Αν υπήρχε κβαντική επιστήμη του θεάτρου θα λέγαμε ότι το βιβλίο αυτό είναι το ζωτικό της εγχειρίδιο. Σε μια εποχή που τέχνες και επιστήμες συγκλίνουν περισσότερο από ποτέ, η Pereeptual Acting και Directing θεωρία και μέθοδος (PAD) της Μαρίας Τσαρούχα, που περιγράφεται στο βιβλίο “Ο Συμπαντικός Ηθοποιός”, έρχεται να γεφυρώσει τις θεωρίες της κβαντικής φυσικής, του mindfulness και της Μεθόδου του περίφημου Actors Studio, σε μια νέα αρμονία. Δεν τοποθετούνται νέα θεμέλια αλλά χτίζονται νέα επίπεδα κατανόησης, πέρα από το “αναλύω και στοχάζομαι” στο “βιώνω και υπάρχω”, ακολουθώντας τα σύγχρονα ρεύματα της ψυχολογικής σκέψης και της θεραπείας, στο εδώ και τώρα του προσώπου, αντανακλώντας τους υπαρξιακούς Yalom και Rogers και το Method Acting του σήμερα.
Ψάχνοντας αυτό που ήδη γνωρίζουμε, το βιβλίο εμβαθύνει και εμπλουτίζει τη θεωρία των παράλληλων συμπάντων και της κβαντικής διεμπλοκής παρατηρητή – διεμπλοκής παρατηρητή – παρατηρούμενου, φέρνοντάς την στα μέτρα του ηθοποιού, εισάγοντας τη θεωρία των frames, ως τη συγχρονικότητα του ηθοποιού με τους χαρακτήρες του που περιμένουν να αναδυθούν μέσα από το σωστό συντονισμό.
Αυτό το βιβλίο είναι το κλειδί της καλλιτεχνικής συνείδησης και της υπαρξιακής επιτυχίας σε όλα τα επίπεδα, ανοίγοντας ορίζοντες περαιτέρω μελέτης της ανθρώπινης εξέλιξης, μετατρέποντας το φόβο σε δύναμη και εισάγοντας ένα νέο καλλιτεχνικό ήθος στην αισθητική εμπειρία, μέσα από τη μεταμόρφωση του ηθοποιού και του σκηνοθέτη.
Η υποκριτική είναι άρρηκτα δεμένη με την εξελικτική αυτογνωσία.
Η Ύπαρξη είναι το αντικείμενο της έρευνας της ηθοποιού και σκηνοθέτιδας Μαρίας Τσαρούχα και το Θέατρο το όχημα κατανόησης της ανθρώπινης φύσης.
Άπειροι χαρακτήρες, άπειρες ζωές, άπειρες πιθανότητες!
Ποιος είναι άραγε ο ανώτερος σκοπός του ηθοποιού; “Ο ηθοποιός είναι ένας εξαιρετικά θαρραλέος άνθρωπος που δεν φοβάται να αποδομήσει το EGO, να εμπιστευτεί το υποσυνείδητο και να συναντήσει μέσα από την τέχνη τον Ανώτερο Εαυτό του. Τον εαυτό εκείνο που συγχωρεί τα πάντα αφού αγάπα και αποδέχεται όλες τις ανθρώπινες σκέψεις και πράξεις. Είναι ο μεταφορέας της συμπαντικής πληροφορίας στο κοινό”, απαντά η Μαρία Τσαρούχα.
Στη ζωή -όπως τη γνωρίζουμε- όλα χρειάζονται μια Μέθοδο.
“Σε καλωσορίζω να μοιραστείς μαζί μου συγκλονιστικά μυστικά για το πέρασμα από τους αρχαίους Έλληνες και τα εργαλεία του method acting, στον διαλογισμό και τη βιογενετική και τη σχέση κβαντικής φυσικής με το θέατρο”. – Μαρία Τσαρούχα
***
PAD ΜΕΘΟΔΟΣ
Ο ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ – ΑΠΕΙΡΕΣ ΖΩΕΣ, ΑΠΕΙΡΟΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ, ΑΠΕΙΡΑ FRAMES (PERCEPTUAL ACTING AND DIRECTING)
Η Μαρία Τσαρούχα είναι ηθοποιός, σκηνοθέτις, ερμηνεύτρια, συγγραφέας, δημιουργός της Perceptual Acting and Directing Θεωρίας και Μεθόδου.
Έχει σπουδάσει Κοινωνιολογία στο Deree College στην Αθήνα και υποκριτική τέχνη στην «Αμερικανική Ακαδημία Δραματικών Τεχνών» της Νέας Υόρκης (“American Academy of Dramatic Arts – ΑΑDA”), όπου αποφοίτησε αριστούχα.
Στο “Webber Douglas Academy of Dramatic Arts” στο Λονδίνο εξειδικεύτηκε στο σαιξπηρικό ρεπερτόριο και στη μέθοδο Stanislavsky.
Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια υποκριτικής και σκηνοθεσίας στον κινηματογράφο με τον Μιχαήλ Ιλιένκο, κοσμήτορα του Πανεπιστημίου του κινηματογράφου του Κίεβο.
Έχει παρακολουθήσει, συστηματικά επί εφτά χρόνια, σεμινάρια δημιουργικής γραφής, λογοτεχνίας και Θεωρία της Φιλοσοφίας στο «Κέντρο δημιουργικής γραφής και θεάτρου για την επίλυση συγκρούσεων» της Χριστιάνας Λαμπρινίδη.
Σε ηλικία δεκατριών χρονών είχε εκδώσει το πρώτο της βιβλίο «Πρώτα βήματα, πρώτες σκέψεις» και επιβραβεύτηκε από τον Αντώνη Σαμαράκη και τον Κώστα Ταχτσή, ως η «μικρότερη Ελληνίδα συγγραφέας».
To 2011 εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Ηριδανός» το βιβλίο της «Διαυγές κενό κεφάλι», το οποίο έχει αποσπάσει εξαιρετικές κριτικές.
Το 2003 δημιούργησε το “Magic Room Theater”, μια ομάδα καλλιτεχνών – δημιουργών όπου ανεβάζει παραστάσεις με κείμενα, τραγούδια, μουσικές συνθέσεις και σκηνοθεσία της, όπως τα musical – cabaret «Αυτή Είναι Μια Πάπια», «Μια Υποψία στη Σκηνή», «Reunion», «Lolas Cabaret», «Ιt’ s a Wonder Full World», «Maria in Abundance».
Οι παραστάσεις του “Magic Room Theater” ξεχωρίζουν ως «προϊόν» τέχνης, λόγω του συνδυασμού δημιουργίας έργου, μουσικών επιλογών, ρεαλισμού υποκριτικής. Είναι μαζί θέατρο, musical, stand up comedy και μουσικό live.
Στην Αμερική έχει παίξει στα θέατρα της AADA στην Νέα Υόρκη στις παραστάσεις «Cat among the Pigeons», «Τhe Courageous one», «Andromache», «Gingerbread lady», «The house of Bernarda Alba», «Saturday, Sunday, Monday» , «Return Engagements», «Cinders» «Coriolanus» , «Richard ΙΙΙ» «Rape among the Belt» , «Twelve angry women», « Desires under the Elms» .
Στην Ελλάδα έχει παίξει στο θέατρο στην παράσταση «Το μεσημεριανό» σε σκηνοθεσία Ελένης Σκότη, στο μιούζικαλ «Σακουρά» και στη μουσική σάτιρα «Καλοκαίρι με Στοίχημα» της Μάγδας Μαυρογιάννη, στο μιούζικαλ «Μάλα –η μουσική του ανέμου» στο θέατρο Παλλάς, στη rock opera «Αδάμ και Χαλιμά» στη Λυρική Σκηνή, στο «Trainspotting», στην παράσταση «Bug» της ομάδας ΝΑΜΑ στο θέατρο «Επί Κολωνώ», στον «Θυρωρό της νύχτας», σε σκηνοθεσία Γιώργου Πανουσόπουλου στο Ίδρυμα Κακογιάννη, στο «La Nonna» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Πιατά, στους «Αγνοούμενους -μια ενδιαφέρουσα ζωή» του Βασίλη Κατσικονούρη.
Έχει διασκευάσει το μυθιστόρημα «Μέρες εγκατάλειψης» της Έλενα Φεράντε και το σκηνοθέτησε με τον τίτλο «Η κακομοίρα της Νάπολι», που παίχτηκε για δύο χρόνια στο θέατρο «Επί Κολωνώ» με την Πέπη Μοσχοβάκου και σε επανάληψη στον θέατρο VAULT.
Σκηνοθέτησε το «IRAQ -9 τόποι επιθυμίας» της Heather Raffo, υπό την αιγίδα της Πρεσβείας του Ιράκ, όπου έτυχε μεγάλης καλλιτεχνικής επιτυχίας και το παρακολούθησαν 15 πρέσβεις.
Σκηνοθέτησε το «Α εις την ν, όταν η ψυχή συναντάει το σύμπαν» της Κωνσταντίνας Γιαμπουράνη με την υποστήριξη της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, ένα σουρεαλιστικό, κοινωνικό, επιστημονικής φαντασίας παραμύθι, στο θέατρο «Σταθμός» και τον Άνθιμο Ανανιάδη στη διασκευή «Dorian Gray Frames” στο Polis Theatre. Σκηνοθέτησε την παράσταση «Φαινόμενα», μια ιδέα της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών για το συνέδριο “Η Φυσική μαγεύει”, τον Δεκέμβριο του 2017.
Συμμετείχε και πρωταγωνίστησε σε μεγάλου μήκους ταινίες, όπως «Κορόιδο εν “τάξει”» σε σκηνοθεσία Γ. Παρασκευόπουλου, «Η Εύκολη Λεία», σε σκηνοθεσία Β. Σεϊτανίδη, «Ρόκκο vs Κλεοπάτρα», σε σκηνοθεσία Α. Σπίνουλα και στο «Delivery», σε σκηνοθεσία Ν. Παναγιωτόπουλου, «Πανδημεία» του Δημήτρη Πιατά.
Συμμετείχε στην ελληνική τηλεόραση σε παραγωγές όπως «Οι Χρηματιστές», «Πρόβα νυφικού», «Ιατρικό Απόρρητο», «Κλεμμένα Όνειρα».
Όσον αφορά τη μουσική της ιδιότητα, κυκλοφόρησε το cd «Ευγενικά Τραγούδια» με τον Λάκη Παπαδόπουλο, κάνοντας διάφορες συναυλίες για την παρουσίασή του. Συνεχίζει τις προσωπικές μουσικές της παραστάσεις, με τίτλο «Maria the Singer”, με τραγούδια Jazz, soul, swing, και rock διασκευές.
Από το 2000 διδάσκει «Method Acting» – την πιο πολυσυζητημένη και επιτυχημένη μέθοδο υποκριτικής, ο οποία διδάσκεται στις σχολές της Αγγλίας και της Αμερικής – σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς και ερμηνευτές.
Είναι δημιουργός της Perceptual Acting and Directing Θεωρίας και Μεθόδου, ένα νέο σύστημα θεωρίας-πράξης με ασκησιολόγιο το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για κάθε καλλιτέχνη που ασχολείται με την τέχνη της υποκριτικής. Ένα εγχειρίδιο ζωής που αφορά την εξέλιξη και την ωρίμανση του ηθοποιού μέσα από μεθόδους αυτογνωσίας, life coaching, ΕFT (emotional freedom therapy), φιλοσοφικές τοποθετήσεις, NLP (νευρογλωσσικό προγραμματισμό), το αξιακό σύστημα με το οποίο πορεύεται ως άνθρωπος μέσα από την ανάλυση της Οδύσσειας και μέσα από τη γνώση της κβαντικής φυσικής.
Η ανάγκη που γεννήθηκε για τη δημιουργία μιας νέας θεωρίας είναι το γεγονός ότι οι μέθοδοι υποκριτικής μαθαίνουν στον εκπαιδευόμενο πως να “δρα στην σκηνή” (“δρα” δηλαδή μπαίνει σε μια δράση, στα αγγλικά “act”, acting on stage=παίζει θέατρο) αλλά όχι “ποιος είναι ο άνθρωπος που δρα στη σκηνή”. H νέα Μέθοδος έρχεται να καλύψει αυτό το μεγάλο κενό, “Who Am I”.
Αφορά τη συνθετική εναρμόνιση του τριπτύχου σώμα πνεύμα – ψυχή και Εgo, subconscious, Higher self.
Συνεργάζεται με την Ένωση Ελλήνων Φυσικών στην πλατφόρμα Επιστήμη και Τέχνη.
Είναι μητέρα δύο παιδιών.
