Με αφορμή αυτή τη δύσκολη – από κάθε άποψη – χρονιά, το Catisart.gr δίνει τον λόγο σε καλλιτέχνες και δημιουργούς που μιλούν για όσα έχασαν, για όσα κέρδισαν και για όσα περιμένουν.
Μας μιλούν για θέματα που τους ενόχλησαν ή τους συγκίνησαν, για γεγονότα που τους πίκραναν, τους εξόργισαν ή τους έδωσαν χαρά.
Εκμυστηρεύονται – εξομολογούνται τις απογοητεύσεις ή τις ελπίδες τους και τέλος εκθέτουν διαφωνίες, σκέψεις, ιδέες και προτάσεις…
Γράφει ο Νεκτάριος Φαρμάκης
Τη χρονιά που πέρασε πρώτα πρώτα ΕΧΑΣΑ τη δυνατότητα να εργάζομαι, δηλαδή την ευλογία της δημιουργίας που εμπεριέχει το επάγγελμα του ηθοποιού. Ως συνέπεια, έχασα σε μεγάλο βαθμό τη δυνατότητα δημιουργίας, τη δυνατότητα να παρακολουθώ θέατρο και γενικά καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, να ενημερώνομαι και να μοιράζομαι.
Επίσης έχασα την ελευθερία μου σε πολύ βασικά και απλά πράγματα, που ωστόσο αυτά αποτελούν την ομορφιά της ζωής: δηλαδή έχασα την ελευθερία να βγαίνω, να περπατώ στους δρόμους, να αθλούμαι, να ταξιδεύω, να βρίσκομαι με φίλους, να αγγίζω και να αγκαλιάζω ανθρώπους. Τέλος έχασα τον δημόσιο χώρο που μου αναλογεί. Για όλους αυτούς τους λόγους ήταν φορές που έχασα την αισιοδοξία μου, την ψυχραιμία μου, την καλή μου διάθεση, τα όνειρά μου.
*
Το ίδιο διάστημα ωστόσο ΚΕΡΔΙΣΑ χρόνο. Έτσι είχα περισσότερες ώρες με την οικογένειά μου, αλλά και με τον εαυτό μου. Κέρδισα αυτοεπίγνωση, ωριμότητα, μια πιο αντικειμενική και αποστασιοποιημένη θέαση των πραγμάτων.
Επίσης κέρδισα απεριόριστη εκτίμηση για τα μικρά και τα συνηθισμένα πράγματα της ζωής, που τα χάνουμε μέσα στους ιλιγγιώδεις ρυθμούς της καθημερινότητάς μας. Για παράδειγμα, κέρδισα την απόλαυση να ακούω τη βροχή στην ταράτσα, να βλέπω τα λουλούδια να ανθίζουν στο μπαλκόνι, τα παιδιά μου να μεγαλώνουν μέρα με την ημέρα και το σκυλί μου να παίζει τρελά μαζί τους. Μέσα από αυτή την τραγική συγκυρία της πανδημίας επίσης είδα το πόσο συνδεδεμένοι είμαστε όλοι οι άνθρωποι μεταξύ μας και έτσι κέρδισα ενσυναίσθηση.
Κέρδος ήταν και το ότι έφτασα στα όρια της υπομονής μου και το ότι βρήκα τον χώρο και τον χρόνο να επαναπροσδιορίσω τα όνειρά μου.
*
ΠΕΡΙΜΕΝΩ όχι μόνο να αποκατασταθεί η ζωή μας και να γίνει όπως ήταν, αλλά ύστερα από μια τέτοια κρίση να πάνε όλα πολύ καλύτερα. Περιμένω στο θέατρο και από πλευράς δημιουργών και από πλευράς κοινού να κερδίσουμε τον χαμένο χρόνο και η έλλειψη που προηγήθηκε να οδηγήσει σε ποιοτικά άλματα. Περιμένω να γίνουν πιο ουσιαστικές και οι προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων και οι συλλογικές. Περιμένω δυνατά συναισθήματα και έμπρακτες εκφράσεις αγάπης. Περιμένω, ίσως, να γίνουμε όλοι λίγο καλύτεροι άνθρωποι και «να λάβουν τα όνειρα εκδίκηση», όπως λέει ο ποιητής.
***
Τον Νεκτάριο Φαρμάκη μπορούμε να τον δούμε:
Η «Τοσοδούλα» και ο «Μικρός Πρίγκηπας» με την Κάρμεν Ρουγγέρη
