Έχει τον ήλιο στην καρδιά και τριαντάφυλλα στα χέρια. Λάμπει σαν ανοιξιάτικο λουλούδι και η ευγένειά της θυμίζει πάλλευκο περιστέρι. Πέρα από τις πίστες τις εκτυφλωτικές, πέρα από τα φώτα των ψευδαισθήσεων, την πρωτοσυνάντησα. Ήταν σαν ένα όνειρο χαμένο που ξαναβρέθηκε. Εντυπωσιάστηκα κατευθείαν από τη σεμνότητα, τη γλυκύτητα της παρουσίας, τη δύναμη της φωνής. Ήταν αποκάλυψη, η Ζωή Παπαδοπούλου. Χαμόγελο, ήθος, φιλότιμο. Κάποιοι από τη συντροφιά μου την είχαν παρακολουθήσει ξανά και ήταν ήδη ένθερμοι θαυμαστές της. Με συνδυασμό γονιδίων από τον Πόντο και την Κρήτη, γεννημένη στη Θεσσαλονίκη, μεγαλωμένη μέσα στη μουσική, με εκτυφλωτική ομορφιά και πλούσια, υγρή και αισθαντική φωνή, είναι ικανή να κατακτήσει και τον πιο αδιάφορο θεατή. To βήμα της, ανάλαφρο, γατίσιας θηλυκότητας. Το τραγούδι της, μαγευτικό, εκφραστικό και γενναιόδωρο. Ξυπνά μνήμες από χειμωνιάτικα βράδια, αναμμένα φώτα στη σάλα, χορούς αντικριστούς και μάτια βαθιά, χέρια σφιχτοδεμένα, αγκαλιές ανοιχτές, λόγια – χάδια, μυστικά και ακαθόριστες ελπίδες, δίσκους στο γραμμόφωνο, επισκέπτες αγαπημένους, κόκκινο κρασί να ρέει στα ποτήρια, γλέντια και έκθαμβα παιδικά μάτια να παρακολουθούν, νυχτερινούς δρόμους και προσμονές. Ένας κήπος από λέξεις μελωδικές είναι η Ζωή Παπαδοπούλου. Έχει προίκα και το χρόνο με το μέρος της. Γι’ αυτό δικαιούσαι, Ζωή μου, να ονειρεύεσαι με «όνειρα μεγάλα». Επειδή το μέλλον γίνεται ευχάριστο και μεθυστικό όταν ταξιδεύουμε με «όνειρα μεγάλα». Μέχρι που μετά δεν ξέρεις αν ήταν όνειρα ή κατακτήσεις…
Διαβάστε τη συνέντευξη.
* Τη φωτογράφηση πραγματοποίησε η Έλενα Χαραλαμπάκη.
* Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Από μικρή ακόμη το τραγούδι για μένα ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι. Η μαμά έπαιζε ακορντεόν, οι αδελφές μου κιθάρα και πιάνο κι εγώ από τότε παρίστανα την τραγουδίστρια. Αυτές οι μνήμες αποτυπώθηκαν μέσα μου κι έγιναν ένα με μένα!
Ποια ήταν τα πρώτα σου μουσικά ακούσματα;
* Τραγούδια από τους τόπους καταγωγής των γονιών μου, από την Κρήτη και τον Πόντο.
Πότε ένιωσες ότι το μέλλον σου βρίσκεται στο τραγούδι;
* Με το που τελείωσα το σχολείο ήξερα ότι το τραγούδι ήταν η χαρά μου, η γιατρειά μου, η σωτηρία μου, και μόνο ακολουθώντας το θα ένιωθα ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη.
Υπήρξαν άνθρωποι που σε παρότρυναν να ασχοληθείς με τη μουσική;
* Κατ’ αρχήν η οικογένειά μου και μετά μία υπέροχη δασκάλα στο δημοτικό… Τους ευχαριστώ πολύ πολύ γι’ αυτό!
Αμφιταλαντεύτηκες ποτέ για το δρόμο που ακολούθησες;
* Ποτέ των ποτών..!
Το ταλέντο είναι και χρέος;
* Το ταλέντο όποια στιγμή στη ζωή σου κι αν το διακρίνεις, είναι σωτηρία γι’ αυτό είναι και χρέος μας να το καλλιεργούμε, να το εξελίσσουμε και να κάνουμε ό, τι καλύτερο μπορούμε με αυτό, βελτιώνοντας τη ζωή μας και τις ζωές των άλλων.
Τι είναι αυτό που σου δίνει χαρά στη δουλειά σου και σε κάνει να την αγαπάς;
* Η στιγμή που ανεβαίνω στη σκηνή είναι για μένα η πιο δυνατή σε συναισθηματα, η επαφή μου με τον κόσμο, με τους μουσικούς είναι η χαρά μου, η ψυχοθεραπεία μου. Οι πρόβες πριν από κάθε παράσταση, οι ώρες στο στούντιο, η διαρκής αναζήτηση ήχων, στίχων, το ότι ζούμε λίγο σαν νομάδες, η έλλειψη ρουτίνας και άλλα πολλά…
Εκτός από τις φωνητικές δυνατότητές σου, που είναι αναμφισβήτητες, τι άλλο ψάχνεις προκειμένου να ερμηνεύσεις ένα τραγούδι;
* Έχω ανάγκη να συγκινούμαι, από το στίχο και από τη μελωδία, για το λόγο αυτό και επιλέγω τραγούδια τα οποία είναι συνήθως αυτοβιογραφικά. Ο δίσκος που έρχεται περιέχει τραγούδια γραμμένα για μένα και γι’ αυτό αισθάνομαι μεγάλη χαρά!
Βρέθηκες και βρίσκεσαι στην ίδια σκηνή με σπουδαίες κυρίες του ελληνικού τραγουδιού. Θέλεις να πεις δυο λόγια για τις τραγουδίστριες αυτές που έγραψαν ιστορία και τι ενέργεια αντλείς κοντά τους;
* Τις αγαπώ και τις εκτιμώ όλες, η συνέπειά τους, το πάθος τους αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.
Ποια θεωρείς τα ωραιότερα τραγούδια για γυναικείες φωνές σαν τη δική σου;
* Ενδιαφέρουσα ερώτηση! “Paloma Negra” – Chavella Vargas, “Πόσο λυπάμαι” – Σοφία Βέμπο, “Της Τριανταφυλλιάς τα Φύλλα” – παραδοσιακό, “Πέρ’ από τη Θάλασσα” – Βίκυ Μοσχολιού, “Άνθρωποι Μονάχοι” – Βίκυ Μοσχολιού και άλλα…
Πώς θα έβλεπες το ιδανικό μέλλον για σένα;
* Θέλω να έχω την υγεία μου, ψυχική και σωματική και να μπορώ να βοηθάω τον κόσμο μέσα από τη μουσική μου και τη ζωή μου. Θέλω να δημιουργήσω οικογένεια. Να χαρούν και οι γονείς μου. Να έχω βγάλει κάποια χρήματα από το τραγούδι για να ζήσω στο σπίτι στο βουνό που ονειρεύομαι χρόνια!
Θέλεις να μιλήσεις για το καινούργιο σου CD και για τις εμφανίσεις σου αυτή την εποχή;
* Είναι η πρώτη φορά που αισθάνομαι απόλυτα σίγουρη και για τα πέντε τραγούδια του τρίτου μου προσωπικού δίσκου, ο οποίος θα έχει τον τίτλο «Ξαναγεννήσου»! Οι δημιουργοί του είναι φίλοι που αγαπώ, εκτιμώ και πιστεύω, ο Απόστολος Ρίζος, ο Μιχάλης Γελασάκης, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης ο οποίος είναι μόνιμος συνεργάτης στις εμφανίσεις μου, καθώς και ενορχηστρωτής αυτού του δίσκου, ο Τάσος Γεωργόπουλος και ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης. Θα κυκλοφορήσει με το καλό αρχές Μαρτίου. Παράλληλα θα ξεκινήσουν και οι εμφανίσεις μας σε χώρο που θα ανακοινώσουμε σύντομα.
Ως λαός εκτιμάμε τη λαϊκή μας παράδοση στη μουσική ή την υποτιμάμε;
* Ως λαός κάπου χαθήκαμε μέσα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ξεχάσαμε τις παραδόσεις μας, τα ήθη και τα έθιμά μας, αλλά πιστεύω ότι θα επανέλθουμε, θα ξυπνήσουμε από τον προσωρινό λήθαργο και θα επιστρέψουμε στη λαϊκή μας παράδοση, γιατί αυτή είναι η ιστορία μας, είναι η εθνική μας ταυτότητα και πρέπει να τη διατηρήσουμε!
Ποιος είναι ο ρόλος της μουσικής ψυχαγωγίας την εποχή της κρίσης;
* H μουσική οφείλει να επουλώσει τις πληγές του κόσμου, να είναι κοντά του, χωρίς πολλά στολίδια και φανφάρες αλλά με ουσία και αλήθεια!
Προσωπικά γιατί είσαι περήφανη;
* Αισθάνομαι υπερήφανη γιατί είχα την τύχη να μεγαλώσω μέσα σε μια οικογένεια που μου έμαθε να ζω με ήθος, αξιοπρέπεια και ποτέ εις βάρος των άλλων. Νιώθω υπερηφάνεια και για τον τρόπο με τον οποίο βλέπω και αντιμετωπίζω την παρουσία μου στη μουσική.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές;
* Κωστής Παλαμάς, Τάσος Λειβαδίτης, Γιάννης Ρίτσος. Τη “Σονάτα του Σεληνόφωτος” του Ρίτσου, όπως και του Λειβαδίτη, το “Μικρό Βιβλίο για Μεγάλα Όνειρα”, τα διαβάζω και τα ξαναδιαβάζω και ξανά.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου συνθέτες;
* Μάνος Χατζιδάκις, Σταύρος Ξαρχάκος, Άκης Πάνου. Από τους μεταγενέστερους ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Σταμάτης Κραουνάκης.
Τι σε κάνει να γελάς;
* Η μουσική, η οικογένειά μου, η γάτα μου, ο σύντροφός μου.
Τι μπορεί να σε κάνει να πονέσεις;
* Η έλλειψη δικαίου, η αχαριστία, το ψέμα.
Η Ελλάδα σήμερα σε πληγώνει;
* Η Ελλάδα δεν με πληγώνει, οι άνθρωποι που την κυβερνούν και τη διοικούν με εξοργίζουν! Η Ελλάδα είναι ένας ευλογημένος τόπος, με λαό αληθινό με κότσια και ψυχή! Βαρέθηκα να ακούω τα χειρότερα για το λαό μας, ότι είμαστε τεμπέληδες, ότι φταίμε για την κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε σήμερα. Έχουμε ευθύνη βεβαίως, γιατί όταν ψηφίζουμε τους ηλιθίους μάλλον είμαστε και εμείς το ίδιο. Παρ’ όλα αυτά εγώ ελπίζω και ζω και δημιουργώ σ’ αυτήν τη χώρα σε πείσμα των καιρών και αυτο προτείνω να κάνουμε όλοι οσοι το αντέχουμε, και δεν θα την εγκαταλείψω τώρα που με χρειάζεται περισσότερο!
Έχεις παρατηρήσει τελευταία στην πόλη ασυνήθιστα περιστατικά;
* Αυτό που παρατηρώ και με θλίβει, είναι το ότι συναντώ ανθρώπους κατηφείς, με το βλέμμα προς τα κάτω, με φόβο, αγωνία για το αύριο. Ανθρώπους που γνώριζες και οι οποίοι είχαν μια δουλειά για να θρέφουν τα παιδιά τους, τώρα να ψάχνουν στους κάδους για απομεινάρια φαγητών.
Η καθημερινότητά μας έχει πολιτισμό;
* Εμείς δημιουργούμε πολιτισμό. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που είναι δημιουργικοί, υπεύθυνοι, με διαρκή αναζήτηση για το καλύτερο εγώ τους, πέραν των συνθηκών στις οποίες μπορεί να ζουν, αυτούς τους ανθρώπους τους θαυμάζω και προσπαθώ να τους μοιάσω. Δυστυχώς όμως υπάρχει και μία δυσβάσταχτη καθημερινότητα η οποία δεν βοηθάει και τόσο στο να ζούμε πολιτισμένα, όταν υπάρχουν οικογένειες οι οποίες με το ζόρι τα βγάζουν πέρα και το κράτος δεν τους παρέχει ούτε τα βασικά, εκεί το να μιλάμε για πολιτισμένη καθημερινότητα είναι αστείο…
Θέλεις να μου μιλήσεις για τη σχέση σου με τα ζώα.
* Τα ζώα τα λατρεύω, μακάρι να είχα τη δυνατότητα να βοηθήσω όλα τα αδέσποτα του κόσμου. Πονάει η ψυχή μου όταν βλέπω σκυλάκια, γατάκια εγκαταλειμμένα στους δρόμους. Πριν από ενάμιση χρόνο βρήκα ένα πανέμορφο γατάκι, το οποίο είχε γεννηθεί κοντά στο σπίτι μου και ήταν το μόνο που με πλησίαζε όταν έφτανα στην πόρτα του σπιτιού μου. Από τότε η Ζιζέλ (καθότι μοντέλο…) είναι η μεγάλη μου αγάπη. Προτείνω ανεπιφύλακτα στον κάθε άνθρωπο που αγαπάει έστω και λίγο τα ζωάκια να πάρει κάποιο αδεσποτάκι σπίτι του, τα χρήματα που χρειάζονται για να τα μεγαλώσεις είναι λιγοστά μπροστά στην ευτυχία που σου δίνουν.
Ευχαριστώ πολύ, Ζωή!
* Κι εγώ ευχαριστώ πολύ, Ειρήνη.
* Η φωτογράφηση πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης “Διαβάζουμε Διηγήματά μας” (04.02.2012, “Bacaro”).
* Το cat is art ευχαριστεί την Έλενα Χαραλαμπάκη και το Photoshoot Studio για τη συνεργασία.
* Photoshoot Studio, Αλέκου Παναγούλη 60, Νέα Ιωνία, Αθήνα. Τηλέφωνο 2114085157. www.photoshootstudio.gr
