Πάνω: Ο Μπάροουζ με μια γάτα στην αγκαλιά του
Του Γιάννη Μπαχά
Τον Αμερικανό συγγραφέα Ουίλιαμ Μπάροουζ (1914-1997) τον γνωρίζει το ελληνικό αναγνωστικό κοινό από τα μεταφρασμένα έργα του, όπως «Οι Πόλεις της Κόκκινης Νύχτας», «Ο Τόπος των Νεκρών Δρόμων», «Ο Απολυμαντής», «Junky» αλλά και τις κινηματογραφικές μεταφορές μυθιστορημάτων του όπως το «Γυμνό Γεύμα» (Ν. Κρόνεμπεργκ). Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα, μεγαλωμένος μέσα σε ένα περιβάλλον που πρόσφερε «σαράντα εκατομμύρια λόγους για να μην ασχοληθεί με το γράψιμο». Υπήρξε η προσωποποίηση της νεανικής έκρηξης των beat στις αρχές της δεκαετίας του πενήντα, της επαναστατικής αντικουλτούρας και των χίπι και του μηδενιστικού ξεσπάσματος του πανκ. Πνεύμα ακαταπόνητο, δεν έπαψε ποτέ να αναζητά νέους τρόπους να εκφράσει την αγάπη του, το θυμό του και τη θλίψη του. Ο Νόρμαν Μέιλερ τον χαρακτηρίζει ως τον «μόνο σήμερα εν ζωή Αμερικανό συγγραφέα που μπορεί να ειπωθεί ότι είναι μεγαλοφυία» ενώ ο συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας Τζέιμς Μπάλαρντ τονίζει πως «προσέφερε το πρώτο οριστικό πορτρέτο του εσωτερικού τοπίου των μέσων του αιώνα μας, χρησιμοποιώντας τη μοναδική γλώσσα και τη χειραγωγητική τεχνική της εποχής μας, τις ίδιες τις φαντασίες της και τους εφιάλτες της».
Το έργο του «Η Γάτα μέσα μας» (Εκδόσεις Απόπειρα, 2005) είναι μια αλληγορία, στην οποία η περασμένη ζωή του συγγραφέα παρουσιάζεται μπροστά του σαν παντομίμα με γάτες. «Οι γάτες βέβαια δεν είναι μαριονέτες. Κάθε άλλο. Είναι ολοζώντανα πλάσματα, και όταν αποκτάς επαφή με ένα άλλο πλάσμα θλίβεσαι: γιατί συνειδητοποιείς τους περιορισμούς, τον πόνο και το φόβο και τον τελικό θάνατο. Αυτό σημαίνει επαφή. Αυτό αντιλαμβάνομαι όταν αγγίζω μια γάτα και συνειδητοποιώ ότι τρέχουν δάκρυα από τα μάτια μου». Σε κάποιο σημείο του βιβλίου (σελίδα 75) λέει: «Έχω πει ότι οι γάτες παίζουν το ρόλο αγαθών Δαιμονίων, ψυχικών συντρόφων. “Είναι οπωσδήποτε καλή συντροφιά”. Τα αγαθά Δαιμόνια ενός γέρου συγγραφέα είναι οι αναμνήσεις του, σκηνές και μορφές από το παρελθόν του, πραγματικές ή φανταστικές. Ένας ψυχαναλυτής θα έλεγε ότι προβάλλω απλώς αυτές τις φαντασίες στις γάτες μου. Ναι, πολύ απλά και κυριολεκτικά οι γάτες είναι σαν ευαίσθητες οθόνες για πολύ συγκεκριμένες συμπεριφορές, όταν υποδύονται τους κατάλληλους ρόλους». Και το βιβλίο του πρόκειται για μια ευαίσθητη οθόνη που προβάλλει τα συναισθήματα όλων μας για τις γάτες. Συνοδεύεται από 44 σχέδια του Διαμαντή Αϊδίνη και το προτείνω ανεπιφύλακτα. Στους φίλους του Μπάροουζ και των γατών.
* Δημοσιεύτηκε στη ζωοφιλική στήλη του Κώστα Παρχαρίδη “Η Φάρμα των Ζώων” στον ημερήσιο Τύπο, στις 7 Ιουνίου 2014.
* Εστάλη από τον Γιάννη Μπαχά
[email protected]
