Του Παναγιώτη Μήλα
«Ο Φανφαρόνος» με τον Βιτόριο Γκάσμαν, «Η γέφυρα του ποταμού Κβάι» με τον Άλεκ Γκίνες και τον Γουίλιαμ Χόλντεν, το «Ραντεβού στο Παρίσι» με την Όντρει Χέπμπορν, το «Σωφεράκι» με Μίμη Φωτόπουλο και Σμαρούλα Γιούλη, το «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» με Αυλωνίτη, Φωτόπουλο και Καρέζη συγκέντρωναν χιλιάδες θεατών στα μέσα της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές της δεκαετίας του ’60.
Ο θερινός κινηματογράφος «Γρανάδα», στα παιδικά μου μάτια, ήταν το κέντρο του κόσμου.
Η συνάντηση με θείους και ξαδέλφια μια φορά την εβδομάδα, έκλεινε στην ταράτσα του «Γρανάδα» με παγωτό ξυλάκι και δροσερό «ταμ ταμ».
Τα χρόνια πέρασαν, η «Γρανάδα» από κινηματογράφος έγινε θέατρο με την υπογραφή του θεατρικού επιχειρηματία Γιώργου Λεμπέση και πήρε το όνομα «Λαμπέτη».
Ο Άνθρωπος αυτός, που ανδρώθηκε μέσα στα θέατρα σε δύσκολες εποχές, αποφάσισε να ασχοληθεί με τις θεατρικές παραγωγές. Τόλμησε, ρίσκαρε και δημιούργησε μοναδικές παραστάσεις. Σχεδόν όλοι οι ηθοποιοί πέρασαν από τα θέατρά του. Σχεδόν όλοι τον είχαν σαν πατέρα τους.
Κάποιοι υπήρξαν αχάριστοι. Τον πίκραναν. Τον πρόδωσαν. Αυτό όμως δεν τον εμπόδισε να συνεχίσει με το ίδιο και με ακόμη μεγαλύτερο πάθος.
Ο Γιώργος Λεμπέσης ήταν η μεγάλη αγκαλιά για όλους.
Εμείς οι θεατές δεν ξεχνάμε όλα όσα μάς χάρισε με το πολύπλευρο έργο του.
Ευτυχώς, έστω και αργά, ήρθε από εκεί που κανείς δεν το περίμενε η αναγνώριση.
Όχι, δεν τον τίμησε η πολιτεία.
Η αναγνώριση ήρθε από τον σημερινό ιδιοκτήτη του «Λαμπέτη» ο οποίος αποφάσισε να μετονομάσει το θερινό «Λαμπέτη» σε «Θερινή Σκηνή Γιώργου Λεμπέση» ως αναγνώριση για την προσφορά του στον χώρο του θεάτρου.
Η έκπληξη ήταν μεγάλη και για την κόρη του Νταίζη η οποία έγραψε στη σελίδα της στο Facebook:
«Η μαγική στιγμή που χτυπάει το τηλέφωνο και σου εξηγούν τι έχουν κάνει. Και κάθεσαι γιατί τρέμουν τα πόδια σου. Και η έκπληξη σου έρχεται από εκεί που δεν το περιμένεις. Μου είπες να μην το πω δημόσια, γιατί ιδιωτικά θα το πω. Τι να πω τώρα; Ευχαριστώ την ιδιοκτησία του ακινήτου του θεάτρου. Αχ μωρέ μπαμπά μου σπάνιε»…
***
Ευτυχώς, αυτόν τον σπάνιο άνθρωπο βρέθηκε ένας ιδιώτης να τον τιμήσει.
