Ένας μικρός αλλά όμορφος καταρράκτης της Αττικής που, παρότι η φύση γύρω του έχει υποστεί τεράστια καταστροφή, εξακολουθεί να αποτελεί ιδανικό καταφύγιο για διάφορα είδη της πανίδας. Το ρέμα του Βαλανάρη είναι μια από τις τελευταίες άγριες ρεματιές που βρίσκονται κοντά στην Αθήνα. Είναι επίσης γνωστό ως Λυκόρεμα, Βαθύρεμα και Μεγάλο Ρέμα.
Η ονομασία Βαλανάρης αποδίδεται στο δάσος των βελανιδιών που κυριαρχούσε κάποτε στους γύρω λόφους. Το ρέμα ξεκινάει από τα υψώματα της Μαυρηνόρας στη νότια Πεντέλη, κινείται αρχικά νότια και στη συνέχεια φεύγει ανατολικά όπου δημιουργεί το ρέμα της Ραφήνας σε μια διαδρομή περίπου 16 χιλιομέτρων. Στο μέσο της διαδρομής του, στο ύψος του Ντράφι, δημιουργεί έναν καταρράκτη, ύψους 6 μέτρων, από τους ελάχιστους της Αττικής.
Το ρέμα έχει νερό όλο τον χρόνο, ενώ ανάλογα με τις βροχές ο καταρράκτης αλλάζει μορφή. Όταν τα νερά λιγοστεύουν δημιουργούνται δύο δίδυμοι καταρράκτες, ενώ όταν βρέχει πολύ, το ρέμα μετατρέπεται σε δυνατό χείμαρρο. Από την πάνω μεριά του καταρράκτη υπάρχει μια μικρή λούτσα, ενώ αμέσως μετά ακολουθεί ένα ωραίο φαράγγι. Γεωλογικά στην περιοχή επικρατούν μεικτά στρώματα κροκαλοπαγών, ψαμμιτών, μαργών και ερυθρών πηλών. Οι συνεχείς φωτιές που ξεσπάνε σχεδόν κάθε χρόνο στην Ανατολική Αττική, έχουν μετατρέψει την περιοχή από δασώδη σε θαμνώδη. Παρόλα αυτά, λόγω της μόνιμης παρουσίας του νερού, το ρέμα προσελκύει πολλά άγρια ζώα.
Ο καταρράκτης βρίσκεται στην περιοχή του Ντράφι, νότια της Πεντέλης, λίγα μέτρα κάτω από τη Λεωφόρο Αχαιών. Στη μέση περίπου της μεγάλης ευθείας της λεωφόρου ξεκινάει ένας μικρός, κατηφορικός χωματόδρομος που ύστερα από 100 μέτρα καταλήγει στον καταρράκτη.
