Με την ευκαιρία του εορτασμού των 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση, η Διεύθυνση Συντήρησης Αρχαίων και Νεωτέρων Μνημείων ανέλαβε να καθαρίσει και να αναδείξει το μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.
Ήδη άρχισαν οι εργασίες καθαρισμού στον αναλημματικό τοίχο του μνημείου, καθώς και στα βαθμιδωτά τοιχία που κοσμούνται με μεταλλικές ασπίδες. Στόχος να απομακρυνθούν βιολογικές επικαθήσεις και ατμοσφαιρικοί ρύποι. Κλιμάκιο 6 συντηρητών με την αρωγή της Διεύθυνσης Τεχνικών Υπηρεσιών της Βουλής προχωρούν στο έργο το οποίο αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 22 Μαρτίου.
Ο καθαρισμός του μνημείου εντάσσεται στην συνολική αποκατάσταση και ανάδειξη του ιστορικού μεγάρου της Βουλής των Ελλήνων, έργο το οποίο βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη από τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού.
***
Η διαμόρφωση του μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη, ενός ταφικού μνημείου αφιερωμένου στους αγώνες του ελληνικού έθνους, αποτελεί τη σημαντικότερη επέμβαση που δέχεται ο περιβάλλων χώρος του κτίσματος των Παλαιών Ανακτόρων την περίοδο ακριβώς που αποφασίζεται να στεγάσει τη Βουλή των Ελλήνων.
Στον αναλημματικό τοίχο του μνημείου έχουν χαραχθεί µε κεφαλαία γράμματα οι φράσεις «Ανδρών επιφανών πάσα γη τάφος» και «Μία κλίνη κενή φέρεται εστρωµένη των αφανών», που αποτελούν αποσπάσματα από τον επιτάφιο λόγο του Περικλή που εκφωνήθηκε το 430 π.Χ. για τους πρώτους νεκρούς του Πελοποννησιακού Πολέμου και καταγράφηκε από τον ιστορικό της αρχαιότητας, Θουκυδίδη.
***
Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου του Αγνώστου Στρατιώτη έγιναν 25 Μαρτίου του 1932, στο πλαίσιο των εορταστικών εκδηλώσεων για την επέτειο της Ανεξαρτησίας. Δεν έτυχε θερμής υποδοχής. Το έργο προκάλεσε ποικίλα και αντιφατικά σχόλια στην κοινωνία και στον Τύπο της εποχής.
Το μνημείο ανεγέρθηκε σε αρχιτεκτονικά σχέδια του αρχιτέκτονα Εμμανουήλ Λαζαρίδη, ο οποίος είχε βραβευθεί σε σχετικό διαγωνισμό το 1926.
Η ανάγλυφη, όμως, παράσταση του πολεμιστή που τελικά κατασκευάζεται, δεν είναι εκείνη που αρχικά είχε προταθεί μέσω του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού. Λόγω διαφωνιών του Εμμανουήλ Λαζαρίδη με τον συνεργάτη του στον διαγωνισμό, γλύπτη Θωμά Θωμόπουλο, το έργο τελικά αναλαμβάνει ο Φωκίωνας Ρωκ σε συνεργασία με τον καθηγητή της γλυπτικής και διευθυντή τότε της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών Κωνσταντίνο Δημητριάδη, του οποίου υπήρξε βοηθός.
Το μνημείο δούλεψε στον λίθο ο Ιταλός μαρμαρογλύπτης Marani και τις ασπίδες που φιλοτέχνησε ο Κωνσταντίνος Δημητριάδης, σφυρηλάτησε στον ορείχαλκο ο καθηγητής της μεταλλοπλαστικής της Σιβιτανιδείου Σχολής, Χ. Δίβαρης μαζί με μαθητές του.
