Φιλοτέχνησε έργα παραδοσιακής ιαπωνικής τεχνικής με πλούσια χρώματα και μοντέλα τις αγαπημένες του γάτες. Γεννήθηκε το 1797 με το όνομα Γιοσισαμπούρο. Ο πατέρας του εργαζόταν ως τεχνίτης στην επεξεργασία του μεταξιού. Η ενασχόληση στα παιδικά του χρόνια με την τέχνη του πατέρα του, τον επηρέασε καλλιτεχνικά. Λέγεται ότι στην ηλικία των 7 με 8 χρονών εντυπωσιάστηκε από τις ζωγραφιές πολεμιστών και πληβείων και αποφάσισε να στραφεί στα εικαστικά. Μόλις 12 ετών απέδειξε το καλλιτεχνικό του ταλέντο αποσπώντας την προσοχή του μεγάλου ζωγράφου και δασκάλου Ουταγκάουα Τογιοκούνι. Έγινε δεκτός επίσημα στο εργαστήριο του Τογιοκούνι το 1811 και γρήγορα αναδείχτηκε σε έναν από τους πρώτους μαθητές του. Παρέμεινε μαθητευόμενος μέχρι το 1814 οπότε του δόθηκε το όνομα Κουνιγιόσι και ξεκίνησε ανεξάρτητη σταδιοδρομία.
AυτοπροσωπογραφίαΟ Ουταγκάουα Κουνιγιόσι (iαπωνικά: 歌川国芳) (1797 – 1861) υπήρξε ένας από τους τελευταίους μεγάλους καλλιτέχνες της παραδοσιακής γιαπωνέζικης τέχνης της ξυλογραφίας ουκιγιο-ε. Ανήκε στην σχολή Ουταγκάουα. Παρά το πολύ ελπιδοφόρο ξεκίνημά του, ο νέος Kuniyoshi απέτυχε να δημιουργήσει έργα του μεταξύ του 1818 και 1827, λόγω της έλλειψης παραγγελιών ή του σκληρού ανταγωνισμού που επικρατούσε στη σχολή Ουταγκάουα. Το 1852 η οικονομική του κατάσταση ήταν τόσο τραγική που αναγκάστηκε να πουλάει χρησιμοποιημένα χαλάκια τατάμι για να καλύψει τα έξοδα διαβίωσής του. Η τυχαία γνωριμία του με το δημοφιλή και ευημερούντα Κουνισάντα για τον οποίο ένιωθε (ίσως όχι άδικα) ότι ήταν ανώτερος καλλιτέχνης τον ώθησε να διπλασιάσει τις προσπάθειές του. Η σχέση των δύο καλλιτεχνών όμως ποτέ δεν εμπεριείχε στοιχεία μίσους αφού αργότερα συνεργάστηκαν σε έναν αριθμό έργων. Συχνά στα έργα του χρησιμοποιούσε φιγούρες ζώων, κυρίως αιλουροειδών, στη θέση των ανθρώπινων φιγούρων σε ένα σατιρικό τόνο. Το εργαστήριό του στο Έντο ήταν πάντα γεμάτο από γάτες και γατάκια. Τα οποία συμπεριελάμβανε στα χαρακτικά και στις μεταξοτυπίες του.
