«12 ποιήματα για τον Καβάφη», γραμμένα από τον Γιάννη Ρίτσο, διαβάζει η Λυδία Φωτοπούλου στο ιστορικό καφενείο «Μαύρη Θάλασσα» της Καβάλας σε μια παραγωγή Φεστιβάλ Φιλίππων – ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας.
Ποιήματα για τον χώρο που εργάζεται ο ποιητής, τη λάμπα του, τα γυαλιά του και όλα αυτά τα ταπεινά αντικείμενα που συνθέτουν το εργαστήρι ενός μεγάλου δημιουργού.
* 56o Φεστιβάλ Φιλίππων – Θάσου
5 Ιουλίου – 1 Σεπτεμβρίου 2013
29 Ιoυλίου
Καφενείο «Μαύρη Θάλασσα», περιοχή Σούγελο
Γιάννης Ρίτσος
«12 ποιήματα για τον Καβάφη»
Διαβάζει η Λυδία Φωτοπούλου
H λάμπα του
Η λάμπα είναι ήμερη, καλόβολη· την προτιμάει
από άλλους φωτισμούς. Ρυθμίζεται το φως της
ανάλογα με τις ανάγκες της στιγμής, ανάλογα
με την αιώνια, ανομολόγητην επιθυμία. Και πάντα,
η μυρωδιά του πετρελαίου, μια λεπτή παρουσία
πολύ διακριτική, τις νύχτες, σαν γυρνάει μονάχος
με τόση κούραση στα μέλη, τόση ματαιότητα
στην ύφανση του σακακιού του, στις ραφές της τσέπης
τόσο που κάθε κίνηση να μοιάζει περιττή κι αφόρητη –
η λάμπα, μιά απασχόληση και πάλι· – το φιτίλι,
το σπίρτο, η φλόγα η κινδυνεύουσα (με τις σκιές της
στην κλίνη, στο γραφείο, στους τοίχους) και προπάντων
εκείνο το γυαλί – η εύθραυστη διαφάνειά του,
που σε μιά απλή κι ανθρώπινη χειρονομία, απ’ την αρχή,
σε υποχρεώνει: να προφυλαχτείς ή και να προφυλάξεις.
* Από την ποιητική συλλογή: «12 ποιήματα για τον Καβάφη» (1963).
Από το βιβλίο: Γιάννης Ρίτσος, «Ποιήματα», τ. Θ΄, Κέδρος, Αθήνα 1989, σελ. 180.
