«Η γειτονιά που μένω είναι γεμάτη από συγγραφείς κι από γάτες. Πηγαινοέρχονται ή κάθονται σκόρπια πάντα σε βαθιά απομόνωση και σε βαθύτερη συλλογή. Για τις γάτες μπορώ να φανταστώ ποιοι λόγοι και ποιες αιτίες λειτουργούν, ώστε φτάνοντας εδώ να καταλάβουν ότι έφτασαν στη γατοελβετία και να τερματίσουν το ταξίδι τους, όμως για τους συγγραφείς δεν είμαι απόλυτα βέβαιος. Δεν μπορώ, δηλαδή, να φανταστώ πως τους έλειπαν τόσο πολύ οι αναγνώστες κι ήρθαν εδώ, στην οδό Αναγνωστοπούλου, για να τους βρούνε. Ακόμα κι εμένα, που, όσο και να πεις, κάποιοι μου λείπουνε, δεν κουβαλήθηκα εδώ για να ‘μαι κοντά ούτε σε αναγνώστη ούτε σε αναγνωστόπουλο. Πάντως, η άφιξή μου ενίσχυσε αυτόν τον περίεργο πληθυσμό κατά ένα συγγραφέα και κατά ένα γάτο…».
«ΝΥΧΤΕΣ ΜΕ ΟΥΡΑ» του Αντώνη Σουρούνη. Εκδ. «Καστανιώτη».
* Ο Αντώνης Σουρούνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1942. Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για τη Γερμανία, όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι του οι συγγενείς. Ύστερα από μερικά εξάμηνα σε γερμανικά και αυστριακά πανεπιστήμια, ο συγγραφέας διακόπτει τη φοίτηση και ταξιδεύει δουλεύοντας. Εργάστηκε από τραπεζικός υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας. Πέθανε σε ηλικία 74 ετών στις 5 Οκτωβρίου του 2016 από χρόνια ασθένεια.
Έγραψε:
«Οι συμπαίχτες», μυθιστόρημα, 1977
«Το μπαστούνι», παραμύθι για μικρούς και μεγάλους, 1979, 1996
«Μερόνυχτα Φραγκφούρτης», διηγήματα, 1982
«Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου», διηγήματα, 1983
«Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι», μυθιστόρημα, 1985
«Πάσχα στο χωριό», νουβέλα, 1991
«Υπ’ όψιν της Λίτσας», 1992
«Ο Χορός των ρόδων», μυθιστόρημα, 1994 (Κρατικό βραβείο, 1995)
«Μισόν αιώνα άνθρωπος», αφηγήματα, 1996
«Γκας ο γκάνγκστερ», μυθιστόρημα, 2000
«Κυριακάτικες ιστορίες», 2002
«Το μονοπάτι στη θάλασσα», μυθιστόρημα, 2006
