“Αυτά ζητά η καρδιά μου: Μια γυναίκα με μυαλό, μια γάτα ανάμεσα στα βιβλία μου και φίλους για κάθε εποχή, αφού χωρίς αυτά δε ζω”.
Γκιγιόμ Απολινέρ
Αριστερά, ο ποιητής Γκιγιόμ Απολινέρ με την πνευματική του μούσα και αγαπημένη του Marie Laurencin σε πίνακα του φίλου του Henri Rousseau. Δεξιά, ο Γκιγιόμ Απολινέρ σε σχέδιο του επίσης φίλου του Πάμπλο Πικάσο.
Eμβληματικός και πρωτοπόρος ποιητής, πρόδρομος του υπερρεαλισμού. Από τους μεγαλύτερους ποιητές όχι μόνο της Γαλλίας, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Γεννήθηκε στη Ρώμη, στις 26 Αυγούστου 1880. Υπήρξε επίσης θεατρικός συγγραφέας και κριτικός τέχνης. Είχε πολωνική καταγωγή και το πραγματικό του όνομα ήταν Wilhelm Apollinaris de Kostrowitzky. Η μητέρα του ήταν αριστοκρατικής καταγωγής από την Πολωνία, ενώ ήταν αγνώστου πατρός. Εικάζεται ότι ήταν κάποιος αριστοκράτης από την Ελβετία. Σπούδασε στο Μονακό, στις Κάνες και στη Νίκαια. Δούλεψε για μικρό διάστημα σε τράπεζα και στη συνέχεια δίδαξε σε σχολείο στη Γερμανία. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1911 συνελήφθησαν από την αστυνομία μαζί με τον Πάμπλο Πικάσο ως ύποπτοι για την κλοπή της Μόνα Λίζα από το μουσείου του Λούβρου, αλλά μία εβδομάδα αργότερα αφέθησαν ελεύθεροι. Κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στρατεύτηκε και τραυματίστηκε στο κεφάλι. Πέθανε στο Παρίσι, στις 9 Νοεμβρίου 1918, χτυπημένος από την “ισπανική γρίπη”.
Ο όρος κυβισμός ήταν δικό του δημιούργημα. Χάρη στη δική του επίδραση οι σαγηνευτικοί αρλεκίνοι, πιερότοι και σαλτιμπάγκοι μορφοποιήθηκαν στους πίνακες του Πικάσο.
Το προσωνύμιό του στα γαλλικά γράμματα ήταν «πικραγαπημένος».
Ασχολήθηκε με όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Ποιητικές συλλογές: “Αλκοόλ” (1913), “Καλλιγράμματα” (1918), δοκίμια: “Οι κυβιστές ζωγράφοι” (1913), μυθιστορήματα: “Δολοφονημένος ποιητής” (1916), “Καθιστή γυναίκα”. Θεατρικά έργα: “Τα στήθη του Τειρεσία” (1917) και “Χρώμα του καιρού” (1918).
Αριστερά, αυτοπροσωπογραφία του Απολινέρ.
