Αγωνιζόταν με το έργο της κόντρα στην τηλεόραση, στα κομπιούτερ, τις αγαπημένες και πολύωρες καθημερινά ενασχολήσεις των παιδιών. Η Μαριάννα Τόλη πίστευε ότι «μια στιγμή μαγική στην ψυχή των παιδιών θα μείνει για πάντα χαραγμένη στο νου και στην καρδιά τους. Μπορεί να την ξεχάσουν για πολλά χρόνια, αλλά αν αυτή η στιγμή είναι αληθινή και γεμάτη φως, τότε θα επιστρέψει όταν τη χρειαστούν και θα τους δείξει έναν άλλο δρόμο, ένα μονοπάτι πιο ολοκληρωμένο. Ένα μονοπάτι με τη χαρά της προσφοράς, της γενναιοδωρίας και της καλοσύνης. Αν έχουμε συνεισφέρει σε αυτό, έχουμε κάνει το χρέος μας σαν καλλιτέχνες».