Μια παράσταση εμπνευσμένη από τη Μάτση Χατζηλαζάρου έρχεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Η σημαντικότατη ηθοποιός Δέσποινα Παπάζογλου (φωτογραφία) ερμηνεύει μία από τις πιο ενδιαφέρουσες όσο και αφανείς γυναικείες φιγούρες των ελληνικών γραμμάτων, αφού επισκιάστηκε ποιητικά από το έργο του μέντορα, συζύγου κι αιώνια αγαπημένου της Ανδρέα Εμπειρίκου. Χάρη στον Εμπειρίκο όμως, η Χατζηλαζάρου έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με τον υπερρεαλισμό και την ψυχανάλυση, αλλά η ίδια αναπτύσσει μια δική της, αυθεντική, ποιητική γλώσσα που γίνεται το όχημα μιας πολυκύμαντης, πληθωρικής ζωής. Ταξιδεύει στη Γαλλία με το θρυλικό “Ματαρόα”, ζει για χρόνια στο Παρίσι μετά τον πόλεμο αλλά και αργότερα, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και γνωρίζεται με τις σημαντικότερες προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και πνευματικής πρωτοπορίας του ’50, του ’60 και του ’70 από τον Πικάσο και τον Ματίς έως τον Καστοριάδη. Η παράσταση “Μάτση Χατζηλαζάρου: Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε” παρουσιάζεται από την Ομάδα Amour – Amour. Από το Κάστρο της Καβάλας (Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου) όπου παρουσιάστηκε τον Αύγουστο, η παράσταση μεταφέρεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου μόνον για 4 βραδιές (Δευτερότριτα): 15 – 16 Οκτωβρίου και 22 – 23 Οκτωβρίου.
Συντελεστές
Δραματουργία – σκηνοθεσία: Δήμητρα Κονδυλάκη
Σκηνικά – κοστούμια: Φωτεινή Γεωργίου
Ερμηνεία: Δέσποινα Παπάζογλου
Αφίσα – πρόγραμμα: Λουκία Μάρθα
Φωτογραφίες: Γιάννης Τσάκαλος
Η ποιήτρια ως δραματικό πρόσωπο
Βασισμένη κυρίως στα ποιήματα της πρώτης εποχής του Παρισιού (1945-1950), που αναφέρονται στον τότε συντροφό της Χαβιέ Βιλατό, ανιψιό του Πικάσο, στην αριστουργηματική της “Αντίστροφη Αφιέρωση” που γράφει το 1985 για τον Εμπειρίκο και στην ανέκδοτη αλληλογραφία της προς τον τελευταίο, η παράσταση αναζητά την ταυτότητα της ποιήτριας μέσα από την «υπερπραγματική» της αποτύπωση, φέρνοντας στην επιφάνεια τη βασανιστική, συναρπαστική, αγχωτική, αυτοσαρκαστική, βίαιη αλλά κι ευφορική της σχέση με τον ποιητικό λόγο –που ποτέ δεν εξαντλείται σε ορισμούς και αναγνωρίσιμα σχήματα– ως αυθεντικό ισοδύναμο του έρωτα. Η ποίηση της Χατζηλαζάρου είναι ένα διαρκές παιχνίδι με τα αντίθετα, “εκεί πέρα / εδώ” (τίτλος ποιητικής της συλλογής), φως / σκοτάδι, νεότητα / γήρας, σώμα και σκέψη, εγγύτητα και απόσταση, Παρίσι Ελλάδα, Χαβιέ – Αντρέας, χαρά και μελαγχολία. Εκρηκτική χαρά κι εκρηκτική μελαγχολία. Τίποτα δεν είναι μονοσήμαντο. Τίποτα δεν είναι αβίαστο. Τίποτα δεν είναι αρκετό. Από τον έναν τόπο στον άλλο. Από το ένα πρόσωπο στο άλλο. Μια ιστορία αιώνιας επιστροφής κι αιώνιας επανεκκίνησης. Χωρίς νοσταλγία. Κάθε βήμα γράφεται στο παρόν. Αυτό κάνει τη ΜΧ ενδιαφέρουσα ως δραματικό πρόσωπο κι εδώ εντοπίζεται η σχέση της με το θέατρο: στην πάλη με τον εαυτό της. (Δεξιά, ξυλογραφία του Χαβιέ Βιλατό με τη Μάτση Χατζηλαζάρου και τη γάτα της, Γριγρία).
Η παράσταση
Η παράσταση δεν περιγράφει, ούτε αφηγείται τη βιογραφία της. Αντίθετα, δίνει στην ποιήτρια σάρκα και οστά, δημιουργώντας έναν ιδιότυπο μονόλογο από τις ίδιες της τις λέξεις (ποίηση κι αλληλογραφία), εστιάζοντας συγκεκριμένα μόνο σε μια στιγμή, τη στιγμή της πρώτης αναχώρησής της από την Ελλάδα, ποθητής αλλά κι επώδυνης. Κάθε στιγμή αναχώρησης δεν δίνει άραγε αφορμή για τον αναστοχασμό όλης μας της ζωής;
* Πρώτη παρουσίαση: 1η Αυγούστου 2012 στο Κάστρο Καβάλας στo πλαίσιo του αφιερώματος «Έως όρθρου βαθέος. Δύο ολονυχτίες με 7+2 ποιητές». Παραγωγή Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου.
Πληροφορίες
Ημερομηνίες στο Θέατρο του Νέου Κόσμου: 15-16 και 22-23 Οκτωβρίου
Ώρα έναρξης: 9 μ.μ.
Διάρκεια: 60’
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ
Κρατήσεις θέσεων στο τηλέφωνο: 210 9212900
Ώρες λειτουργίας ταμείου:
Καθημερινά 16:00-22:00
* Οι ανέκδοτες επιστολές της Μάτσης Χατζηλαζάρου (φωτογραφία) προς τον Εμπειρίκο παραχωρήθηκαν στη Δήμητρα Κονδυλάκη από τον Λεωνίδα Εμπειρίκο και τον Χρήστο Δανιήλ που ετοιμάζει σχετική έκδοση: Η αλληλογραφία της απ’ το Παρίσι με τον Ανδρέα Εμπειρίκο (1946-1947) και τέσσερα ανέκδοτα ποιήματά της ιδίας περιόδου, “Εκδόσεις Άγρα”. Του ιδίου κυκλοφορεί επίσης το λεύκωμα: …Ιούς, Μανιούς ίσως και Aqua Marina. Μάτση Χατζηλαζάρου, Η πρώτη Ελληνίδα υπερρεαλίστρια, Εκδ. Τόπος, 2011.