«Ο Γάτος»
Βρε ζούδι καψερό, που νιαουρίζεις
κι ούλο το χρόνο κοπανάς τα ίδια,
και πας ούλες τσι ρούγες και γυρίζεις
πάνου τση γειτονιάς τα κεραμίδια,
πες μου, μωρέ, αιστάνεσαι θυμό,
όντας αρχίζει εκείνος ο καβγάς,
κι έτσι έχεις και συ κρυφόν καημό,
την ώρα που τσι γάτες κυνηγάς;
Σου πιάνετ’ η φωνή; Σου ’ρχονται γέλια;
Και τι τση λες, μωρέ, αφ’ την καμινάδα,
όντας περνάει με την ουρά στα σκέλια;
Κι όντας, καληώρα, παύουνε οι μουρμούρες,
και πάει με το καλό το πανηγύρι,
τση λες και χωρατά; τση κόβεις κούρες;
τση κάνεις κάποτε το νοικοκύρη;…
Άκου, μωρέ, μια συμβουλή από μένα,
κι αν ίσως στη στιγμή δεν πιάκει τόπο,
να’ ρθεις μ’ ούλα τα νύχια σου ανοιγμένα
μόμολο να με κάνεις των ανθρώπω!
Την ώρα που τση λες τα ’στήματά σου,
νιάου-νιάου, και την παίρνεις το ξοπίσω,
και κείνη φεύγει και τση σκούζεις: «-Στάσου,
στάσου, μωρή, δυο λόγια να σ’ ορίσω!»,
αν τύχει κι έτσι δα την ξεγελάσεις
και τη ζυγώσεις κάνοντας το φίλο,
την ώρα σου, βρε γάτο μου, μη χάσεις,
και βούτα τη, και δος τση ένα ξύλο!
Και ποδοκύλησέ τη μες στα χώματα,
και πάρ ’τση τον αέρα με την πρώτη –
να ιδείς, σου ξανακάνει πια καμώματα,
όντας εσύ τση κάνεις τον ιππότη;…
Τ’ άκουσες, μωρέ γάτο;… Τώρα τράβα
και φκιάσ’ τση ούλες τούτες τσι φερσίες –
κι αν δεν την έχεις δούλα σου και σκλάβα,
ναρθείς και να μου δώκεις δυο φτυσίες!
***
Ο Πολύβιος Δημητρακόπουλος (1864 – 28 Ιουλίου 1922) ήταν Έλληνας θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μυθιστοριογράφος, δημοσιογράφος και εκδότης. Ήταν γνωστός επίσης με το γαλλικό φιλολογικό ψευδώνυμο Αρκάς (Πολ Αρκάς).
Γεννήθηκε το 1864, στον μικρό και μη αναγνωρισμένο τότε επίσημα οικισμό της Κυπαρισσίας, που εξελίχθηκε στο σημερινό χωριό Τερψιθέα της Μεσσηνίας. Λόγω της μη επίσημης αναφοράς του οικισμού παλαιότερες πηγές αναφέρουν ως τόπο γέννησής του την Κυπαρισσία. Ολοκληρώνοντας τις εγκύκλιες σπουδές του στην Κυπαρισσία κατατάχθηκε στο στρατό προκειμένου ν’ ακολουθήσει στρατιωτική καριέρα, κατά επιθυμία του πατέρα του.
Το 1882, ενώ υπηρετεί ως λοχίας στη φρουρά του Ναυπλίου, γράφει την πρώτη του κωμωδία την οποία δύο χρόνια αργότερα ανέβασε σε θεατρική σκηνή, που όμως δεν ολοκληρώθηκε λόγω πυρκαγιάς που ξέσπασε στη σκηνή κατά τη δεύτερη πράξη του έργου, χωρίς όμως να συμβεί ατύχημα. Το απρόοπτο αυτό γεγονός που χαρακτηρίστηκε από τους θεατρικούς κύκλους της εποχής ως καλός οιωνός ενεθάρρυναν τον συγγραφέα να επιδοθεί στο θέατρο και να παραιτηθεί από το στρατό.
Έτσι τον αμέσως επόμενο χρόνο, στις 19 Ιουλίου του 1895 πραγματοποιείται, στην Αθήνα, στο θέατρο Αθήναιον, η πρεμιέρα του πρώτου και σπουδαίου θεατρικού του έργου “Η Μάρκελλα”, ένα τετράπρακτο δράμα, υπό τον θίασο Δ. Κοτοπούλη, για το οποίο όλος ο τότε αθηναϊκός Τύπος εξέφρασε “ευμενέστατα σχόλια”. Με τις παραστάσεις αυτού του έργου, που παρακολούθησαν οι Βασιλείς και πολιτικοί ξεκίνησε ουσιαστικά η μεγάλη θεατρική συγγραφή του Π. Δημητρακόπουλου μέχρι τον Απρίλιο του 1922 που έγραψε το τελευταίο του έργο “Το Κριτήριον”, που ανεβάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, καθ’ ον χρόνο ο ίδιος χαροπάλευε.
Η εργογραφία του περιλαμβάνει πάνω από εκατό έργα. Μεταξύ των δημιουργιών του συγκαταλέγονται τραγωδίες, κωμωδίες, οπερέτες, καθώς και επιθεωρήσεις, όπου ήταν μάλιστα ένας από τους πρώτος συγγραφείς του τελευταίου αυτού είδους στην Ελλάδα. Ως συγγραφέας μυθιστοριογράφος έγραψε πολλά έργα σε μερικά των οποίων φέρεται με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο “Πωλ Αρκάς” (Paul Arcas).
Ως δημοσιογράφος εργάστηκε στις περισσότερες εφημερίδες και περιοδικά της εποχής του. Ο ίδιος εξέδωσε το εβδομαδιαίο περιοδικό «Πρωτεύουσα». Ήταν επίσης ένας από τους ιδρυτές της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, ενώ διατέλεσε και αντιπρόεδρος της δύο φορές.
Πέθανε στην Αθήνα στις 28 Ιουλίου 1922.
***
Ενδεικτική εργογραφία
Θεατρικά Έργα
Δράματα/Τραγωδίες
Η Μαρκέλλα (δράμα)
Το πρώτο του σοβαρό έργο. Παρουσιάστηκε στο θέατρο «Αθήναιον» από το θίασο Κοτοπούλη.
Η αιώνια γυναίκα, (δράμα)
Ο Βελισάριος (τραγωδία)
Η Βουλγάρα, (δράμα).
Ο γελωτοποιός του βασιλέως , (τραγωδία).
Η Διδώ, (τραγωδία).
Ειρήνη η Αθηναία, (τραγωδία).
Ο Ίκαρος, (δράμα).
Ο Ιωάννης Κωλέττης, (δράμα).
Ο κουρσάρος, (δράμα).
Ο Θεός κελεύει, (τραγωδία).
Η Μέλισσα, (δράμα)
Οι Μυλόπετρες, (δράμα)
Το Ψωμί, (δράμα).
Κωμωδίες
Η ανάσταση του Λαζάρου
Αντίο Γλαρέντζα
Ενοικιάζεται
Οι ζωντοχήρες
Τα κουλουβάχατα
Ο λουλουδόκοσμος
Επιθεωρήσεις
Εδώ κι εκεί
Το καμπαρέ
Ο κινηματογράφος
Η μαντάμ Μαίρη
Τα Παναθήναια
Η ρωμιοπούλα
Όπερες
Πειρατής (μουσική: Θ. Σακελλαρίδη)
Διδώ (μουσική: Διονυσίου Λαυράγκα)
Οπερέτες
Σία κι αράξαμε (μουσική: Θ. Σακελλαρίδη)
Η κρητικοπούλα (μουσική: Σπ. Σαμάρα)
Η πριγκίπισσα της Σασσόνος (μουσική: Σπ. Σαμάρα)
Μυθιστορήματα
Τα άνθη της λεμονιάς
Ο αυτόχειρας
Η δούκισσα της Πλακεντίας
Μάγδα η Εβραία
Το μυστικό του Βοσπόρου
Η Ραλλού
Τζένη Θεοτόκη
Η χρυσωμένη λάσπη
Η ζωή του θανάτου (πνευματιστικό μυθιστόρημα)
Ποιήματα
Εξωτικά τραγούδια
Σατιρικό
Μελέτες
Το μυστικό της ζωής (ψυχοφυσιολογική)
Αι δύο διαθήκαι: Η χρυσή διαθήκη και Η σιδηρά διαθήκη (κοινωνιολογικές)
Μεταφράσεις
Κωμωδίες του Αριστοφάνη
Αετιδέας του Εντμόν Ροστάν
Ίων του Ευριπίδη