17.3 C
Athens
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024

Τα έργα της Όπυς Ζούνη μας χαρίζουν ψευδαίσθηση και πραγματικότητα

Μια καλλιτέχνις η οποία αναζήτησε και υπηρέτησε τις γεωμετρικές φόρμες και μέσα από αυτές γνώρισε τη διεθνή καταξίωση, η Όπυ Ζούνη, «έρχεται» πάλι για να μας χαρίσει τις δημιουργίες της.
«Κάθε χρωματική μελέτη είναι μια πρόκληση προς αναζήτηση του “πώς” θέλεις να εκφράσεις την ιδέα που με θράσος ή με δέος έχεις σκεφτεί», έλεγε.
Μια σειρά έργων της με τον τίτλο «Ψευδαίσθηση και Πραγματικότητα», παρουσιάζεται στo πλαίσιo του αφιερώματος «Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη» από την ιστορικό τέχνης Ελένη Αθανασίου, στο Radisson Blu Park Hotel – έως τις 14 Ιανουαρίου 2014.

Τα έργα προέρχονται από την τελευταία δεκαπενταετία της καλλιτεχνικής πορείας (1993-2008) της Όπυς Ζούνη.
Το Radisson Blu Park Hotel, Athens, έχοντας υιοθετήσει μια urban nature αισθητική, συνεχίζει να παρουσιάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα το έργο καταξιωμένων Ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό την προβολή της ελληνικής τέχνης τόσο στο εγχώριο κοινό όσο και στο ξένο που επισκέπτεται τη χώρα μας. Μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο επιλέχθηκε η εικαστικός Όπυ Ζούνη η οποία υπήρξε μια από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες καλλιτέχνιδες του δεύτερου  μισού του 20ού αιώνα και μια από τις σπουδαιότερες εκπροσώπους της γεωμετρικής αφαιρετικής τέχνης στην Ελλάδα.
Το έργο της έχει έντονες επιρροές από την κλασική της παιδεία και τα βιώματα πολιτισμών όπως ο αιγυπτιακός και ο ελληνικός. Εκφράζεται εικαστικά με ποικίλους τρόπους, αφού συνδυάζει διαφορετικά υλικά τόσο στη ζωγραφική όσο και στη γλυπτική, τα κολλάζ, τις κατασκευές, τα objets trouvées και τις εγκαταστάσεις. Επίκεντρο της έρευνάς της υπήρξε ο χώρος, ενώ η θεματολογία της προέρχεται από φανταστικά τρισδιάστατα περιβάλλοντα, τετράγωνα ανοίγματα, ναούς και κατοικίες, πύλες, στοές και πυραμίδες, βέλη, σημάνσεις, αναβάσεις και δρόμους, εσωτερικούς χώρους διπλούς και συμμετρικούς, κίονες με ραβδώσεις, κύβους και ορθογώνια, περάσματα, ορίζοντες, αδιέξοδα και σκακιέρες – δάπεδα. Στα πρώτα χρόνια της καλλιτεχνικής της δημιουργίας κινήθηκε προς την εξπρεσιονιστική γραφή (1959-1969), στη συνέχεια προς τη γεωμετρική αφαίρεση και, τέλος, το έργο της (1993-2008) χαρακτηρίζεται από αντιθέσεις, όπως αυστηρή ακινησία, σταθερότητα αλλά και ταυτόχρονα κίνηση μέσα από την ψευδαίσθηση και την οφθαλμαπάτη.
Στην έκθεση η θεματολογία έχει αναφορές πάλι στο χώρο αλλά τον προσεγγίζει διαφορετικά, μέσα από μια νέα αντίληψη και οργάνωση. Οι χώροι πια είναι προοπτικοί, τεράστιοι με ανοίγματα στη φύση και ελεύθερες ιμπρεσιονιστικές και εξπρεσιονιστικές χρωματικές κηλίδες που προσδιορίζουν το «έξω» – τη γη, τη βλάστηση, τον ουρανό, τα κινούμενα σύννεφα – ελαφρύνουν τον συμπαγή αρχιτεκτονικό σκελετό και τη βαρύτητα των πλακάτων χρωματικά επιπέδων. Η συνύπαρξη αυτή προσδίδει στο σύνολο περισσότερη ζωντάνια και εκφραστικότητα. Οι αντιθέσεις που παρατηρούμε στα έργα της από τη δεκαετία του ’90 και μετά συνυπάρχουν, συγκρούονται και μεταφέρουν τον θεατή σε έναν τρισδιάστατο κόσμο, περίεργο και απόκοσμο. Φως και σκιά, σταθερότητα και κίνηση, επιπεδότητα και προοπτική, πραγματικότητα και ψευδαίσθηση, παρουσία και απουσία, κενό και πλήρες, γεωμετρία και ποίηση είναι τα αντιθετικά ζεύγη που χαρακτηρίζουν το έργο των τελευταίων χρόνων. Η Όπυ Ζούνη δημιουργεί μια εικονική πραγματικότητα χρησιμοποιώντας την Αναγεννησιακή προοπτική ελεύθερα, με ένα ή περισσότερα σημεία φυγής. Ακροβατεί ανάμεσα στο όνειρο, τη φαντασία και την πραγματικότητα, τη λογική και την ευαισθησία, την επιστημονική μαθηματική προσέγγιση και τον αυθορμητισμό.
Τα γλυπτά της, με την απλότητα και την απέριττη γεωμετρία της φόρμας τους, υποδηλώνουν τη μνημειακή κλίμακα, χωρίς όμως να είναι μνημειακά σε μέγεθος. Χρησιμοποιεί οριζόντια γραμμικά στοιχεία και επάλληλες χρωματικές ζώνες σαν απάντηση και αντίθεση στην καθετότητα της κολόνας και στις διαγώνιες γραμμές της πυραμίδας. Τα έργα της έκθεσης περνούν από μια μινιμαλιστική γεωμετρία σε μια άλλη που εμπλουτίζεται και μεταμορφώνεται από τις γραφές και την ύλη, την οξύτητα του χρώματος. Δημιουργεί ένα σύμπαν εικόνων, μορφών και συμβόλων. Οι χώροι της πια εξελίσσονται σε χώρους εσωτερικούς, συναισθηματικούς, πολύπλοκους, έκφραση του ψυχισμού της.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα έργα του τελευταίου έτους της ζωής της, τα φιλοτέχνησε μέσα στο 1ο εξάμηνο του 2008, όσο δηλαδή κατόρθωνε η ισχυρή θέλησή της να επιβάλλεται στις μειωμένες αντοχές της. Σε αντιδιαστολή με τα συναισθήματα, που της δημιουργούσε η βαρύτατη επιδείνωση της υγείας της, στα δημιουργήματά της αυτά επικρατεί ο μαχητικός της χαρακτήρας και τα τελευταία έργα της Ζούνη χαρακτηρίζονται από αισιοδοξία. Επικρατεί δημιουργικό φως, εκρηκτικά χρώματα και η χάραξη μίας νέας εκκίνησης.
Η Όπυ Σαρπάκη-Ζούνη γεννήθηκε το 1941 στο Κάιρο και από το 1963 μέχρι και το θάνατό της (2008) έζησε και εργάστηκε ανελλιπώς στην Αθήνα. Πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές ζωγραφικής, κεραμικής και φωτογραφίας στο Κάιρο (1959-1962).
Η πρώτη ατομική της έκθεση έγινε στο Κάιρο το 1962 για να συνεχίσει και να κατακτήσει τις καρδιές των φιλότεχνων του κόσμου με περισσότερες από 30 ατομικές και 200 ομαδικές εκθέσεις.
Σπούδασε από το 1963 έως το 1968 στην ΑΣΚΤ, ζωγραφική με δάσκαλο τον Γ. Μόραλη, καθώς και σκηνογραφία με τον Γ. Βασιλειάδη. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά της σε μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις (Μπιενάλε Αλεξάνδρειας, 1970˙ Μπιενάλε Σαο Πάολο, 1979˙ Μπιενάλε Χαρακτικής Λουμπλιάνας, 1979, 1983, 1985, 1989 Μπιενάλε Χαρακτικής Fredrikstad, 1980, 1982, 1986, 1992, Art 20, Βασιλεία, 1989. Μπιενάλε Καΐρου, 1993, 1999,  2003 κ.α.). Έργα της βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές συλλογές και μεγάλα μουσεία, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

* Η Όπυ Ζούνη γεννήθηκε στο Κάιρο το 1941 και σπούδασε ζωγραφική και φωτογραφία στο Αμερικάνικο Κολέγιο της γενέτειρας πόλης της. Εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα όπου συνέχισε τις σπουδές της στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Στην Α.Σ.Κ.Τ. εντρύφησε στη ζωγραφική, την κεραμική και αργότερα στη σκηνογραφία και τη διακόσμηση.
Ο Χάρης Σαββόπουλος, ιστορικός τέχνης, έχει γράψει: “Το έργο της Ζούνη εντυπωσιάζει. Τα φλογισμένα χρώματα και οι ασκητικές φόρμες δημιουργούν ένα ζωηρό και έντονο περιβάλλον, στο οποίο ο θεατής καλείται να προσδιορίσει την παρουσία του, αφού ολόγυρα ο χώρος αυξομειώνεται συνεχώς, ενώ την ίδια στιγμή η έλξη των έργων μαγνητίζει σάρκα και πνεύμα.
Και εδώ στη θεμελιώδη καλλιτεχνική της αρχή στρέφεται στη σοφία των αιώνων, αφού σε κάθε έργο της αντανακλάται ο ευκλείδειος χώρος της Αναγέννησης, η ψευδαίσθηση δηλαδή του απέραντου, την ίδια στιγμή που οι μελέτες των Λόζε, Ίτεν και Άλμπερς, με τη μορφή του διαλόγου της φόρμας με τη θερμοκρασία του χρώματος, αποτελούν μια από τις κυρίαρχες δομικές αρχές της δουλειάς της”.

Πληροφορίες

Radisson Blu Park Hotel. Αλεξάνδρας 10.
Τηλέφωνο: 210 – 889.45.00
Μέχρι και τις 14 Ιανουαρίου 2014
 
 
 
 
 

Σχετικά άρθρα

Κυνηγήστε μας

6,398ΥποστηρικτέςΚάντε Like
1,713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε
713ΑκόλουθοιΑκολουθήστε


Τελευταία άρθρα

- Advertisement -