Νομίζετε ότι οι εξαφανίσεις παιδιών είναι μια «ξένη υπόθεση» που δεν αγγίζει τους πολλούς; Μάλλον δεν είστε ενημερωμένοι. Τα στοιχεία της Αστυνομίας λένε πως στην Ελλάδα εξαφανίζεται καθημερινά ένα παιδί.
Έχετε σκεφτεί ποτέ πώς θα αντιδρούσατε αν βλέπατε μπροστά σας ένα χαμένο παιδί;
Είναι μία εικόνα που μπορεί να σοκάρει ή να προκαλέσει φόβο και ερωτηματικά.
Σχετικό πείραμα που πραγματοποιήθηκε, γνωστοποιεί ένα λυπηρό αποτέλεσμα: Τελικά οι ενήλικες δεν είμαστε και πολύ ευσυγκίνητοι και ακόμη χειρότερα δεν αναγνωρίζουμε και ως δική μας ευθύνη να προστατέψουμε το παιδί του άλλου που κάλλιστα θα μπορούσε να είναι το δικό μας παιδί.
Οι Neverlanders είναι μια θεατρική συντροφιά, μια ομάδα διαλεκτών καλλιτεχνών και δημιουργών, που συναντήθηκαν με αφορμή ένα θαυμάσιο έργο, το οποίο μιλάει γι’ αυτό ακριβώς το δύσκολο θέμα.
Η ιστορία του «Mall» γράφτηκε από τον Αναστάση Πινακουλάκη με αφορμή δύο γεγονότα, ένα δημοσιοποιημένο κι ένα από τον εμπειρικό και μυθοπλαστικό κόσμο του συγγραφέα. Η είδηση, που είδε το φως της δημοσιότητας, αφορούσε την απόπειρα απαγωγής ενός ανήλικου κοριτσιού από εμπορικό κέντρο του Αμαρουσίου. Ο δράστης οδήγησε το θύμα του στις τουαλέτες των αντρών και το μεταμφίεσε σε αγόρι. Η άμεση ενεργοποίηση του συστήματος ασφαλείας όμως έκλεισε κάθε έξοδο διαφυγής, με αποτέλεσμα το παιδί να επιστρέψει στους γονείς του μία ώρα μετά την εξαφάνισή του.
Το έργο, λοιπόν, αυτό καθαυτό, ασχολείται με την απαγωγή ενός 9χρονου αγοριού από εμπορικό κατάστημα της Αθήνας. Ο Χρήστος Λαζάρου – ο ήρωας που υποδύεται ο Λάζαρος Βαρτάνης – είναι υπάλληλος σε ένα κατάστημα που λέγεται «Neverland».
Ζει τα αιώνια παιδικά του χρόνια σ’ αυτό το κατάστημα που γι’ αυτόν γίνεται ένα απομονωμένο μικρό νησί, η Χώρα του Ποτέ. Συνδιαλέγεται με νεράιδες, Ινδιάνους και πειρατές, λιλιπούτειους πελάτες, εξωφρενικούς γονείς, περίπλοκα παιχνίδια και σπάνια επικοινωνεί ουσιαστικά με ανθρώπους από τον πραγματικό κόσμο.
Όταν αρχίζει το έργο, τον βλέπουμε να βρίσκεται ως μάρτυρας στο αστυνομικό τμήμα. Η μαρτυρία του τον οδηγεί αυτόματα στον ανακριτή και καταδικάζεται σχεδόν αμέσως για έγκλημα πρώτου βαθμού. Αυτό που δυσχεραίνει όμως την ανακριτική διαδικασία είναι πως οι κάμερες ασφαλείας δεν συνδέουν τον φερόμενο ως δράση και το αγνοούμενο αγόρι.
Τα υπόλοιπα είναι μυστικά που ανήκουν στην παράσταση. Επειδή δε πιστεύουμε πως η συγκεκριμένη παράσταση θα ξαναπαιχτεί, δεν σας τα αποκαλύπτουμε.
Τελικά είναι η “Neverland” το κατάστημα παιχνιδιών που κανένα παιδί δε θα θέλει να φύγει;
Το κατάστημα παιχνιδιών είναι ένας ενδιάµεσος κόσµος, σύµβολο πολλαπλότητας του κόσµου στο ανθρώπινο επίπεδο και σύµβολο της µεγάλης σύγκρουσης. Είναι µια εσωτερική κατάσταση µέσα από την οποία πρέπει να περάσει ο χαρακτήρας. Εκεί αναζητά τη δική του εσωτερική ταυτότητα.
Στην παράσταση σημαντικό ρόλο παίζει και η φιγούρα του Κοντορεβυθούλη, μια αλληγορική φιγούρα που πραγματεύεται με την ελλειπτική γλώσσα του δράματος την κρίσιμη στιγμή που ο Χρήστος Λαζάρου μεταμορφώνεται σαν με μαγικό ραβδί από απλό και αδύναµο άνθρωπο, χωρίς ιδιαίτερα ταλέντα, σε ήρωα που ορμά στην περιπέτεια.
Ο ήρωας είναι ο ενήλικος του οποίου ο εαυτός δεν έχει βρει ένα σημείο ισορροπίας και είναι παγιδευμένος ανάμεσα στον ενήλικο που δεν θέλει να γίνει και στο παιδί που δεν μπορεί να εξακολουθήσει να είναι λόγω ηλικίας. Η ψυχανάλυση ονομάζει αυτή τη συμπεριφορά Σύνδρομο Πίτερ Παν.
Εν τούτοις με την εξίσωση του διαφορετικού επέρχεται μια ισορροπία μεταξύ του αφανούς υπαλλήλου και του ισχυρού πνεύματος που επιδεικνύει.
Τι είναι πραγματικότητα απ’ αυτά που βιώνει ο Χρήστος Λαζάρου και τι φαντασία;
Πόσες αλήθειες, πόσες ενοχές, πόσα λάθη, πόσες αυταπάτες και πόσα φαντάσματα κρύβει τελικά το μικρό μοναχικό του διαμέρισμα με τα ελαττωματικά παιχνίδια από τις επιστροφές του «Neverland»;
Τίποτα δεν είναι ξεκάθαρο και τίποτε δεν είναι οριστικό σ’ αυτόν τον πολύπλευρο γρίφο που έχει γράψει και σκηνοθετήσει ο Αναστάσης Πινακουλάκης, αφού όλα είναι πιθανά και όλα μπορούν να συμβούν όταν το μυαλό μπει σε περίεργα μονοπάτια.
Λειτουργική οικονομία της αφήγησης και υποβλητική ατμόσφαιρα, σχήματα καταγγελίας, όπως και μια έντονη γλωσσική ομοιομορφία χαρακτηρίζει το «Mall».
Ο εξαίρετος Λάζαρος Βαρτάνης φτιάχνει με ρομαντική και συγκινησιακή γοητεία έναν χειροπιαστό και με ευδιάκριτες αποχρώσεις χαρακτήρα. Μια συναρπαστική και καθαρή ερμηνεία!
Ο Αναστάσης Πινακουλάκης ανέλαβε με δεινή αμεσότητα τη σκηνοθεσία του έργου του, ο έμπειρος Τάκης Λυκοτραφίτης τους ποιοτικούς φωτισμούς, η Κορίνα Κόκκαλη την καλά δομημένη και πειθαρχημένη επιμέλεια της κίνησης, η Έφη Γκαραβέλα το απλό και αποτελεσματικό εικαστικό περιβάλλον.
Το «Mall», που παρακολουθήσαμε στην κεντρική σκηνή του θεάτρου «Επί Κολωνώ» στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Off Off Athens, είναι ένα πολύ καλό ψυχολογικό θρίλερ με ανατροπές, πειραματική θεατρική φόρμα και δεύτερες αναγνώσεις, ένα σκληρό και ευρηματικό παραμύθι για μεγάλα παιδιά, που άρεσε στο κοινό και καταχειροκροτήθηκε για την πρωτοτυπία και το αιχμηρό του περιεχόμενο.
Συντελεστές:
Θεατρική Ομάδα Neverlanders
Κείμενο / Σκηνοθεσία: Αναστάσης Πινακουλάκης
Διαμόρφωση σκηνικού χώρου: Έφη Γκαραβέλα
Επιμέλεια κίνησης: Κορίνα Κόκκαλη
Φωτισμοί: Τάκης Λυκοτραφίτης
Φωτογραφίες / Βίντεο: Πάτροκλος Σκαφιδάς
Ερμηνεία:
Λάζαρος Βαρτάνης
- Διάρκεια παράστασης: 40 λεπτά
Το trailer της παράστασης:
