Ἂν σήμερα κανεὶς σᾶς ‘πῇ
Πῶς τάχ’ αὐτὴ ποῦ ἀγαπᾶτε
Ἄλλον κυττάζει, μὴν κοπῇ
Τὸ αἷμά σας −χαμογελᾶτε.
Κι’ ἂν ἄλλος ‘πῇ χωρὶς ‘ντροπή:
Εἰς τὴν ἀγάπη σας νὰ πᾶτε,
Ἀποκριθῆτε: «Σιωπή,
Καὶ γιὰ κουτὸ μή με περνᾶτε».
Τοὺς φίλους σας γιὰ τὴν ψευτιά τους
Σήμερα νὰ φοβᾶσθε μόνο,
Ταὶς φίλαις σας ὅλο τὸν χρόνο·
Γιατ’ ἔχουνε μεσ’ τὴ ματιά τους,
‘Σ τὰ λόγια τους καὶ ‘ς τὰ φιλιὰ
Παντοτινή πρωταπριλιά.
Γ. Δροσίνης, Ιστοί Αράχνης, Άπαντα Ποίηση 1888−1902, α΄ τόμος, επιμ. Γ. Παπακώστας, Αθήνα, Σύλλογος προς διάδοσιν ωφελίμων βιβλίων, 1995, σ. 68
- Εικόνα: “Cypress, April” – Henri Edmond Cross
