Το ισοπέδωσε κι αυτό ο οδοστρωτήρας της κρίσης, που όλα τα σαρώνει και τίποτα δεν αφήνει όρθιο, παραγνωρίζοντας κάθε ιδιαιτερότητα. Κλειστό φέτος το πωλητήριο του Αρχαιολογικού Μουσείου της Επιδαύρου. Με κόλλες χαρτιού κολλημένες στη βιτρίνα του, να παρουσιάζει μια θλιβερή, σχεδόν κατοχική, και αντιαισθητική εικόνα.
Πόσες φορές από πωλητήρια μουσείων άλλων χωρών δεν έχουμε επιλέξει όμορφα και ενδιαφέροντα δώρα ή αντικείμενα αναμνηστικά; Με όλο το σεβασμό μάλιστα προς τον πολιτισμό άλλων λαών, συχνά από μουσεία και αξιοθέατα μικρότερης ιστορικής και πολιτιστικής αξίας από τα ημέτερα.
Και από το πωλητήριο της Επιδαύρου πόσες φορές δεν αγοράσαμε, πριν από τις παραστάσεις, για να προσφέρουμε σε φίλους, δικούς μας και αλλοδαπούς, ένα υψηλής αισθητικής δώρο με χαρακτήρα ελληνικό;
Οι ξένοι ζητούν να αγοράσουν τουριστικούς οδηγούς, βιβλία και κάρτες, όπως συμβαίνει σε όλα τα μουσεία του κόσμου αλλά στη χώρα μας δε βρίσκουν τίποτα.
Κλείσαμε έντεκα πωλητήρια μουσείων ανά την Ελλάδα. Για ποιο λόγο; Για λόγους οικονομίας, για να γίνουν πιο “πικρά” τα καλοκαίρια μας, πιο έντονη η ανέχεια και η παρακμή μας.
Προχωράμε, λοιπόν, μαθαίνοντας να ζούμε με την έκπτωση και τη σκιά, με την ένδεια και τη μιζέρια μας; Ή είναι προτιμότερο να συνεχίζουμε όρθιοι και αξιοπρεπείς;
