Γιατί το ανθρώπινο κύτταρο γεννήθηκε για να αντιστέκεται, γιατί η επανάσταση τελικά ξεκινάει μέσα από τα σπίτια μας, μέσα απ’ τις καρδιές μας. Και είναι πάνω απ’ όλα η «αγάπη».
“Τρεις αδελφές μόνο”… Mια παράσταση εμπνευσμένη από το έργο του Άντον Τσέχοφ «Οι τρεις αδελφές». Οι τρεις αδελφές επιστρέφουν ανανεωμένες στη σκηνή του “VAULT”.
Η Όλια, η Μάσα και η Ιρίνα, σήμερα, μόνες τους, θύματα της αποτυχίας του υπαρκτού σοσιαλισμού, μετανάστριες στην Αθήνα της κρίσης, ίδιες με τις προγιαγιάδες τους μα και πολύ διαφορετικές.
Στην εκδοχή αυτή θα ανιχνεύσετε μόνο μια μακρινή ανάμνηση του σπιτιού των τριών αδελφών, θα δείτε τις σκιές των προγόνων να ζωντανεύουν μέσα από τις σκέψεις των μακρινών απογόνων τους, θα δείτε και πάλι την ελπιδοφόρα αγωνία της Ιρίνας, την καρτερικότητα και την υστερία της Όλιας, την πλήξη και τον ερωτισμό της Μάσας αλλά τώρα σε τόπο ξένο, την Ελλάδα της κρίσης, που φλέγεται όπως φλέγονταν κάποτε η πόλη τους, αφήνοντας πίσω στάχτες και γκρεμισμένα όνειρα, αφήνοντας επίσης ελπίδες για ένα αύριο, εκατό, διακόσια χρόνια μετά, που άνθρωποι επιτέλους θα έχουν κερδίσει την ευτυχία και θα έχουν κατακτήσει την πρόοδο. Προς τιμήν του Τσέχοφ που λάτρευε την κωμωδία, στη διασκευή αυτή υπάρχει έντονο το στοιχείο του χιούμορ και οι κωμικές ανατροπές.
Συντελεστές
Μια παράσταση της ομάδας «Theatercankill»
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Μαρία Κυριάκη
Μουσική επιμέλεια: Η ομάδα
Φωτισμοί: Δημήτρης Παντελιάς
Video-Αφίσα: Κορνέλια Κυριάκη
Σκηνικά-κοστούμια: Αγγελίνα Παγώνη
Διανομή (με αλφαβητική σειρά)
Ιρίνα: Δώρα Γιαγτζίδου
Όλια: Μικαέλλα Θεοδουλίδου
Μάσα: Κορνέλια Κυριάκη
Σκηνοθετικό σημείωμα
Η Όλια, η Μάσα και η Ιρίνα, δισεγγονές των ομώνυμων ηρωίδων του Τσέχοφ, έχουν ενηλικιωθεί στη διάρκεια των μετεπαναστατικών χρόνων, έχουν βιώσει την εσωτερική φθορά του υπαρκτού σοσιαλισμού και την πτώση του κι είναι σήμερα μετανάστριες στην Ελλάδα της κρίσης.
Όπως οι μακρινές προγιαγιάδες τους έτσι κι αυτές ζουν, εκατόν δώδεκα χρόνια μετά, ένα «τέλος εποχής». Τότε είχε ξεκινήσει η παρακμή της παλιάς αριστοκρατίας της επαρχίας, των εύπορων Ρώσων φεουδαρχών οι οποίοι πουλούσαν πλέον τα απέραντα κτήματά τους και μετακόμιζαν στη Μόσχα και στις άλλες μεγάλες πόλεις της απέραντης χώρας τους. Ήδη οι ιδέες της επανάστασης είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν ανάμεσα στους πιο τολμηρούς πολίτες και μπορεί κανείς να τις ανιχνεύσει στο έργο του Τσέχοφ. Ένας αιώνας ακολούθησε που έφερε στη χώρα κυριολεκτικά μία λαίλαπα. Παραδόσεις και συνήθειες αιώνων ανατράπηκαν μαζί με τις πολιτικές και τις κοινωνικές δομές. Οι παλιοί Ρώσοι αριστοκράτες που απολάμβαναν τη ραστώνη τους πίνοντας τσάι ή βότκα, παίζοντας χαρτιά, ακούγοντας μουσική από τις περιφερόμενες μπάντες και ανοίγοντας κάθε λογής ανόητη συζήτηση έδωσαν τη θέση τους σε γενιές από μάρμαρο και από ατσάλι κι όλος ο κόσμος ήταν στραμμένος προς αυτή τη χώρα που επιχειρούσε το αδύνατο. Να κυβερνηθεί με ένα δίκαιο και ισότιμο για όλους τους πολίτες τρόπο μακριά από τις παλιές προκαταλήψεις και τις προκλητικές ανισότητες, ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις. Όμως ο υπαρκτός σοσιαλισμός αποδείχτηκε εντέλει ουτοπία και η πτώση του έκανε τόσο θόρυβο όσο είχε προκαλέσει η εμφάνισή του.
Αν οι ηρωίδες του Τσέχοφ έρχονταν στο σήμερα, τι θα είχε μεσολαβήσει; Η Νατάσα θα είχε βέβαια πουλήσει το αγαπημένο πατρικό σπίτι στην επαρχία αφού ήδη στο έργο, το έχει βάλει ο Αντρέι υποθήκη. Οι κόρες των κοριτσιών θα είχαν μεγαλώσει στις πόλεις και ίσως οι εγγονές τους να είχαν γεννηθεί στην Πετρούπολη ή στη Μόσχα. Θα είχαν σπουδάσει όπως οι προγιαγιάδες τους και θα δούλευαν σε σχολεία ή σε επιχειρήσεις. Με την πτώση του καθεστώτος, οι τελευταίες της ρίζας τους θα είχαν φτάσει σε τόσο μεγάλη φτώχεια ώστε να επιχειρήσουν τη μετανάστευση. Η αγαπημένη νοσταλγική φράση του Τσέχοφ για τον κόσμο που θα είναι τελείως αλλιώτικος έπειτα από εκατό χρόνια έρχεται αναγκαστικά και επώδυνα στη σκέψη μας.
Οι τρεις αδελφές αλλιώτικες ίσως αλλά και ίδιες με τις προγιαγιάδες τους, ονειρεύονται για άλλη μια φορά να γυρίσουν στη Μόσχα, εργάζονται σκληρά, βιώνουν την απώλεια των ελπίδων τους και παραδίδονται στη μοίρα τους που διαρκώς τις θέτει αντιμέτωπες με έναν όμορφο αλλά ανάλγητο και απρόβλεπτο κόσμο.
Πού και πότε
Κυριακή 23/3 και 30/3, στις 18.00
Θέατρο “Vault”
Μελενίκου 26, Βοτανικός
