23.3 C
Athens
Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024

«Το Ρωμαϊκό Λουτρό», κλασική κωμωδία, πεφωτισμένη παράσταση

Tι κάνεις όταν στο μέσον του σαλονιού σου, ακριβώς στο στρατηγικότερο σημείο του σπιτιού σου, ξεφυτρώνει ένα ρωμαϊκό λουτρό υψίστης αρχαιολογικής σημασίας; Το οποίο κατά πάσα πιθανότητα βρισκόταν εκεί πολύ προτού… εγκατασταθείς εσύ; Ανακαλύπτεται όμως στη δική σου ζωή; Χαίρεσαι, αγανακτείς, νιώθεις εγκλωβισμένος; Αν μάλιστα συμβαίνει να ζεις σε μια χώρα του υπαρκτού πολιτισμού, τι άλλο σου επιφυλάσσει η τύχη ή μάλλον η νοσηρή γραφειοκρατία;
Στην κωμωδία του Στανισλάβ Στρατίεβ «Το Ρωμαϊκό Λουτρό», πάντως, που ανεβαίνει στο θέατρο “Σημείο” (πρώην «Απλό») σε σκηνοθεσία του Κώστα Παπακωνσταντίνου, ο οποίος μας έχει δώσει και τους θαυμάσιους «Χαλασοχώρηδες», εμείς οι… κυνικοί και ανάλγητοι θεατές απολαύσαμε τα δεινά του δύστυχου ήρωα. Μη μας λιθοβολείτε όμως γι’ αυτό. Όλο το φταίξιμο είναι του συγγραφέα πρωτίστως αλλά βεβαίως και του σκηνοθέτη και των ηθοποιών. Δείτε την παράσταση και θα καταλάβετε. Από τα πρώτα λεπτά θα κερδίσει αβίαστα την εύνοιά σας.
Ξεκινά μέσα σε ένα κωμικοτραγικό ρεαλιστικό πλαίσιο, στην πορεία όμως σπάει τα δεσμά του ρεαλισμού, οδηγώντας το κοινό σε χώρους του «θεάτρου του παραλόγου».

Όπως και στο άλλο θεατρικό έργο του Στρατίεβ, «Το σακάκι που βελάζει», παρομοίως και στο «Ρωμαϊκό Λουτρό», στο επίκεντρο βρίσκεται ο ίδιος ήρωας, ο Ιβάν Αντόνοφ, ο οποίος παγιδεύεται για άλλη μια φορά άθελά του στα γρανάζια και τη μέγγενη της σαδιστικής γραφειοκρατίας. Η αδιαφορία, η υποκρισία, οι παρωπίδες, η άγνοια και ο παραλογισμός οδηγούν τον άνθρωπο αυτό να γίνει ναυαγός σε μια απροσπέλαστη θάλασσα από προβλήματα που του δημιουργούν τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα των ανθρώπων οι οποίοι παρελαύνουν από τη ζωή του.
Στη διαφορετική αυτή περιπέτεια, η περιπλάνηση δεν γίνεται αδιέξοδο, ένα φως διακρίνεται στο βάθος το οποίο παραπέμπει στον έρωτα. Διότι και ο έρωτας με την ευαισθησία του δίνει το «παρών» του σ’ αυτή τη μοναδική παράσταση.
Η ατυχία να γεννηθείς πολίτης ενός κράτους – τέρας, η τρέλα των υπογραφών, των βεβαιώσεων, των αιτήσεων, των πιστοποιητικών, η αδιαφορία, ο εγωκεντρισμός, η τυπολατρία, η μη παραδοχή του λάθους, ο φόβος της εξουσίας, η καταπίεση, η στείρα φιλοδοξία και η καταγγελτικότητα που διατρέχουν το έργο, το καθιστούν κλασικό και πανανθρώπινο.
Οι διάδρομοι, οι γωνίες, οι καρέκλες, οι σκάλες και κάθε χιλιοστό της σκηνής υποδηλώνουν το λαβύρινθο του συστήματος και τον αδηφάγο μινώταυρο που κατοικεί στο βάθος του.
Πιστεύω πως η επιλογή του έργου του Στρατίεβ από τον Κώστα Παπακωνσταντίνου δεν είναι διόλου τυχαία. Ο Στρατίεβ, μέσα από τη σατιρική του ματιά, βάζει τους ήρωές του να συνδιαλεχθούν με θέμα τον άνθρωπο και τη θέση του στη σύγχρονη κοινωνία.
Ανοίγει το διάλογο μέσα στο περιβάλλον τού «βαλκανικού κομμουνισμού της Βουλγαρίας του 1974». Η παράσταση που παρακολούθησα συνεχίζει το διάλογο αυτόν, μέσα στο περιβάλλον τού «βαλκανικού καπιταλισμού της Ελλάδας του 2014». Εκτός από την αξία του σαν έργου που θίγει με ευφάνταστη σατιρική διάθεση καίρια κοινωνικά προβλήματα, το κείμενο είναι μια διαβρωτική σουρεαλιστική σάτιρα, η οποία λειτουργεί διαχρονικά.
Η διανομή της παράστασης δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερη. Οι Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Νάντια Περιστεροπούλου, Σταύρος Σιούλης επωμίζονται επάξια τους ιδιαίτερης δυσκολίας ρόλους τους. Μυστηριώδεις και ελκυστικοί, δυναμικοί, ελεγχόμενοι, με γνήσιο χιούμορ, με αντοχές, εκφραστικοί, επικοινωνιακοί, άψογοι. Εξαιρετικό το εύρημα να αλλάζουν κοστούμια, κατ’ ουσίαν και ρόλους, καθήμενοι καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης μαζί με τους θεατές στις πρώτες σειρές.
Πριν από τριάντα τόσα χρόνια είχα παρακολουθήσει “Το σακάκι που βελάζει”, σε σκηνοθεσία του Σπύρου Ευαγγελάτου. Επρόκειτο για μια συναρπαστική κωμωδία, για μια μεγάλη παράσταση. Το «Ρωμαϊκό Λουτρό», που παρακολούθησα πρόσφατα, είναι μια παράσταση το ίδιο φρέσκια και το ίδιο ευχάριστη. Κάθε στιγμή της έχει αξία.
Ο Κώστας Παπακωνσταντίνου μας δίνει ελπίδα. Μετά τους «Χαλασοχώρηδες» προσφέρει στο θέατρό μας άλλη μια ωραία, επινοητική, πεφωτισμένη παράσταση, με πολλή ειλικρίνεια και ελάχιστα μέσα αλλά κυρίως με εντιμότητα.  

Η υπόθεση

Ένας άνθρωπος φεύγει για διακοπές και αφήνει τα κλειδιά του σπιτιού του σε δύο εργάτες για να του επισκευάσουν το πάτωμα. Όταν επιστρέφει, τον περιμένει μια τεράστια έκπληξη. Ένα τέλεια διατηρημένο, αρχαίο ρωμαϊκό λουτρό έχει ανακαλυφθεί στο σαλόνι του.
Πλέον, ο χώρος είναι σπίτι; Πεδίο ανασκαφής; Κολυμβητήριο; 
Όλα μαζί ή τίποτα απ’ όλα αυτά;
Ο νόμος αναγνωρίζει στον ιδιοκτήτη το δικαίωμα να συνεχίσει να ζει στο σπίτι του, επιτρέπει σ’ ένα φιλόδοξο αρχαιολόγο την έναρξη ανασκαφών και επιβάλλει την παρουσία ενός ναυαγοσώστη καθώς πρόκειται για υδάτινη δεξαμενή.
Η επιστήμη, η τέχνη, ο αθλητισμός, η ανθρωπότητα και ο μεμονωμένος άνθρωπος, παλεύουν να υπάρξουν μέσα σε λίγα τετραγωνικά, στριμωγμένοι από μια εξουσία απούσα, απρόσωπη και επομένως απάνθρωπη.
Η κωμωδία του Στανισλάβ Στρατίεβ «Το Ρωμαϊκό Λουτρό» ανεβαίνει στο θέατρο “Σημείο” (πρώην «Απλό») από την Παρασκευή 14 Μαρτίου, σε σκηνοθεσία Κώστα Παπακωνσταντίνου.

* «Γιατί όταν κάποιος ζητάει θυσίες, αναφέρεται πάντα στους άλλους;».

* «Γιατί η ανθρωπότητα είναι πάντα μια αφηρημένη έννοια, και ποτέ ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου;».

* Ο Στρατίεβ Στανισλάβ (βουλγάρικα: Станислав Стратиев) γεννήθηκε το 1941 στη Σόφια. Σπούδασε βουλγαρική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Σόφιας και παράλληλα εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Το πρώιμο έργο του συνδέεται με το θέατρο του παραλόγου.
Το «Ρωμαϊκό Λουτρό» ήταν το πρώτο του θεατρικό έργο, το οποίο παρουσιάστηκε στο Κρατικό Σατιρικό Θέατρο της Σόφιας το 1974 και συνεχίστηκε για δέκα σεζόν. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε πρώτη φορά το 1987, από το Αμφι-Θέατρο του Σπύρου Ευαγγελάτου.
Άλλα θεατρικά έργα του είναι: «Το Σακάκι που βελάζει», «Το λεωφορείο», «Ο Μαξιμαλιστής», «Η ζωή, έστω και σύντομη», «Το Βαλκανικό Σύνδρομο», «Μαμούθ», «On the Other Side», «Empty Rooms». Τα έργα του έχουν μεταφραστεί σε 30 γλώσσες και έχουν παρουσιαστεί σε πολλά θέατρα στον κόσμο. Το 1993 πήρε βραβείο στον παγκόσμιο διαγωνισμό θεατρικού έργου του BBC.
Από το 1975 μέχρι το θάνατό του το 2000, εργάστηκε ως δραματουργός στο Κρατικό Σατιρικό Θέατρο της Σόφιας.
 
Συντελεστές

Μετάφραση: Βασίλης Σκουβάκλης
Σκηνοθεσία: Κώστας Παπακωνσταντίνου
Βοηθός Σκηνοθέτη / Επιμέλεια Κίνησης: Μαργαρίτα Τρίκκα
Σκηνικά – Κοστούμια: Λυδία Κοντογιώργη, Ζωή Αρβανίτη
Μουσική: Βασίλης Κουτσιλιέρης
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιώργος Αγιαννίτης
Φωτογραφίες: Νίκος Βαρδακαστάνης (studio 112)
Οργάνωση παραγωγής: Νάντια Περιστεροπούλου, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός

Παίζουν: Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αλέξανδρος Ζουριδάκης, Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Νάντια Περιστεροπούλου, Σταύρος Σιούλης.

Πληροφορίες

«Το Ρωμαϊκό Λουτρό»
Κωμωδία του Στανισλάβ Στρατίεβ
Από 14/3 έως 13/4, στο θέατρο “Σημείο” (β’ σκηνή «Σημείο lab»)
Κάθε Παρασκευή, Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00
Θέατρο Σημείο, β’ σκηνή «Σημείο lab»
Χαριλάου Τρικούπη 4 (πρώην “Απλό”, πίσω από το Πάντειο)
Tηλ. θεάτρου 210-9229579
Παραστάσεις από 14/3 έως 13/4/2014
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Παρασκευή 21.00, Σάββατο 21.00, Κυριακή 19.00
Τιμές εισιτηρίων: Σάβ./Κυρ. 13 ευρώ (κανονικό), 10 ευρώ (μειωμένο) 
Παρασκευή: 10 ευρώ (γενική είσοδος)

 

 

 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -