12.4 C
Athens
Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2025

Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης: Η παιδεία είναι μια πολύ προσωπική διαδρομή χωρίς τέλος

Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου

Τον παρακολούθησα την Άνοιξη που μας πέρασε στην παράσταση «Καλλιόπη: ο δρόμος των τεράτων» σε σκηνοθεσία Ηλέκτρας Ελληνικιώτη στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Μια παράσταση που μας καλούσε να εγκαταλείψουμε τις αυτάρεσκες βεβαιότητές μας και να κοιτάξουμε στον καθρέφτη το είδωλό μας χωρίς ωραιοποιητικά τεχνάσματα και βολικές προκαταλήψεις.
Ο Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης είναι ένας απολύτως συνειδητοποιημένος καλλιτέχνης, ευθύς, ευχάριστος, γλυκύτατος, σεμνός, ευγενής. Ένας από τους εμβριθέστερους και πολυμερέστερους νέους καλλιτέχνες μας.
Ηθοποιός, εικαστικός, drag performer, ήταν ο ένας εκ των δύο πρωταγωνιστών (ο άλλος είναι ο Νικολάκης Ζεγκίνογλου) της ταινίας του Βασίλη Κεκάτου «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς», που κέρδισε φέτος το Χρυσό Φοίνικα Μικρού Μήκους στο Φεστιβάλ των Κανών, καθώς και το Queer Palm.
Πρόκειται για ένα love story ή αλλιώς για μια ακαριαία επίθεση τρυφερότητας. Διαθέτει μακράν ένα από τα συγκλονιστικότερα φινάλε ταινίας μικρού μήκους που έχουμε δει τον τελευταίο καιρό, αφηγούμενο την ιστορία δύο αγνώστων που συναντιούνται ένα βράδυ κοντά στην Εθνική Οδό σε ένα ξεχασμένο βενζινάδικο. Ο ένας έχει σταματήσει για να βάλει βενζίνη στη μηχανή του. Ο άλλος έχει ξεμείνει εκεί. Για να γυρίσει στην Αθήνα του λείπουν 22.50€. Όσα θα διαδραματιστούν μεταξύ τους τα επόμενα λίγα λεπτά που τους συναντάμε μέσα στο χρόνο είναι μια πράξη δικαίωσης για όλους εκείνους που ξεχάστηκαν κάποια στιγμή στη μέση της διαδρομής τους και δεν βρήκαν κάποιον για να τους οδηγήσει στον προορισμό τους.

Μέχρι τώρα έχει παίξει στις παραστάσεις “Ένα φεγγάρι για τους καταραμένους” σε σκηνοθεσία Μαριλίτας Λαμπροπούλου, στο δράμα του λόρδου Byron, “Κάιν”, σε σκηνοθεσία Μάρθας Φριντζήλα, στον “Προμηθέα Δεσμώτη” από την ομάδα Baumstrasse, στο “Ονέγκιν / μελωδίες για το πεπρωμένο”, της ομάδας Νοσταλγία, στο «ΤΣΕΧ-OFF» σε σκηνοθεσία της Ιώς Βουλγαράκη, στο «Υο-κι-χι / 楊貴妃 – Το τραγούδι της αιώνιας θλίψης», σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού και μουσική Φίλιππου Τσαλαχούρη, στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.

Παρά τα λίγα χρόνια που έχει στο θέατρο και τον κινηματογράφο, ο Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης έχει ήδη δείξει επιμέλεια και υποκριτική οξυδέρκεια. Ευρηματικός, ακαταπόνητος, τολμηρός, μιμείται και δεν επαίρεται, χαίρεται και δεν ματαιοφρονεί.
Έχει απλότητα και αμεσότητα και ένα εκπληκτικά άμεσο, υγρό και έντονα κινηματογραφικό βλέμμα που δύσκολα ξεχνιέται.

Αυτό που τώρα περιμένουμε να δούμε είναι πώς ο ίδιος ο Ιώκο (από το Ιωάννης και την πρώτη συλλαβή του επωνύμου του Κοτίδης) θα αξιοποιήσει το κεφάλαιο που διαθέτει, το ταλέντο, την όρεξή του και τη γνώση του.
Στα επόμενα βήματά του περιλαμβάνονται η ταινία μεγάλου μήκους -συνέχεια της «Απόστασης Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς»- του Βασίλη Κεκάτου με τον Νικολάκη Ζεγκίνογλου, και μια σειρά live με τη drag περσόνα Imiterasu.

 

 

Ιώκο, πού έζησες τα παιδικά σου χρόνια;

*Στο Μακροχώρι Ημαθίας.

Ποιες είναι οι πιο αγαπημένες αναμνήσεις από την παιδική σου ηλικία;

*Όταν έπαιζα μόνος μου, σκαρφάλωνα σε δέντρα, έφτιαχνα μικρά σπίτια, δεντρόσπιτα, φούρνους κι ανθοπωλεία. Όταν γεννήθηκαν τα αδέρφια μου, η Σοφία και ο Βασίλης.
Τα λουλούδια στις αυλές των γιαγιάδων που κρυφά συναγωνίζονταν η μία την άλλη χωρίς να το ξέρουν.
Οι ιστορίες των πέντε παππούδων (Μαρίκας, Σοφίας, Άννας, Γιάννη και Γιάννη) αλλά πιο συγκεκριμένα του Γιάννη Κοτίδη για τον ξεριζωμό από τον Πόντο, αυτούς που χάθηκαν πίσω, και για τον μετέπειτα ξενιτεμό του ως οικονομικό μετανάστη σε ορυχεία στο Βέλγιο και τη Γερμανία και το πώς γύρισε από εκεί με μισό δάχτυλο λιγότερο.

 

 

Ποια ήταν η πρώτη παράσταση που παρακολούθησες στη ζωή σου; Τι σε κάνει να τη θυμάσαι;

*Δε θυμάμαι ποια είναι η πρώτη. Θυμάμαι πως πήγαμε με τον πατέρα μου, όπως και την πρώτη φορά στον κινηματογράφο.

Γιατί επέλεξες να γίνεις ηθοποιός;

*Ό,τι κάνω έγινε από ανάγκη.
Εξηγούμαι: πέρα από το ρομαντικό άκουσμα της φράσης, από μικρός ήθελα να κάνω και να φτιάχνω πράγματα. Σε κάθε παύση δημιουργίας έπεφτα σε παράλογη και αδιέξοδη θλίψη. Και μόλις ξαναέφτιαχνα κάτι καταλάβαινα πως εκεί μόνο υπήρχε λύση.

Ποιοι δάσκαλοί σου σε ενέπνευσαν;

*Ο Αθανάσιος Κωνσταντινίδης μαθηματικός μου στο 4ο ΓΕΛ Βέροιας, η Αναστασία Βαλκάνη ιστορικός στο Γυμνάσιο Μακροχωρίου, η Ρένα Σκουρτοπούλου και η Βίκυ Πιστοφίδου καθηγήτριες ξένων γλωσσών -και παραδόξως ήταν και οι μόνοι που στήριξαν αυτό που πίστευα. Μετέπειτα οι υπεύθυνοι καθηγητές κύκλων σπουδών στις σχολές μου, ο Αργύρης Ξάφης στη Δραματική Σχολή Ωδείου Αθηνών και η Αφροδίτη Λίτη στην Α.Σ.Κ.Τ., συγκεκριμένα με τον τρόπο που υπάρχουν, δουλεύουν και αντιμετωπίζουν την τέχνη.

 

“Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς”

 

Αν σου ζητούσα να μου περιγράψεις τι είναι η ταινία «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς», πώς θα μου την περιέγραφες;

*Η αδήριτη ανάγκη να συνυπάρχουμε.

Πόσο καλά γνώριζες τον ήρωα της ταινίας πριν τον υποδυθείς;

*Πολύ καλά βάσει της προηγούμενης απάντησης.

Ποιο ήταν το πιο δύσκολο που είχες να αντιμετωπίσεις στα γυρίσματα;

*Το ότι τελείωσε το γύρισμα.

 

Στις Κάνες. Στη μέση ο σκηνοθέτης Βασίλης Κεκάτος, δεξιά ο συμπρωταγωνιστής Νικολάκης Ζεγκίνογλου

 

Ήταν ο κινηματογράφος αυτό που φανταζόσουν, πριν παίξεις;

*Ήταν πολύ καλύτερο από αυτό που φανταζόμουν, που κι αυτό πολύ καλό ήταν, αλλά η πραγματικότητα με εξέπληξε ευχάριστα.

Ποια ήταν τα συναισθήματά σου όταν έμαθες ότι η ταινία σας βραβεύτηκε στις Κάνες;

*Ευτυχία, συγκίνηση και μεγάλη έκπληξη όταν μετά την πρώτη βραδιά βράβευσης με το Queer Palm την επόμενη ακολούθησε και ο Χρυσός Φοίνικας Μικρού Μήκους. Χάζευα τον υπέροχο Νικολάκη (Ζεγκίνογλου) χωρίς να χρειαστούμε κουβέντες.

Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του Βασίλη Κεκάτου;

*Η αφοπλιστική απλότητα και η πίστη στους ανθρώπους του.

Είναι αλήθεια ότι τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν μέσα σε μία νύχτα;

*Ναι, όπως και το ότι η δουλειά είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα για όλη την ομάδα.

 

Η φωτογραφία που τραβήχτηκε το βράδυ μετά την απονομή στις Κάνες. Η παραγωγός Ελένη Κοσσυφίδου, οι ηθοποιοί Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης (αριστερά πάνω) και Νικολάκης Ζεγκίνογλου (δεξιά πάνω), ο σκηνοθέτης Βασίλης Κεκάτος (κάτω αριστερά), ο διευθυντής φωτογραφίας Γιώργος Βαλσαμής (κάτω δεξιά) και στη μέση ο Χρυσός Φοίνικας για το «Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς», ο πρώτος που παίρνει ποτέ ελληνική ταινία μικρού μήκους στην ιστορία του Φεστιβάλ Κανών.

 

Τι διαφορές έχει η δουλειά του ηθοποιού μπροστά στην κάμερα από την εμφάνιση στη σκηνή του θεάτρου;

*Θαρρώ πως η αλλαγή κλίμακας εκφραστικών μέσων και η οπτική γωνία είναι ξεκάθαρες διαφορές.

Σκέφτηκες ποτέ να εργαστείς στο εξωτερικό;

*Φυσικά. Μόνο η γλώσσα και οι άνθρωποί μου με κρατάνε εδώ.

Ποιοι είναι οι δημιουργοί που θαυμάζεις;

*Hayao Miyazaki, Μάτση Χατζηλαζάρου, Sergei Parajanov, Nina Simone, Béla Tarr, Michael Haneke, Diamanda Galás, Samuel Beckett, Jan Švankmajer, Mark Rothko, Λευκάδιος Χερν, Chiharu Shiota και τελειωμό δεν έχει.

Τι θα ήθελες να πεις για την παράσταση «Καλλιόπη: ο δρόμος των τεράτων», στην οποία έπαιζες στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου;

*Θα ήθελα πολύ να ξαναγίνει! Να βρεθούμε σε κοινό χώρο και χρόνο εργασίας με τη Μαρία, την Κάτια, την Ηλέκτρα, τον Αριστομένη, τον Αλέξανδρο, τον Γιώργο και τον Γρηγόρη. (Σ.σ.: Μαρία Μαμούρη, Κάτια Γκουλιώνη – ηθοποιοί, Ηλέκτρα Ελληνικιώτη – σκηνοθέτις, Αριστομένης Θεοδωρόπουλος – σκηνογράφος, Αλέξανδρος Παπαϊωάννου – συνεργάτης σκηνοθέτης, Γιώργος Βουρδαμής – ηθοποιός, Γρηγόρης Ελευθερίου – συνθέτης)

Υπάρχει για σένα ένας δρόμος – ορόσημο στην Αθήνα;

*Η οδός Άλυος, μου έχει φάει τα νιάτα.

Το θέατρο μπορεί να χτίσει ήθος και αίσθημα δικαίου;

*Αν οι δημιουργοί θέλουν, αποφασίσουν να το κάνουν και είναι ειλικρινείς μπορούν.

Υπάρχει τελειότητα στην τέχνη;

*Όταν ένας δημιουργός είναι κοντά στον πυρήνα του και σε αυτά που καίγεται να μοιραστεί σίγουρα θα βρεθεί έστω και ένας άνθρωπος να καταλάβει. Αν αυτό δεν αγγίζει το τέλειο τότε απέτυχα να σας απαντήσω και δεν πειράζει.

Σήμερα τι θα μπορούσαμε να ορίσουμε ως βαρβαρότητα;

*Το ότι οι άνθρωποι ξεχνάνε την ιστορία τους και επιτίθενται στον διπλανό τους από τη δική τους συνειδητότατη επιλογή να παραμένουν στην πολύπλευρη προσωπική ανεπάρκεια αντί να τον καταλάβουν ή τουλάχιστον να τον σεβαστούν.

Πιστεύεις ότι έχουμε ικανή θεατρική παιδεία στην Ελλάδα;

*Ναι σε ακαδημαϊκό επίπεδο, αλλά η παιδεία είναι μια πολύ προσωπική διαδρομή χωρίς τέλος και δεν σταματάει σε καμία σχολή και κανένα μεταπτυχιακό.

Υπάρχουν ευκαιρίες εξέλιξης και ανέλιξης για ένα νέο ηθοποιό στην Ελλάδα σήμερα;

*Περιορισμένες για κάθε είδους καλλιτέχνη.

Όταν κάνουμε θέατρο ή κινηματογράφο το ζητούμενο είναι να θέλουμε να αρέσουμε στο κοινό;

*Μόνο από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω πως όταν καταπιανόμαστε με οποιαδήποτε τέχνη στόχος είναι να επικοινωνήσουμε κάτι βαθύτατα προσωπικό.

Ποιους ήρωες θα ήθελες να υποδυθείς;

*Όσους αναζητούν το ωραίο -όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας.

Ποια θα είναι τα επόμενα βήματά σου;

*Η ταινία μεγάλου μήκους -συνέχεια της Απόστασης Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς- του Βασίλη Κεκάτου με τον Νικολάκη Ζεγκίνογλου. Μία σειρά live με τη drag περσόνα Imiterasu.

Ποιο είναι το βιβλίο που διαβάζεις αυτή την εποχή;

*Ιστορία Τέχνης για την εξεταστική στην Α.Σ.Κ.Τ.

Πώς κρίνεις τον τρόπο που φέρονται οι συμπατριώτες μας στη φύση και στα ζώα;

*Ο Κοσμάς ο Αιτωλός είπε ότι «Οἱ ἄνθρωποι θὰ μείνουν πτωχοί, γιατὶ δὲν θἄχουν ἀγάπη στὰ δένδρα». Και ούτω καθεξής συμπληρώνω.

Τέλος, ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Συμβιώνεις με κάποιο κατοικίδιο;

*Μεγάλωσα με πολλά ζώα και είχα έναν γάταρο μέχρι που το έσκασε για να ζήσει ελεύθερος. Σεβαστό.

Ευχαριστώ πολύ!

*Εγώ σας ευχαριστώ.

***

Διαβάστε επίσης:

«Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς» του Βασίλη Κεκάτου με δύο Χρυσούς Φοίνικες στις Κάνες

Βασίλης Κεκάτος. Η ελληνική φωνή στο Σάντανς

***

“Η Απόσταση Ανάμεσα στον Ουρανό κι Εμάς” / Δείτε το βίντεο

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -