***
Του Παναγιώτη Μήλα
Ο Μάνος Λοΐζος με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Μούτσιο παρουσίασαν τα ιστορικά «Νέγρικα» του Γιάννη Νεγρεπόντη τη Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 1967, στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά στο πλαίσιο της Φοιτητικής Εβδομάδας της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιώς (το σημερινό Πανεπιστήμιο Πειραιά).
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν selfies… Υπάρχει όμως κάτι πολύ πιο δυνατό που δεν σβήνει με κανένα delete… Υπάρχουν οι αναμνήσεις που είναι χαραγμένες στη σκληρό δίσκο… Το Δημοτικό Θέατρο κατάμεστο και στην πλατεία και στους εξώστες και το φοιτητικό κίνημα «με τις μηχανές αναμμένες»…
Ο Λοΐζος είχε πρωτοπαρουσιάσει τα «Νέγρικα» και πάλι στο Δημοτικό Θέατρο του Πειραιά τη Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 1966, με ερμηνευτές τη Μαρία Φαραντούρη και τον Γιώργο Ζωγράφο.
Η πρώτη γνωριμία με τον δυναμικό συνθέτη στο τέλος της συναυλίας και η συνομιλία του με τους φοιτητές υπήρξε συγκλονιστική. Το πάθος του πρωτόγνωρο. Οι ιδέες του πρωτοποριακές.
Σε αυτό συμφωνούσε – αργότερα – και η στιχουργός Κωστούλα Μητροπούλου που είχε συνεργαστεί με τον Λοΐζο όταν είδε τους στίχους της να μετατρέπονται σε τραγούδια. «Ο δρόμος» και «Ο στρατιώτης» είχαν την υπογραφή της.
***
Ο Δρόμος
Της Κωστούλας Μητροπούλου
(1964)
Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά
ήταν μια λέξη μοναχά ελευθερία
κι ύστερα είπαν πως την έγραψαν παιδιά
*
Κι ύστερα πέρασε ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ’ τη μνήμη στην καρδιά
ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά
*
Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι ύστερα γήπεδο στοιχήματα καυγάς
ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία
είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά…
***
Η Κωστούλα Μητροπούλου είχε γράψει αρκετές φορές για τον Μάνο Λοΐζο στην εβδομαδιαία της στήλη στο «Έθνος» με τον τίτλο «Τα Σάββατα με την Κωστούλα Μητροπούλου».
Τότε (1988-1990) ως αρχισυντάκτης στην εφημερίδα είχα την τύχη εκτός από τα χειρόγραφά της να ακούω και τις διηγήσεις της. Πάντα είχε κάτι καινούργιο να πει για όλους τους αγαπημένους της. Ανάμεσά τους ο Λοΐζος…
***
Μετά τις σπουδές του λοιπόν ο Μάνος Λοΐζος, έπιασε δουλειά ως γραφίστας σε ένα διαφημιστικό γραφείο και ως διακοσμητής σε μικρά εμπορικά καταστήματα. Όμως η ανάγκη τον έκανα να δουλέψει και τη νύχτα και να …σπουδάσει στην «ανωτάτην γκαρσονικήν», όπως έλεγε και έγραφε η Κωστούλα.
Όμως σε ένα από αυτά τα νυχτερινά κέντρα γνώρισε το 1961 τον Μίμη Πλέσσα το 1961 και τότε ξεκίνησε η μουσική του πορεία. Το 1963, έδωσε μαζί με τον Χρήστο Λεοντή την πρώτη του συναυλία στο θέατρο «Ακροπόλ».
Το 1964 εμφανίστηκε σε μπουάτ στο Κολωνάκι με τη Μαρία Φαραντούρη και το Γιώργο Ζωγράφο. Εκεί τον γνώρισε η Κωστούλα Μητροπούλου και του έδωσε τους πρώτους στίχους της. Η γνωριμία του μαζί της υπήρξε καθοριστική. Να θυμίσω εδώ ότι ο «Δρόμος» μάλιστα είχε πρωτοκυκλοφορήσει το 1965 σε δισκάκι 45 στροφών με τη φωνή της Σούλας Μπιρμπίλη.
***
Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1937 στην Αλεξάνδρεια. Είχε κυπριακή καταγωγή (ο πατέρας του, Ανδρέας Λοΐζου, καταγόταν και ήταν κάτοικος των Αγιών Βαβατσινιάς -χωριό της επαρχίας Λάρνακας Κύπρου- και η μητέρα του, Δέσποινα Μανάκη, καταγόταν από τη Ρόδο). Από μικρή ηλικία ασχολήθηκε με τη μουσική: στην ηλικία των επτά ετών μελετά βιολί, αρχικά ερασιτεχνικά κι έπειτα στο Εθνικό Ωδείο της Αλεξάνδρειας.
Αφού αποφοίτησε από το Αβερώφειο Γυμνάσιο το 1955 ήλθε στην Αθήνα με σκοπό να σπουδάσει. Αρχικά γράφτηκε στη Φαρμακευτική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά στις αρχές του 1956 την εγκαταλείπει με σκοπό να φοιτήσει στην Ανωτάτη Εμπορική. Για ένα σύντομο χρονικό διάστημα φοιτά στη Σχολή Βακαλό θέλοντας να σπουδάσει ζωγραφική. Το 1960 εγκαταλείπει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο και εργάζεται περιστασιακά προκειμένου να επιβιώσει: άλλοτε ως σερβιτόρος, άλλοτε ως γραφίστας σε διαφημιστικές εταιρείες, άλλοτε ως μουσικός σε μπουάτ.
***
Τον Οκτώβριο του 1981 άρχισαν τα προβλήματα υγείας για τον Λοΐζο. Μπήκε τότε στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο. Στο τέλος του χρόνου ταξίδεψε στη Μόσχα για ιατρικές εξετάσεις. Στις 8 Ιουνίου του 1982 υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο και νοσηλεύτηκε για ένα μήνα σε νοσοκομείο. Τον Αύγουστο ταξίδεψε για νοσηλεία στη Μόσχα, όπου στις 7 Σεπτεμβρίου υφίσταται δεύτερο εγκεφαλικό επεισόδιο.
Πέθανε δέκα ημέρες αργότερα στις 17 Σεπτεμβρίου του 1982.
***
Ο τελευταίος δίσκος του με τον τίτλο «Γράμματα στην Αγαπημένη» σε στίχους του Τούρκου ποιητή Ναζίμ Χικμέτ με απόδοση στα ελληνικά του Γιάννη Ρίτσου, κυκλοφόρησε το 1983.
 να μετατρέπονται σε τραγούδια.){kind=link}