Του Παναγιώτη Μήλα
«Πιστεύουμε στον Ανθρωπιστικό, Κοινωνικό ρόλο του Θεάτρου. Υπηρετούμε ένα θέατρο που βρίσκεται σε άμεση επαφή με την ιστορική πραγματικότητα και αφουγκράζεται τα προβλήματα της εποχής του».
Αυτά έλεγε η Εβίτα Παπασπύρου εδώ στο Catisart, τον Δεκέμβριο του 2023.
Και πράγματι επιβεβαιώνει τα παραπάνω συμμετέχοντας στο ανέβασμα του έργου «Ματωμένος Γάμος» που ο Λόρκα το έγραψε το μακρινό 1933 και φέτος οι «Μοντέρνοι Καιροί» θα το παρουσιάσουν σε σκηνοθεσία Κώστα Νταλιάνη.
Στο έργο αυτό η Εβίτα Παπασπύρου υποδύεται την τραγική φιγούρα της Μάνας που θρηνεί για την απώλεια του παιδιού της και του άντρα της.
Όπως υπογραμμίζει η ηθοποιός: «Μου αρέσει να παίζω διαφορετικούς ρόλους. Αυτό είναι για μένα το βασικό. Όσο πιο διαφορετικός είναι ο ένας ρόλος από τον άλλον τόσο περισσότερο με συναρπάζει».
Μιλήσαμε για την παράσταση σε ένα διάλειμμα της πρόβας στον ανακαινισμένο χώρο του θεάτρου «Μοντέρνοι Καιροί».
Ας δούμε όμως τι κατέγραψε το μαγνητόφωνο…
***
Πού γεννηθήκατε και ποια είναι η καταγωγή σας;
*Ο πατέρας μου καταγόταν από την Ερατεινή της Φωκίδας, η μητέρα μου από το Αίγιο. Εγώ γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, που την αγαπάω πολύ.
Τι δεν ξεχνάτε από τα παιδικά σας χρόνια;
*Το χωματόδρομο που ήταν μπροστά στο σπίτι μου και όπου όλα μου τα απογεύματα έπαιζα μέχρι αργά, κουτσό, κρυφτό, κυνηγητό με τα παιδιά της γειτονιάς. Μνήμη ελευθερίας και ξεγνοιασιάς!
Πώς και πότε μπήκαν η υποκριτική και το θέατρο στη ζωή σας;
*Σε πολύ μικρή ηλικία! Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου αυτοσχεδίαζα, χόρευα, τραγουδούσα, όπου κι αν βρισκόμουνα. Στα 5 μου χρόνια, ξεκίνησα να παίζω θέατρο επαγγελματικά. Θέλω να πω, ότι πληρωνόμουνα κι έπαιρνα πολύ σοβαρά τη δουλειά μου. Οπότε αισθάνομαι ότι το θέατρο και η Υποκριτική ήταν πάντα στη ζωή μου.
Ποιοι από τους καθηγητές σας άφησαν τη σφραγίδα της διδασκαλίας τους στον τρόπο που προσεγγίζετε το θέατρο και σας βοήθησαν συνολικά;
*Ευτύχησα να έχω σημαντικούς δασκάλους. Θα αναφέρω μόνο δύο από αυτούς, αδικώντας πολλούς άλλους. Ο δάσκαλός μου ο Πέλος Κατσέλης με έμαθε πώς να χτίζω ένα ρόλο, να σκέφτομαι βαθιά και σφαιρικά, και η δασκάλα μου – η σπουδαία ηθοποιός Νίκη Τριανταφυλλίδη – με έμαθε τι σημαίνει η εμπλοκή του ηθοποιού. Κατάλαβα πως πρέπει διαρκώς να φλέγεσαι όταν είσαι πάνω στη σκηνή. Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό που τους συνάντησα.
Φέτος σας βρίσκουμε στο θέατρο «Μοντέρνοι Καιροί» στην παράσταση «Ματωμένος Γάμος» του Λόρκα. Τι θα έπρεπε να ξέρει ο αναγνώστης για τη συγκεκριμένη παράσταση;
*Ένα συγκλονιστικό έργο του Λόρκα. Ένα κλασικό αριστούργημα. Η πατριαρχική κοινωνία έχει γαλουχήσει τους ήρωες του έργου. Σπαράζουν και χτυπιούνται αλυσοδεμένοι, προσπαθώντας να πάρουν πίσω τη ζωή τους. Αλλά δεν μπορούν να ζήσουν όπως ορίζει η Φύση. Η κοινωνία δεν τους το επιτρέπει. Όμως, όποιος πάει ενάντια στη Φύση τιμωρείται. Κι όλα αυτά με μια ποίηση μεταξωτή που καρφώνεται μέσα στην καρδιά σου.
Υποδύεστε τη Μάνα. Πώς θα σκιαγραφούσατε το ρόλο σας;
*Είναι η τραγική φιγούρα της Μάνας που θρηνεί για την απώλεια του παιδιού της και του άντρα της. Αλλά είναι και μια γυναίκα παγιδευμένη στο σύστημα της πατριαρχίας με τις ανάλογες αξίες: Αντρική τιμή που ξεπλένεται με το αίμα. Όπως λέει κάποια στιγμή η ίδια στο έργο: «Ήρθε ξανά η ώρα να χυθεί αίμα». Υπερασπίζεται αυτές τις αξίες κι έτσι είναι κι αυτή υπεύθυνη για την καταστροφή της.
Υπάρχει κάποιο θεατρικό έργο που έχετε πιο κοντά στην καρδιά σας και στο οποίο θα θέλατε να παίξετε;
*Όχι. Μου αρέσει να παίζω διαφορετικούς ρόλους. Αυτό είναι για μένα το βασικό. Όσο πιο διαφορετικός είναι ο ένας ρόλος από τον άλλον τόσο περισσότερο με συναρπάζει.
Ο πολιτισμός είναι μια καλή απάντηση στα φαινόμενα βίας και διαφθοράς που συναντάμε στην κοινωνία μας;
*Η τέχνη είναι ο τρόπος που έχει ο άνθρωπος να γνωρίσει τον εαυτό του και τον κόσμο που τον περιβάλλει. Γνωρίζω τον εαυτό μου, σημαίνει ανακαλύπτω τα τραύματά μου και μπορώ να τα γιατρέψω. Γιατί ο άνθρωπος γίνεται βίαιος όταν είναι τραυματισμένος, όπως κάθε ζώο.
Η τέχνη είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης της ζωής. Μεγεθύνει την πραγματικότητα για να την ερμηνεύσει. Μας θέτει τις ερωτήσεις για να δούμε τον κόσμο με άλλο μάτι. Την τελική απάντηση θα τη δώσει ο καθένας από μας.
Αν δεν είσαστε ηθοποιός, τι θα θέλατε να είσαστε;
*Θα ήθελα να χορεύω για πάντα.
Έχετε κάποιο χόμπι εκτός θεάτρου;
*Το διάβασμα! Όταν ξεκλέβω χρόνο και είμαι μόνη μου με ένα βιβλίο στα χέρια, νιώθω σαν μικρό παιδί αγκαλιά με ένα καλάθι γεμάτο σοκολάτες.
Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
*Δουλεύουμε πάνω στο «Ματωμένο Γάμο» και είμαι ολόκληρη βουτηγμένη μέσα σ’ αυτό. Δεν υπάρχει χώρος για άλλη σκέψη αυτή τη στιγμή.
Ποιο βιβλίο διαβάζετε αυτό τον καιρό;
*Ένα καταπληκτικό βιβλίο, πολύ απολαυστικό: «Η ανθρωπότητα» του Rutger Bregman. «Μια απροσδόκητα αισιόδοξη ιστορία για την ανθρωπότητα». Και είναι αυτό που λέει. Απροσδόκητα αισιόδοξο.
Υπάρχουν προσωπικότητες που θαυμάζετε και ποιες είναι αυτές;
*Υπάρχουν τόσοι φωτεινοί και συναρπαστικοί άνθρωποι. Καλλιτέχνες επιστήμονες, φιλόσοφοι, διανοητές, αλλά και άνθρωποι της διπλανής πόρτας, όλοι όσοι συνέβαλαν και συμβάλλουν με τη σκέψη τους και τη δράση τους σε μια πιο ανθρώπινη ανθρωπότητα. Όλοι όσοι κάνουν την Ουτοπία εφικτή!
Τι σας κάνει να θυμώνετε και με τι γελάτε περισσότερο;
*Θυμώνω με την αδικία και την έλλειψη δικαιοσύνης.
Το έγκλημα των Τεμπών με έχει στοιχειώσει. Δε θα πάψω να είμαι θυμωμένη μέχρι να αποδοθεί δικαιοσύνη.
Γελάω… με την ανθρώπινη βλακεία.
Ποια είναι η σχέση σας με τα ζώα; Υπάρχει κάποιο κατοικίδιο με το οποίο συμβιώνετε;
*Η Μάουρα, το σκυλί μου. Όταν την κοιτάζω στα μάτια, καταλαβαίνω τι σημαίνει καλοσύνη.
Ας κλείσουμε εδώ το μαγνητόφωνο. Σας ευχαριστώ πολύ για τη συνομιλία. Καλή συνέχεια στην πρόβα σας.
*Κι εγώ ευχαριστώ το Catisart.
***
«Ματωμένος Γάμος». Το αριστούργημα του Λόρκα από τον Νοέμβριο στο Θέατρο Μοντέρνοι Καιροί
