπήκαμε στα 4 αυτοκίνητα. Τέσσερα άτομα σε κάθε αυτοκίνητο και ένας οδηγός. Ένας ηθοποιός – οδηγός, αν και στο δικό μας δεν ήταν ηθοποιός.
Ήταν ένας τρελαμένος Απεραθίτης που είχε βάλει στη διαπασών τα ναξιώτικα τραγούδια, μιας και πριν από λίγο είχε μάθει ότι η γυναίκα του, η Μαριά, έκανε τον γιο: It’s a boy! It’s a boy! φώναζε και πριν το πολυκαταλάβω μου έδωσε ένα μπουκάλι ρακή για να πιω και να του ευχηθώ. Τρελό γλέντι στο δρόμο για το μαιευτήριο. Μέχρι που ο από μηχανής θεός χτύπησε το τζάμι του οδηγού και τον ρώτησε κάτι που μόνο ένας μορφωμένος θα μπορούσε να απαντήσει. Ο Απεραθίτης τα έχασε, εγώ δεν μπόρεσα να απαντήσω μιας και ο μηχανόβιος ήταν του Καποδιστριακού. Μέχρι να συνέλθουμε, στο τιμόνι του αυτοκινήτου μας βρέθηκε μια εκρηκτική ξανθιά που λίγο πριν είχε δοκιμάσει σε ζωντανό στόχο το περίστροφό της… Αλλά, ας μη σας πω την υπόθεση του έργου.
Ούτε για τη Λεονώρα και το reunion με τους συμμαθητές της και φυσικά ούτε για τον Χάρη και τη μαμά του.
Οι τέσσερις οδηγοί σε συνεργασία και με τον μηχανόβιο θεό (αντί για τον από μηχανής θεό του Ευριπίδη) μας οδηγούσαν με μαεστρία σε γειτονιές δίπλα στο λόφο του Φιλοπάππου. Κουκάκι, Καλλιθέα, Πετράλωνα, Νέος Κόσμος. Οι δρόμοι γεμάτοι κίνηση, φανάρια άναβαν και έσβηναν, πεζοί προσπαθούσαν να περάσουν απέναντι αλλά οι τέσσερις ηθοποιοί μας βόλταραν με ασφάλεια και πάντα μαζί ο ένας ακολουθώντας τον άλλον. Φυσικά δίπλα τους και ο από μηχανής ηθοποιός με τη μοτοσικλέτα του. Η ομάδα του Road Trip 3 εκτός από τους ρόλους είχαν να μελετήσουν και τις συνθήκες της κυκλοφοριακής κίνησης των περιοχών από τις οποίες περνούσαν. Είχαν καταγράψει ακόμη και συνήθεις κινήσεις των επαγγελματικών αυτοκινήτων σε αυτούς τους δρόμους, ενώ παράλληλα είχαν προετοιμάσει σενάρια αντιμετώπισης πιθανών κακοτυχιών ή αιφνιδιασμών που θα προέκυπταν κατά τη διάρκεια της 70λεπτης περιήγησης. Επίτευγμα; Άθλος; Πώς να το χαρακτηρίσω; Αστραπή εκπλήξεων και ανεπανάληπτων ανατροπών.
Το αναπάντεχο τροχαίο
Μια τέτοια ανατροπή συνέβη στη δική μας βόλτα όταν οι οδηγοί μας διαπίστωσαν ότι χάθηκε ο μηχανόβιος άγγελός τους. Τον αναζήτησαν και τον βρήκαν σε ένα πλάτωμα του δρόμου, σε μια μικρή πλατεία πολύ κοντά στην είσοδο του Θεάτρου της Δώρας Στράτου. Εκεί οι δέσμες των προβολέων των τεσσάρων αυτοκινήτων φώτισαν το κέντρο της πλατειούλας όπου η μοτοσικλέτα ήταν ξαπλωμένη κάτω και ο μηχανόβιος του Καποδιστριακού καρφωμένος με το κεφάλι στο έδαφος και τα πόδια στον αέρα. Συγκεντρώθηκε γύρω του ανήσυχη όλη η γειτονιά. Κατεβήκαμε κι εμείς από τα αυτοκίνητα. Σπεύσαμε να προσφέρουμε στο θύμα τις πρώτες βοήθειες. Τη στιγμή εκείνη άλλαξε στάση και ξάπλωσε ακίνητος στην άσφαλτο. Πίστεψα πως ήταν μια αναλαμπή. Θέλησα κι εγώ ως αφελής θεατής πριν πεθάνει να τον… απαθανατίσω.
Η selfie που σώζει ζωές
Μετά την 70λεπτη περιήγηση είχα μπει για τα καλά στο πετσί του ρόλου μου. Ξάπλωσα δίπλα του, άνοιξα το κινητό και έβγαλα μια selfie. Δεν θα το πιστέψετε! Αμέσως πήρε τις πρώτες αναπνοές. Όλοι χειροκρότησαν με ανακούφιση. Ανέκτησε τις αισθήσεις του και… Όμως καλύτερα να ζήσετε και εσείς live τη συνέχεια αλλά κυρίως το τέλος αυτού του περιπετειώδους θεατρικού παιχνιδιού. Ένα τέλος που έχει τέσσερις εξαφανίσεις που μας άφησαν άφωνους και μια παρουσία – έκπληξη που μας έφερε πολλά χρόνια πίσω…
Είναι μοναδική εμπειρία. Θέατρο σε 4Χ4+2 τροχούς. Αξίζει να απολαύσετε σε απόσταση αναπνοής τους απίστευτους αυτούς ηθοποιούς και να χαρείτε τις εξαιρετικές ερμηνείες τους. Ακόμη κι αν τους έχετε ξαναδεί σε άλλες θεατρικές παραστάσεις, στο Road Trip 3 θα ξεχάσετε καθετί προηγούμενο. Δεν θα μπορείτε να ξεχωρίσετε αν ήταν ηθοποιοί που οδηγούσαν ή οδηγοί που έπαιζαν θέατρο.
Ο Αστέρης Κρικώνης, ο εξαιρετικός Απεραθίτης, μας έβαλε για τα καλά στο κλίμα της παράστασης και κατάφερε να μας κάνει δική του ομάδα. Μας ξεμπλοκάρισε με τον αυθορμητισμό του.
Η Έλενα Τυρέα, η καλλονή «σκύλα» δολοφόνος, όχι μόνο μας έκανε να τη συμπαθήσουμε την καημενούλα, αλλά τόσο πολύ ταυτιστήκαμε με το δράμα της που ούτε λίγο ούτε πολύ δεν θα λέγαμε όχι να της συμπαρασταθούμε για να ολοκληρώσει το έργο της.
Η Κύνθια Βουκουβαλίδου, η πολυτάλαντη συμμαθήτριά μας που αποκάλυπτε ένα προς ένα τα μυστικά μιας ολόκληρης σχολικής θητείας στα ίδια θρανία, μας συγκίνησε με τη γλύκα και την τρέλα της. Μας χάρισε χρόνια μαζί με μια έκπληξη στο τέλος.
Ο Θοδωρής Σμέρος, ειλικρινά με έκανε να τον λυπηθώ. Από μικρός στα βάσανα που αν και στο τέλος έγιναν 2.125 γραμμάρια τέφρας δεν έπαψαν να τον κατατρύχουν. Όλα τον στένευαν. Και τα παπούτσια και οι δρόμοι.
Ο Δημήτρης Λιόλιος, ο μορφωμένος μηχανόβιος του Καποδιστριακού. Κυριολεκτικά στιβαρός ο δικός μας από μηχανής (δύο τροχών) θεός. Κρατούσε πάντα το κλειδί της παράστασης. Καταλυτική η παρουσία του.
Το αριστουργηματικά ρυθμισμένο δρώμενο με το έξοχο αποτέλεσμα έχει τη σκηνοθετική υπογραφή της Βιολέττας Γύρα, η έφερε ακεραία και την ευθύνη της έμπνευσης για το μοναδικό εγχείρημα. Οπωσδήποτε το έργο της το στήριξαν με τα κείμενά τους δύο Γιάννηδες: Ο Ζευγώλης και ο Ράγκος. Η επιμέλεια κοστουμιών της Τόνιας Αβδελοπούλου και η μουσική προσαρμογή του Οδυσσέα Κωνσταντόπουλου ολοκλήρωσαν αυτό το πρωτότυπο θέατρο του αυτοκινήτου. Όσοι το δείτε θα απολαύσετε τις μουσικές επιλογές και μέσα στο αυτοκίνητο αλλά και στο φινάλε όπου υπάρχει (και εκεί) κάτι μη αναμενόμενο με το «πάντρεμα» της μουσικής από το στερεοφωνικό ενός αυτοκινήτου με ένα βιολί που κάνει την εμφάνισή του από το πουθενά. Παράσταση ιδιόρρυθμη και εκπληκτική που αξίζει να την παρακολουθήσετε αν βρεθείτε στο δρόμο της περιοδείας της.
Συντελεστές του ταξιδιού
Σύλληψη – Σκηνοθεσία: Βιολέττα Γύρα
Παίζουν: Κύνθια Βουκουβαλίδου, Αστέρης Κρικώνης, Δημήτρης Λιόλιος, Θοδωρής Σμέρος, Έλενα Τυρέα
Κείμενα: Γιάννης Ζευγώλης, Γιάννης Ράγκος
Μουσική προσαρμογή: Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Νίκη Γύρα
Βοηθός παραγωγής: Μαρία Βλαχοσταθοπούλου
Επιμέλεια κοστουμιών: Τόνια Αβδελοπούλου
Φωτογραφίες: June Whitefield, Παύλος Μαυρίδης
Video/ Trailer: Μπάμπης Τσούτσας, Κέλλυ Σουλιώτη Sugar High Productions
Πληροφορίες για το Θέατρο
Κινητήρας Studio
Ερεχθείου 22, Κουκάκι
Τιμή εισιτηρίου 12 ευρώ
Απαραίτητη η έγκαιρη κράτηση επειδή μόνο 16 θεατές μπορούν να παρακολουθήσουν κάθε παράσταση.
Τηλέφωνο: 694-96.79.113
Δύο παραστάσεις: Στις 9 μ.μ. και στις 10.30 μ.μ.
Οι φωτογραφίες του θέματος
Στην πρώτη, οι τέσσερις ηθοποιοί που πρωταγωνιστούν στο Road Trip 3. Επάνω αριστερά ο Αστέρης Κρικώνης, στο κέντρο η Έλενα Τυρέα και δεξιά ο Δημήτρης Λιόλιος. Κάτω αριστερά η Κύνθια Βουκουβαλίδου και ο Θοδωρής Σμέρος. Στη δεύτερη, ο «Άντρας» ποζάρει. Στην τρίτη, ο από μηχανής θεός έχει οριζοντιωθεί ύστερα από ατύχημα με τη μοτοσικλέτα του και, τέλος, στην τέταρτη φωτογραφία η στιγμή που με μια selfie ο λόγιος μηχανόβιος (Δημήτρης Λιόλιος) ανακτά τις αισθήσεις του μετά το… τροχαίο.
