Η Γεωργιάννα Νταλάρα γράφει για την Ειρήνη
Ειρήνη,
ανήμερα Ιούνη και με τ’ Άγιο Πνεύμα,
τρεις πύρινες γλώσσες μου σκάσαν το νεύμα.
Με βρήκαν τρεις λέξεις μ’ ευγνωμοσύνη,
δυο ρήματα άδεια• και ένα ενεργό:
«Έχασα» «κέρδισα» και πάλι «προσμένω•»
μονάχα ένα ποίημα θ’ αρμόζει να πω –
εσύ μου το γράφεις.
Κι εγώ καρτερώ.
Και όχι απ’ αυτά που κυλούν με το ρεύμα,
μα εκείνα που η φλόγα τους πασχίζει να μείνει,
σε μέλλον, παρόν,
με βαθύ παρελθόν.
Σ’ εκείνα που η φλόγα αρχινά να μη σβήνει
όταν ο πλάστης τους ήδη γερνά,
κι όταν το σώμα του ήδη έχει φθίνει.
Κι ευθύς ξεκινώ:
Ειρήνη,
το χάος κι ο πόλεμος μαζί σου χάσκουν, ποτέ τους δεν χάνεις και πας, τους χαρίζεις, όλα όσα θέλουν δειλά να σου πουν.
Τα χάνουν που εσύ όλο τα αγκαλιάζεις,
πριν καν τολμήσουν να σε φοβηθούν.
Κι ευθύς μετανιώνουν αν μαζί σου τα βάλουν, αφού δεν μπορείς πια ν’ αποκαρδιωθείς.
Κι ευθύς μετανιώνουν αν παν να σε παίξουν,
κι αν παν να σε κλέψουν,
εν ου παικτοίς.
Το χάος χάνει πριν ανακυκλώσει αυτά που σε πιέζει στ’ αυτί να του πεις.
Μην κλαις άλλο Ειρήνη για τον κόσμο ετούτο
που ο θεός του ο ίδιος αποφάσισε πια να χαλά.
Για θα ‘ρθει η μέρα που όλα θ’ ανθίσουν.
Κι ας είν’ ερεβώδη, θα κλαίνε χαρά.
Η ίδια χάσκεις που σ’ όλους χαρίζεις ό,τι το χάος τολμά να σου πει.
Τίμα το χάος σου όσο του πρέπει
κι αυτό σ’ έχει ήδη εμπιστευτεί.
Χώρο του έδωσα τώρα κι εκείνου,
για δεύτερο ποίημα (μπας μέλλει να πω),
μα δεν αφήνομαι, ούτε κι ενδίδω,
φροντίζω σε πρώτα.
Μετά σ’ αγαπώ.
Δεν είναι κέρδος αυτά που ψέλνω,
αυτά που ατέλευτα μαζί μου όλο σέρνω,
είναι του χάους μοιρολόι που δεν είναι παιδί μας.
Της Ειρήνης μας είν’ δυο κραυγές θείας ρίμας.
Ειρήνη καλή κι Ειρήνη γενναία, την ώρα επάνω εκεί στον «σταυρό»
σε είδα και πάλι το χάος σταυρουδάκι να’ χεις δεμένο απαλά στον λαιμό.
Και σύντομα πάλι να γράφεις, να σπέρνεις ειρήνη Ειρήνη,
χαρά, καλοσύνη.
Και σου ‘κανα νεύμα.
Με τ’ Άγιο Πνεύμα.
***
Η τωρινή καλλιτεχνική δραστηριότητα της Γεωργιάννας Νταλάρα περιλαμβάνει ζωγραφιές και ελληνικά και αγγλικά ποιήματα που διαβάζονται, ακούγονται, μιλούν, μελοποιούνται, φοριούνται, απαγγέλλονται, τραγουδιούνται, κεντιούνται και τυπώνονται σε απλά αντικείμενα καθημερινής χρήσης.
***
Στη βασική φωτογραφία, έργο της Γεωργιάννας Νταλάρα.
