Η ονομασία Ισραήλ εμφανίζεται για πρώτη φορά γύρω στο 1200 π.Χ., οπότε και αρχίζει η ιουδαϊκή ιστορία. Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τους Ρωμαίους το 70 μ.Χ., οι Ιουδαίοι διασκορπίστηκαν σε όλο τον κόσμο. Οι Ρωμαίοι μετονόμασαν τη χώρα από Ιουδαία σε Παλαιστίνη κατά την “Παλαιστίνη Συρία” του Ηροδότου.
Στη διάρκεια της πολύχρονης ιστορίας του παρουσιάζεται με τρία διαφορετικά ονόματα: α) Εβραίοι, ονομασία που προέρχεται από τον Έβερ, απόγονο του Νώε, β) Ισραηλίτες ή Ισραήλ ή υιοί Ισραήλ, όνομα που κατά την Παλαιά Διαθήκη δόθηκε στον Ιακώβ από τον ίδιο τον Θεό και γ) Ιουδαίοι, όνομα που πήραν οι Ισραηλίτες μετά τη βαβυλώνια αιχμαλωσία, επειδή οι περισσότεροι απ’ όσους επέστρεψαν ήταν μέλη της φυλής του Ιούδα.
Η πρώτη προσπάθεια για να δημιουργηθεί το κράτος του Ισραήλ έγινε με εντολή της Αγγλίας, όταν το 1920 παραχωρήθηκε έδαφος μεταξύ Παλαιστίνης, Ιορδανίας και Λιβάνου στους Εβραίους της διασποράς που ήθελαν να επιστρέψουν στη γενέτειρά τους.
Ο ΟΗΕ το 1948 ψήφισε υπέρ της δημιουργίας ξεχωριστού κράτους που ανακηρύχτηκε αυτόνομο το 1948 και αναγνωρίστηκε αμέσως από τις ΗΠΑ και την ΕΣΣΔ. Την επόμενη μέρα ιορδανικά και αιγυπτιακά στρατεύματα εισέβαλαν στο καινούργιο κράτος αρχίζοντας έναν πόλεμο που κράτησε 6 μήνες. Τον Ιανουάριο του 1949 υπογράφτηκε ανακωχή από την οποία επωφελήθηκε το Ισραήλ για να επεκτείνει τα σύνορά του, καταλαμβάνοντας τμήμα της Ιερουσαλήμ και την περιοχή της Νεγκέβ.
Οι Άραβες αναγκάστηκαν να δεχτούν την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ.
Η επόμενη σύγκρουση ήρθε το 1956, όταν οι Αιγύπτιοι εθνικοποίησαν το στενό του Σουέζ και απαγόρεψαν τη διέλευση ισραηλινών πλοίων.
Το Ισραήλ κατέλαβε, με τη βοήθεια αγγλογαλλικών δυνάμεων, τη λωρίδα της Γάζας και έφτασε, μέσω του Σινά, ως στην ανατολική πλευρά της Διώρυγας του Σουέζ. Αναγκάστηκε όμως να αποσυρθεί κάτω από την πίεση των ΗΠΑ και του ΟΗΕ λίγο αργότερα. Το 1967 το Ισραήλ απείλησε τα σύνορα της Συρίας, η οποία ζήτησε τη βοήθεια της Αιγύπτου. Η Αίγυπτος μέσα στις επόμενες μέρες έκλεισε τον κόλπο της Άκαμπα, ζήτησε την αποχώρηση των ειρηνευτικών στρατευμάτων του ΟΗΕ από το Σουέζ και προώθησε στρατεύματα στο Σινά. Το Ισραήλ απάντησε με μια γενική επίθεση εναντίον των ιορδανικών, αιγυπτιακών και συριακών στρατευμάτων (5 Ιουνίου 1967) και σε 6 ημέρες κατέλαβε την ανατολική όχθη του Ιορδάνη, τα υψώματα του Γκολάν και όλη τη χερσόνησο του Σινά, μέχρι την ανατολική πλευρά του Σουέζ (Πόλεμος των 6 ημερών). Έγινε ανακωχή, αλλά οι διαπραγματεύσεις που ακολούθησαν ήταν ανεπιτυχείς.
Στις 6 Οκτωβρίου 1973, ξεσπά ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, όταν η Αίγυπτος και η Συρία επιτέθηκαν στο Ισραήλ με στόχο την ανάκτηση των περιοχών τους που αυτό προσάρτησε το 1967 στον “πόλεμο των 6 ημερών” (δηλ. τη Γάζα και τη χερσόνησο του Σινά από την Αίγυπτο και τα υψώματα του Γκολάν από τη Συρία). Ο πόλεμος διήρκεσε 3 εβδομάδες και νικητής αναδείχτηκε το Ισραήλ.
Η Συρία και το Ισραήλ στις 31 Μαΐου 1974, υπόγραψαν συνθήκη ειρήνης, κατά την οποία το Ισραήλ επέστρεψε τον έλεγχο των υψωμάτων του Γκολάν στη Συρία. Εν συνεχεία ακολούθησε ο πόλεμος του Λιβάνου το 1982. Ο ισραηλινός στρατός εισέβαλε στη συνέχεια στον Λίβανο με τη συνδρομή Λιβανέζων Χριστιανών. Έπειτα από μάχες με ένοπλους Λιβανέζους και Παλαιστίνιους, οι Ισραηλινοί κατέλαβαν μεγάλο μέρος της χώρας και τελικά εξεδίωξαν τους Παλαιστίνιους από τη Δυτική Βηρυτό. Στη συνέχεια ο ισραηλινός στρατός αυτοπεριορίστηκε στην κατοχή του Νοτίου Λίβανου μέχρι το 2000 οπότε και αποχώρησαν και οι τελευταίες δυνάμεις. Στη φωτογραφία, βλεπετε τα εδαφη των “12 φυλών του Ισραήλ”…