Ο ευγενικός κύριος Ματθαίος Πόταγας, έφυγε από τη ζωή στα 94. Ήταν ο ιδιοκτήτης του ιστορικού «Πάλας» στο Παγκράτι.
Ο κινηματογράφος άρχισε να λειτουργεί το 1925 ως «Παλλάς». Ιδρυτές ήταν οι αδελφοί Πόταγα.
Ο κύριος Ματθαίος από το 1953 σε ηλικία 28 ετών έγινε ο διευθυντής του κινηματογράφου. Ήταν ο άνθρωπος που τον ονόμασε «Πάλας». Επέλεγε τις ταινίες και δημιούργησε την πρώτη αίθουσα για σινεφίλ στην Ελλάδα.
«Σινεφίλ», άγνωστη λέξη τότε, όμως ο Ματθαίος Πόταγας λειτουργούσε πάντα κόντρα στις εμπορικές και επιχειρηματικές συνήθειες και κατάφερε με αυτό τον τρόπο να δημιουργήσει το πρώτο κινηματογραφόφιλο κοινό.
Για τον κύριο Ματθαίο αρκούσαν ακόμα και δυο θεατές για να σβήσει τα φώτα και να αρχίσει την προβολή.
Όμως οι επιλογές του κράτησαν ζωντανό και το χειμερινό και το θερινό «Πάλας». Μάλιστα κάποια εποχή ήταν χωρίς τέλος οι ουρές των θεατών και ο κινηματογράφος είχε δυο ταμεία για να τους εξυπηρετεί.
Το 1933 η αίθουσα κάηκε και ο αρχιτέκτονας Βασίλης Κασσάνδρας με …κινηματογραφική εμπειρία [«Ρεξ» και «Παλλάς» της οδού Βουκουρεστίου] ανέλαβε να δώσει ύφος και γραμμή αρ ντεκό στο σινεμά που αγαπήσαμε.
Όπως γράφει ο συγγραφέας Δημήτρης Φύσσας [στο βιβλίο του «Τα σινεμά της Αθήνας 1896 – 2013. Ιστορίες αστικού τύπου»], ο κύριος Ματθαίος Πόταγας «Στα πρώτα χρόνια του δεν είχε και καλή σχέση με τις εφημερίδες. Ανεβαίνοντας σταθερά, έφτασε να ανήκει στην Α΄ προβολή, ενώ και οι ταινίες του βελτιώνονταν συνεχώς. Είχε 900 συνολικά θέσεις το 1968.
Πλην της φωτεινής επιγραφής, μικρότερης σήμερα απ’ ό,τι τα παλιά χρόνια, κατά τη συνήθεια του συρμού, διαθέτει επιπλέον ένα ξεχωριστό φωτεινό «π». Διαθέτει επίσης μαρκίζα με ωραία φώτα από κάτω, στοιχεία που δεν βρίσκονται πια στα νέα σινεμά και, παρόλο που δηλώνει από χρόνια Dolby Stereo, αξίζει να πάει κανείς στο χειμερινό «Πάλας» για να δει ένα από τα ελάχιστα σινεμά παλιού τύπου που έχουν απομείνει…
Το θερινό μαζεύει κόσμο, αλλά το χειμερινό φυτοζωεί, γιατί η νέα γενιά πάει απέναντι, στο Village. Για να σταθεί, το σινεμά κατά καιρούς προσφέρει είτε φτηνό εισιτήριο, είτε προβολή δυο ή τριών ταινιών με ένα εισιτήριο. Το υπαίθριο διαθέτει πρασινάδα και τραπεζάκια. Τελευταία έχει παγιώσει το εξής: ένα εισιτήριο για οποιεσδήποτε τρεις ταινίες, οποτεδήποτε!
Δημιουργήθηκε εξαρχής ως κινηματοθέατρο, που σημαίνει ότι πέρασαν από δω σπουδαίοι θίασοι, όπως της κυρίας Κατερίνας, του Βασίλη Αυλωνίτη και άλλοι, κυρίως σε πρωινές ή μεσημεριανές παραστάσεις.
Ως σινεμά, είναι το δεύτερο παλιότερο χειμερινό της Αθήνας, μετά το «Αττικόν», και το δεύτερο επίσης θερινό, μετά το «Βοξ».
Το «Πάλας» έγινε πόλος έλξης της περιοχής και συνέβαλε πολύ στην ανάπτυξη του Παγκρατίου. Όταν δημιουργήθηκε εδώ υπήρχαν ελάχιστα σπίτια.
Για το σινεμά έχουν γίνει πολλά δημοσιεύματα. Το «Παρασκήνιο» της ΕΡΤ είχε κάνει μεγάλο αφιέρωμα. Ένα κομμάτι της ταινίας «Αλαλούμ» του Χάρυ Κλυν είναι γυρισμένο εδώ. Το ίδιο κι ένα κομμάτι από την ταινία «Ο προδότης».
Ο κ. Πόταγας, αγέραστος, αεικίνητος, ο ταχύτερος και ακμαιότερος ογδοντάρης και βάλε που γνωρίζω, δούλευε τη μηχανή προβολής και το μπαρ στο διάλειμμα. Φοβερός άνθρωπος. Το σινεμά στην τρίχα: σφουγγαρισμένο πεντακάθαρο, πολύχρωμα φώτα, σιντριβάνι, καρέκλες με καραβόπανο, φυτά στους τοίχους (μέχρι και καλαμιές). «Σαν να μην πέρασε μια μέρα»…