Επιμέλεια κειμένου: Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Ό,τι μπορείς, με ό,τι έχεις, όπου είσαι. Εργαστήριο υποκριτικής με την Άντζελα Μπρούσκου διοργανώνει το Bios. Το εργαστήριο με τίτλο “Παράλληλοι Μονόλογοι” θα γίνεται κάθε Δευτέρα, 14:00 – 18:00, για 10 συναντήσεις. Αρχίζει τη Δευτέρα 8 Οκτωβρίου και τελειώνει τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2018.
Το εργαστήριο αυτό θα ασχοληθεί με τη σχέση του ηθοποιού με τον λόγο, χρησιμοποιώντας σαν υλικό τα κείμενα του Γιάννη Κοντραφούρη για το Θέατρο και τη Νύχτα Μόλις Πριν Από Τα Δάση του Μπερνάρ Μαρί Κολτές.
Οι κοινοί άξονες δραματουργίας και η συνομιλία με το έργο των δύο συγγραφέων θα αποτελέσει βασική έμπνευση αυτής της συνάντησης.
Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να προμηθευτούν τα βιβλία των συγγραφέων και να είναι ενημερωμένοι απαραίτητα για το έργο τους πριν από την έναρξη των μαθημάτων.
- Δεν υπάρχει όριο ηλικίας
- Για την επιλογή των συμμετεχόντων απαιτείται η αποστολή σύντομου βιογραφικού σημειώματος μέχρι την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018
- Οι ενδιαφερόμενοι καλείστε να προωθήσετε τα βιογραφικά και τα στοιχεία επικοινωνίας σας στο [email protected]
- Κόστος συμμετοχής εργαστηρίου: 160 ευρώ
- Πληροφορίες και συμμετοχές: 210-3425335 | [email protected]
- Τα εργαστήρια πραγματοποιούνται στο BIOS Tesla, Πειραιώς 84
- Υπεύθυνος εργαστηρίων: Κώστας Κουτσολέλος
- Διοργάνωση: BIOS
* Ο Γιάννης Κοντραφούρης γεννήθηκε στον Πειραιά. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης (1989-1991). Συμμετείχε σε εργαστήρια του Ιάπωνα σκηνοθέτη Ταντάσι Σουζούκι, το φθινόπωρο του 1999 στη Σιζουόκα της Ιαπωνίας. Ως ηθοποιός συμμετείχε στις παραστάσεις: “Νεφέλες” του Αριστοφάνη σε σκηνοθεσία Γιώργου Λαζάνη (Θέατρο Τέχνης, 1991), “Φοιτητές” του Γρηγορίου Ξενόπουλου σε σκηνοθεσία Κώστα Τσιάνου (Θεσσαλικό Θέατρο, 1994), “West Side Story” των Sondheim-Bernstein σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή (1995), “Βολπόνε” του Μπεν Τζόνσον σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη (‘Εθνικό Θέατρο, 1996). Υπήρξε βοηθός του Μίνου Βολανάκη στο έργο “Το παιχνίδι των ρόλων” του Λουίτζι Πιραντέλλο. Επίσης έπαιξε στην ταινία “Από την άκρη της πόλης” του Κωνσταντίνου Γιάνναρη (1998).
Το 1997 δημιούργησε την Ομάδα Υψηλού Κινδύνου. Έγραψε και σκηνοθέτησε το έργο “Τα παιδιά πενθούν” (Κτήριο Καλλιτεχνών, 1997).
Πρωτοπαρουσίασε “Το Γεφύρι της Άρτας” του Γιώργου Θεοτοκά σε διασκευή και σκηνοθεσία δική του (Κτήριο Καλλιτεχνών, 1998). Συμμετείχε με την ίδια παράσταση στην Biennale Νέων Καλλιτεχνών (Τορίνο, 2000) και βραβεύτηκε με το Βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» ως πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης. Σκηνοθέτησε το έργο “Ξαφνικά το περασμένο καλοκαίρι” του Τέννεση Ουίλλιαμς (Θέατρο Θησείο, 1999). Έγραψε και σκηνοθέτησε τα έργα “Μήδεια. Η έξοδος”, για τη Διεθνή Συνάντηση Αρχαίου Δράματος (Δελφοί, 2000) και “Όταν η Μαίριλυν Μονρόε μένει μόνη της”, το οποίο παρουσίασε με την Ομάδα Υψηλού Κινδύνου (Θέατρο Δημήτρη Χορν, 2000). Το έργο του “Το στεφάνι”, με ηρωίδα μια κωφάλαλη, παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου (Θέατρο Άττις, 2000). Ο Γιάννης Κοντραφούρης σκηνοθέτησε το έργο του Ντέηβιντ Λίντσεϋ – Αμπέρ “Ο Διάολος μέσα της” (‘Από Μηχανής Θέατρο, 2004) και τα “Ποιήματα” της Σύλβια Πλάθ (Altera Pars, 2007). Τα “Μισοφέγγαρα” παρουσιάστηκαν σε αναλόγιο στο θέατρο Παραμυθίας το 2002. Έγραψε τη Φαίδρα, ελεύθερη διασκευή του Ιππόλυτου του Ευριπίδη (2006). Το τελευταίο έργο του, “Ιοκάστη”, παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία Θεόδωρου Τερζόπουλου (Θέατρο Άττις, 2009). Πέθανε τον Σεπτέμβριο του 2007 σε ηλικία 39 ετών.
* Ο Μπερνάρ Μαρία Κολτές -γαλλ. Bernard-Marie Koltès- (1948-1989) είναι Γάλλος θεατρικός συγγραφέας. Ο Μπερνάρ Μαρία Κολτές, γεννημένος σε μια μεσο-αστική οικογένεια στο Μετζ το 1948, ανακαλύπτει για πρώτη φορά τη μαγεία του θεάτρου στα 20 χρόνια του, συγκλονισμένος από την ερμηνεία της ηθοποιού Μαρίας Καζαρέ στη Μήδεια. Από τη στιγμή εκείνη ξεκινά να ασχολείται συστηματικά με τη συγγραφή θεατρικών έργων, εκδίδοντας τον μακρύ μονόλογο “Η νύχτα πριν από τα δάση”, που ανέβηκε στο φεστιβάλ Αβινιόν το 1977. Το θέατρο του Κολτές είναι μια συνεχόμενη αναζήτηση με θέμα την επικοινωνία των ανθρώπων και βρίσκεται σε αντίθεση με τη γενιά της οποίας δημιούργημα είναι το θέατρο του παραλόγου. Τα έργα του Κολτές είναι από τα πλέον γνωστά και ο ίδιος βρίσκεται ανάμεσα στους πιο δημοφιλείς θεατρικούς συγγραφείς του κόσμου, έχοντας δει όλα τα δημιουργήματά του να ανεβαίνουν επί σκηνής. Τα ταξίδια του στην Αφρική, και η μάχη της αφρικανικής κουλτούρας με αυτήν της Ευρώπης, τον εμπνέουν και γράφει το έργο “Μάχη νέγρου με σκύλους”, ενώ έπειτα από ένα ταξίδι στην Αμερική γράφει τη “Δυτική αποβάθρα”, που καταπιάνεται με την ιστορία δύο αδερφιών σε μια ξένη κουλτούρα. Ο ψυχοπαθής δολοφόνος Ρομπέρτο Σούκο είναι η έμπνευση για το τελευταίο του έργο “Ρομπέρτο Ζούκο”. Πέθανε το 1989 στο Παρίσι από AIDS.
* Ο θεατρικός μονόλογος “Η νύχτα μόλις πριν από τα δάση” γράφτηκε το 1977 και παρουσιάστηκε σε σκηνοθεσία του συγγραφέα στο Φεστιβάλ off της Αβινιόν. Εκδόθηκε στις εκδόσεις de Minuit το 1988. Ένας άντρας περπατάει μέσα στη βροχερή νύχτα. Δεν μαθαίνουμε ποτέ το όνομά του. Μόνο αυτό: είναι ξένος. Κάποιος που δεν ανήκει εκεί όπου έχει ζήσει. Κάποιος που προσπαθεί να μην τραβάει την προσοχή. Κάποιος που χρειάζεται ένα μέρος για να κοιμηθεί. Αναζητά ένα δωμάτιο και ένα σύντροφο για συζήτηση· μέσα ή έξω από την κοινωνία. Να μιλήσει για λίγο και να σταματήσει για ένα λεπτό, παρά τη βροχή, που σε αποτελειώνει.
Η νύχτα μόλις πριν από τα δάση είναι ένας χείμαρρος λέξεων που ανοίγει μία πόρτα σε ένα κόσμο χωρίς τάξη. Ο μονόλογος αυτός χάρισε μεγάλη φήμη τον Γάλλο συγγραφέα Bernard-Marie Koltès στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 1977. Το έργο του Bernard-Marie Koltès παρουσιάστηκε επίσης με μεγάλη επιτυχία στο φημισμένο Θέατρο Thalia του Αμβούργου σε σκηνοθεσία Matthias Jochmann το 2012
***
Η Άντζελα Μπρούσκου γεννήθηκε στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν. Συνεργάστηκε ως ηθοποιός και performer με το Θέατρο Τέχνης, τον Μιχαήλ Μαρμαρινό, τη Μίρκα Γεμεντζάκη, τη Μαίρη Τσούτη και το χοροθέατρο Ανάλια, τον Θεόδωρο Τερζόπουλο, το Εθνικό Θέατρο, τον Δημήτρη Παπαϊωάννου, τη Ρούλα Πατεράκη και τον Γιάννη Χουβαρδά.
Έχει ασχοληθεί με την έρευνα πάνω στη μέθοδο και την τεχνική του ηθοποιού με βασικό άξονα την αρχαία τραγωδία, ως δασκάλα, ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Το 1993 ίδρυσε το «Θέατρο Δωματίου» με την Παρθενόπη Μπουζούρη –καθώς και το ομώνυμο Studio υποκριτικής– με το οποίο έχει παρουσιάσει, σε δική της σκηνοθεσία, μεταξύ άλλων, τα έργα:
Hedda Gabler (2018)
Μπάγκειον Ξενοδοχείο
Άγγελος εξολοθρευτής (2018)
Πειραιώς 260
4.48 Ψύχωση (2017)
Θησείον, Ένα Θέατρο Για Τις Τέχνες
Ρομπέρτο Τσούκο (2016)
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο
Φαίδρα (2016)
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο
Μάγκντα Γκαίμπελς (2015)
Νέο Rex (Εθνικό Θέατρο)
Το τρελό αίμα (2015)
Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν – Υπόγειο
Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ (2014)
Μικρό Ρεξ-‘Κατίνα Παξινού’
Τίτος Ανδρόνικος (2010)
Rex Σκηνή “Μαρίκα Κοτοπούλη”
Επίσης:
Μισάνθρωπος του Μολιέρου (1994), Υπηρέτριες του Ζαν Ζενέ (1995), Δεσποινίς Τζούλια του Στρίντμπεργκ (1997), Μήδεια του Ευριπίδη (1999), Ναι της Μαργαρίτας Καραπάνου (2001), Βόυτσεκ του Γκέοργκ Μπύχνερ (2002), Ήρθε η ώρα. Τομή του Τόμας Οστερμάιερ (2004), Περιμένοντας… (κάτι για την πείνα…) – βασισμένο στο Περιμένοντας τον Γκοντό του Σάμουελ Μπέκετ (2005), Ηλέκτρα του Σοφοκλή (Φεστιβάλ Αθηνών) (2006), Blasted της Σάρα Κέιν (2007), Λεωφορείον ο Πόθος του Τεννεσσή Ουίλλιαμς (2008), Αγαμέμνων του Αισχύλου (Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου) (2008), Reality σε σύλληψη & δραματουργία Άντζελας Μπρούσκου (2009), Έρωτας υπό κατάρρευση, κείμενα Τ.Ουίλιαμς, Κολτές, Μπέκετ (2010), Επιτάφιος, Kunsthalle Athena (2012), Αγγελιοφόροι (2012), 4.48 Ψύχωση, Σάρα Κέιν (2012), Bάκχες, Ευριπίδη, Φεστιβάλ Επιδαύρου (2014)
Άλλες συνεργασίες της:
Αλεξανδρινό Κουαρτέτο του Λώρενς Ντάρελ (2009, Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας), Δεσποινίς Μαργαρίτα του Ρομπέρτο Ατάυντε (2009, Καλλιτεχνικός Οργανισμός «Φάσμα» του Αντώνη Αντύπα), Τζάκυ της Ελφρίντε Γιέλινεκ (2009, Από Μηχανής Θέατρο), Wonderland, βασισμένο στην Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων του Λούις Κάρολ (2010, Ελληνική Θεαμάτων), Κλυταιμνήστρα – Χώρος Ε (2011, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου), Kunsthalle Athena Farewell (2011, Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου), Μαμά, Η ζωή είναι αγρίως απίθανη της Μαργαρίτας Καραπάνου (2011, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, Ίδρυμα Ωνάση), MELLEMRUM Site-specific performance festival 2012 Copenghagen, Kitt JohnsonX-act Επιτάφιος ΙΙ, Documenta14 (2016), Γλυκό πουλί της Νιότης, Τένεσι Ουίλιαμς, Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου (2016)
***
Το ΘΕΑΤΡΟ ΔΩΜΑΤΙΟΥ ιδρύθηκε το 1993 από την Άντζελα Μπρούσκου (ηθοποιό–σκηνοθέτιδα) και την Παρθενόπη Μπουζούρη (ηθοποιό) στην Αθήνα.
Αποτελείται από πυρήνα ηθοποιών και άλλων συνεργατών πού δουλεύουν συστηματικά υπό μορφή εργαστηρίων με στόχο τη διεύρυνση των υποκριτικών μεθόδων και πρακτικών για την κατάκτηση ενός κοινού κώδικα απέναντι στις απαιτήσεις της σύγχρονης θεατρικής αναζήτησης.
Ο χαρακτήρας της ομάδας είναι καθαρά ερευνητικός και πειραματικός με την ευρύτερη έννοια του όρου καθώς βασική της ανάγκη είναι να συνδέσει το θέατρο με την ακραία πραγματικότητα που βιώνουμε καθημερινά.
Ο συμβατικός χώρος της παράστασης μέσα από αυτή την προσέγγιση μετατρέπεται σε πεδίο σύγκρουσης, ανοιχτού διαλόγου και σκέψης ανάμεσα σε ηθοποιούς και κοινό, καθώς η τέχνη τοποθετείται στο κέντρο μίας βίαιης επικαιρότητας.
Υλικό για τη δουλειά της ομάδας υπήρξαν κείμενα από τη σύγχρονη και κλασική δραματουργία αλλά και την Αρχαία Τραγωδία που αποτελεί βασικό άξονα της έρευνάς μας. Κείμενα επίσης μη θεατρικά που χρησιμεύουν ως όχημα για να διεισδύσουμε σ’ ένα χώρο συνείδησης και να ανακαλύψουμε εκ νέου το νόημα του θεάτρου μέσα από ερωτήματα που αφορούν ζητήματα της σκληρής εποχής που ζούμε.
- Η φωτογραφία της Άντζελας Μπρούσκου είναι από την παράσταση 4.48 Ψύχωση
***
Σας ενδιαφέρουν επίσης:
