Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Η θεατρική μου γνωριμία μαζί της έγινε πρόσφατα στην παράσταση των «Επικίνδυνων Σχέσεων» του Σοντερλό ντε Λακλό. Το κλασικό αριστούργημα, στην πολυβραβευμένη διασκευή του Christopher Hampton, σκηνοθετεί για το θέατρο Vault η εξαίρετη Βίκυ Βολιώτη, διευθύνοντας μια αξιοζήλευτη ομάδα ικανότατων ηθοποιών.
Μέσα από την καρδιά αυτής της μαγικής παράστασης που κατακτά το κοινό με το άφθονο, πηγαίο και γλυκόπικρο χιούμορ της, με το πνεύμα, την τολμηρότητα και την καλαισθησία της, αναδεικνύεται ένα μοναδικό, αναντικατάστατο μαργαριτάρι, η Μαριλένα Μπαρτολούτσι, που στην πρώτη της εμφάνιση στη σκηνή, κρατάει το ρόλο της θελκτικής έφηβης Σεσίλ ντε Βολάνζ, μιας πραγματικά σαγηνευτικής καλλονής, η οποία εντυπωσιάζει με την αντίθεση ανάμεσα στην αφελή της γλυκύτητα και την ωμότητα τoυ λόγου.
Για τη Μαριλένα, η Σεσίλ είναι «μια επαναστάτρια, που έχει το θάρρος να αποδομήσει ό,τι της έχει “φορεθεί” και να χτίσει το δικό της αξιακό σύστημα. Αντιδρά στην οικογένειά της, στην κοινωνία και αντιστέκεται στο μέλλον που άλλοι διάλεξαν για ‘κείνη, διεκδικώντας το δικαίωμα να γίνει αυτό που η ίδια θέλει».
«Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω άλλα νέα παιδιά, ανερχόμενους ηθοποιούς να συμμετέχουν σε όμορφες δουλειές», λέει στο catisart.gr για τους συνομήλικους συναδέλφους της.
Όσο για την έμπνευση, «είναι μία πολύ δημιουργική διαδικασία, το να κρατάς μία φράση που διάβασες ή μία μυρωδιά ή ένα διάλογο που είχες με κάποιο άλλο πρόσωπο, που εκείνη τη στιγμή “κάτι” σου έκαναν, γιατί ξέρεις ότι μπορεί να σου χρειαστεί κάποια στιγμή αργότερα στη δουλειά σου», τονίζει. Σίγουρα την εμπνέει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα με τα οποία μοιράζεται τη σκηνή, αλλά και το κοινό, «που κάθε φορά έχει το δικό του, ιδιαίτερο παλμό», προσθέτει. Με τη σειρά μου θα σημειώσω τη διαπίστωσή μου πως ο αυθορμητισμός και η δημιουργικότητα της ταλαντούχας Μαριλένας Μπαρταλούτσι είναι σημάδια αλάνθαστης αυθεντικότητας και σπανιότητας.
Mαριλένα, πού γεννήθηκες, πού μεγάλωσες και τι δεν ξεχνάς από τα παιδικά σου χρόνια;
*Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, σε μια καταπράσινη γειτονιά στα προάστια. Από τα παιδικά μου χρόνια, μεταξύ άλλων, θυμάμαι πολύ έντονα τον παππού μου, που με το πράσινο τζιπάκι του πηγαίναμε όλο βόλτες και ακούγαμε κασέτες. Έκανε την κάθε μέρα να μοιάζει συναρπαστική, ακόμη και τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ ήταν μια ολόκληρη εμπειρία μαζί του.
Πώς ξεκίνησες με το θέατρο και την υποκριτική; Ποια υπήρξαν τα ερεθίσματα και οι πρώτες αφορμές;
*Το θέατρο, για ‘μένα, ξεκίνησε σαν ένα παιχνίδι που έπαιζα με τη μαμά μου. Γράφαμε τραγουδάκια, φτιάχναμε σκετς (εγώ ήμουν πάντα η πρωταγωνίστρια τότε), βάζαμε μουσικές και χορεύαμε. Ξεκινώντας το δημοτικό, άρχισα να συμμετέχω σ’ ένα παιδικό, θεατρικό εργαστήρι, μέχρι τα δεκάξι μου, που γνώρισα την Ειρήνη Σταματίου, με την οποία έκανα τρία χρόνια ιδιαίτερα. Έδωσα Πανελλήνιες, πέρασα στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό στη Φιλοσοφική και την επόμενη χρονιά έδωσα εξετάσεις στο Θέατρο Τέχνης. Νομίζω πως η ιδέα τού να ασχοληθώ επαγγελματικά με το θέατρο προέκυψε φυσικά και, απλώς, σιγά σιγά ωρίμαζε μέσα μου. Δεν θυμάμαι κάποια συγκεκριμένη στιγμή ή περίοδο να παίρνω την απόφαση.
Υπήρξε ηθοποιός που σε έκανε να πεις «αυτό θέλω να γίνω»;
* Έχουν υπάρξει και υπάρχουν πολλές ερμηνείες, πολλών ηθοποιών που με γοητεύουν και με συγκινούν. Μία που σκέφτομαι τώρα είναι η ερμηνεία της Έλεν Μπέρστιν στο “Ρέκβιεμ για ένα όνειρο”.
Ποιοι υπήρξαν οι αγαπημένοι σου δάσκαλοι στη Δραματική Σχολή;
*Ο Κίμων Φιορέτος, που ήταν δάσκαλος με όλη τη σημασία της λέξης. Πάνω απ’ όλα τον ευχαριστώ για το κλίμα αγάπης και ασφάλειας που δημιούργησε, κάτι που, δυστυχώς, συχνά λείπει από τις δραματικές σχολές. Και τη Μαρίζα Τσίγκα, μια υπέροχη δασκάλα, μία φωτεινή παρουσία με ενσυναίσθηση. Τα μαθήματά της ήταν οι καλύτερες ώρες της μέρας μας.
Φέτος σε βρίσκουμε στον πολυχώρο Vault, στην πρώτη σου εμφάνιση στη σκηνή, να παίζεις στο έργο “Eπικίνδυνες Σχέσεις”, σε σκηνοθεσία Βίκυς Βολιώτη. Νιώθεις χαρούμενη και τυχερή γι’ αυτό;
*Νιώθω πολύ τυχερή, που η Βίκυ μου εμπιστεύτηκε το ρόλο της Σεσίλ και που έχω την ευκαιρία να κατανοήσω, να συναισθανθώ και να ενσαρκώσω ένα πλάσμα σαν εκείνη. Πολύ χαρούμενη για τους υπέροχους ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζομαι, αυτή την όμορφη “ομάδα” που έχουμε δημιουργήσει, που αποτελεί -για μένα- πηγή έμπνευσης και, συνεχώς, μαθαίνω.
Τι άνθρωπος είναι η ηρωίδα που υποδύεσαι;
*Η Σεσίλ είναι ένα έφηβο κορίτσι, γεμάτο πόθους, φόβο, ανασφάλειες, για τα οποία κανείς δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πραγματικά. Έχοντας μεγαλώσει γεμάτη περιορισμούς και νιώθοντας, για χρόνια, καταπιεσμένη, έρχεται η στιγμή που κάνει τη δική της επανάσταση. Σε καμία περίπτωση δεν είναι αφελής ή δειλή. Αντίθετα, θα έλεγα πως είναι μια επαναστάτρια, που έχει το θάρρος να αποδομήσει ό,τι της έχει “φορεθεί” και να χτίσει το δικό της αξιακό σύστημα. Αντιδρά στην οικογένειά της, στην κοινωνία και αντιστέκεται στο μέλλον που άλλοι διάλεξαν για ‘κείνη, διεκδικώντας το δικαίωμα να γίνει αυτό που η ίδια θέλει.
Τι είναι αυτό που σου δίνει έμπνευση και δύναμη στη δουλειά σου;
*Νομίζω ότι την έμπνευση μπορείς να την αντλήσεις από παντού γύρω σου, αν είσαι ανοιχτός και οι αισθήσεις σου είναι, όσο γίνεται περισσότερο, οξυμμένες. Είναι μία πολύ δημιουργική διαδικασία, το να κρατάς μία φράση που διάβασες ή μία μυρωδιά ή ένα διάλογο που είχες με κάποιο άλλο πρόσωπο, που εκείνη τη στιγμή “κάτι” σου έκαναν, γιατί ξέρεις ότι μπορεί να σου χρειαστεί κάποια στιγμή αργότερα στη δουλειά σου. Σίγουρα με εμπνέει το πρόσωπο ή τα πρόσωπα με τα οποία μοιράζομαι τη σκηνή, αλλά και το κοινό, που κάθε φορά έχει το δικό του, ιδιαίτερο παλμό. Χαίρομαι πολύ όταν βλέπω άλλα νέα παιδιά, ανερχόμενους ηθοποιούς να συμμετέχουν σε όμορφες δουλειές. Είναι πολύ ελπιδοφόρο και με γεμίζει δύναμη.
Ποιοι είναι οι ρόλοι που ονειρεύεσαι να παίξεις;
*Θα ήθελα να παίξω την Κλαιρ από τις “Δούλες” του Ζαν Ζενέ.
Αν δεν ήσουν ηθοποιός, τι θα ήθελες να ήσουν;
*Θα ‘θελα να ‘μουν πιγκουίνος.
Ποιος θεατρικός ήρωας θα ήθελες να πρωταγωνιστήσει σ’ ένα όνειρό σου;
*Το τελευταίο διάστημα βλέπω, συχνά, όνειρα με τους ήρωες των “Επικίνδυνων σχέσεων”. Δεν είναι πάντα όμορφα, αλλά μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον.
Ποια πιστεύεις ότι είναι η ιδανική σχέση ηθοποιού – σκηνοθέτη;
*Πιστεύω πως χρειάζεται να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και αλληλοσεβασμός. Ο ένας να είναι πρόθυμος να “ακούσει” τον άλλον. Στο μυαλό μου έχω τη Βίκυ, που ως σκηνοθέτρια, με βοήθησε, ιδιαίτερα, με τον τρόπο της. Ήταν σαφής και συγκεκριμένη. Είχε ένα όραμα και όρισε ένα πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούσα να είμαι ελεύθερη και δημιουργική.
Υπάρχει ποίημα που έχεις διαβάσει και ποτέ δεν ξεχνάς;
*Το “Προσωπικό” του Μιχάλη Γκανά.
Ποιο βιβλίο διαβάζεις αυτό τον καιρό;
*Διαβάζω το “Η εμπειρία της κατοχής και της αντίστασης” του Μενέλαου Χαραλαμπίδη.
Τι μπορεί να σε κάνει να δακρύσεις και τι να χαμογελάσεις αυθόρμητα;
*Είμαι υπερβολικά ευσυγκίνητη, κλαίω με τα πάντα. Όμως, κάτι που με συγκινεί, αλλά ταυτόχρονα με κάνει να γελάω, είναι να βλέπω ανθρώπους σε στιγμές που είναι εντελώς αφοσιωμένοι σε κάτι, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι κάποιος τους παρατηρεί. Είναι τόσο απλοί και ειλικρινείς. Είναι πολύ όμορφο αυτό.
Έχεις διατηρήσει φιλίες από τα χρόνια της Σχολής;
*Με τα παιδιά στη Σχολή, πέρα από φιλικές σχέσεις, δημιουργήσαμε κάτι πολύ όμορφο και ουσιαστικό. Μία οικειότητα.
Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Υπάρχει κάποιο κατοικίδιο με το οποίο συμβιώνεις;
*Τα τελευταία δύο χρόνια έχει προστεθεί στην οικογένειά μας ένα νέο μέλος, η Ζιν. Ένα πανέμορφο γατί, που άμα δε δω για μία μέρα μου λείπει. Εγώ της κάνω όλα τα χατίρια και ‘κείνη όταν αργώ να γυρίσω σπίτι, με περιμένει στην πόρτα για να κοιμηθούμε μαζί. Είναι πολύ αστεία γάτα. Μακάρι να ξέρει πόσο την αγαπώ!
Ευχαριστώ πολύ, Μαριλένα!
*Κι εγώ ευχαριστώ!
