«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει».
Διονύσιος Σολωμός
Πέθανε στις 3 Απριλίου 2020 η Helin Bölek, μέλος του τουρκικού συγκροτήματος Grup Yorum, που βρίσκονταν σε απεργία πείνας επί 288 ημέρες.
Αυτό το ποίημα μάλλον της ταιριάζει:
Νίκος Γκάτσος, «Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί»
«Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Γεννιούνται μ’ ένα χρυσαφένιο χρώμα,
μ’ όνειρα που τους τα φτιάχνει η συννεφιά,
μ’ ελπίδες που φυτρώσαν μες στο χώμα…
Οι ήρωες δεν έχουν μυστικά.
Δεν ταξιδεύουνε ποτέ σε ξένα μέρη.
Γίνοντ’ αγάλματα ψυχρά, μα εθνικά
κι έχουν για συντροφιά τους ένα περιστέρι…
Οι ήρωες είναι πάντα ευγενικοί.
Κάνουν πως, τάχα, λεπτομέρειες δε θυμούνται…
Κι όταν η νύχτα τούς σκεπάζει με σιωπή,
πετάν’ το θρύλο στα πουλιά κι αποκοιμιούνται…»
Η νεαρή τραγουδίστρια από την Τουρκία μαζί με το έτερο μέλος του συγκροτήματος Ibrahim Gokcek, είχαν ξεκινήσει απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι ενάντια στις διώξεις του καθεστώτος Ερντογάν, τις απαγωγές και φυλακίσεις συνεργατών τους και μελών του συγκροτήματος Grup Yorum.
Μ’ αυτή τη μορφή αντίστασης επέλεξαν να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στην ελευθερία του λόγου και να αντισταθούν στην κρατική καταστολή που υφίστανται τόσο οι ίδιοι όσο και οι υποστηρικτές τους στην Τουρκία.
Τον προηγούμενο μήνα, δυνάμεις της αστυνομίας είχαν εισβάλει στο σπίτι των Gokcek και Bölek στην Κωνσταντινούπολη και τους συνέλαβαν προκειμένου να τους μεταφέρουν στο νοσοκομείο για να υποβληθούν σε αναγκαστική βίαιη σίτιση.
Η Helin Bölek έφτασε να είναι κάτω από 40 κιλά, ενώ συνέχιζε αδιάκοπα τον αγώνα της για να αποφυλακιστούν τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και να σταματήσουν οι διώξεις από το τουρκικό κράτος.
Την είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή το συγκρότημα μέσα από τις επίσημες σελίδες τους στα social media.
«Το μόνο που ήθελε η Helin ήταν να τραγουδά ελεύθερα τα τραγούδια της. Ο φασισμός του AKP (κυβερνών κόμμα Ερντογάν) είναι υπεύθυνος για το θάνατό της. Οι απαιτήσεις ήταν πολύ εύκολο να ικανοποιηθούν», γράφει σε μήνυμα του στο twitter η Επιτροπή Αλληλεγγύης στο Grup Yorum.
Η Helin Bölek, η τραγουδίστρια των Grup Yorum, έμεινε χωρίς μπουκιά στο στόμα της για 288 εικοσιτετράωρα.
Η Helin ούτε στιγμή δεν σκέφτηκε τον γλυκό και νέο εαυτό της, το πόσο ωραία και χαρωπή θα μπορούσε εύκολα να παραμείνει. Ένα πράγμα είχε στην καρδιά της η Helin Bölek και της το απαγόρευσαν, τη βγάλανε παράνομη και την επικήρυξαν. Όχι μονάχα αυτή μα και τα υπόλοιπα μέλη του Grup Yorum. Τους απαγορεύτηκε να τραγουδάνε σε συναυλιακούς χώρους, σε πλατείες ακόμη και στα σπίτια τους. Τους έσπασαν τα μουσικά όργανα πάμπολλες φορές γιατί ήταν επικίνδυνα τα τραγούδια τους.
Στην Ευρώπη θεωρήθηκαν τρομοκράτες και απαγορεύτηκε στο κοινό η συμμετοχή στις συναυλίες τους. Είχαν φαίνεται περίσσιο θάρρος, έτσι όπως έπαιζαν, με ύφος ανθρώπινο γεμάτο ελευθερία, τα βιολιά, τα τύμπανα και τους τζουράδες τους. Τους ονόμασαν τρομοκράτες επειδή παραπλανούσαν με τις ιδέες τους τον κόσμο στις εμφανίσεις τους, δίνοντάς τους σπίθες για να “λαμπαδιάσουν” τα μυαλά τους.
Το γεγονός παίρνει ανθρωπιστικές διαστάσεις. Τα τραγούδια σου δίνουν δύναμη και θα σε οδηγούν μπροστά. Είναι αυτά που πλαισιώνουν κάθε μεγάλο κίνημα. Η Ελλάδα στην περίοδο της Κατοχής είχε το ”βάζει ο Ντούτσε τη στολή του”; Τι θα γινόταν στην Ιταλία αν δεν υπήρχε το Bella Ciao από και για τους Παρτιζάνους; Θα είχαν συνεχιστεί τα επεισόδια στη Χιλή αν δεν έβγαινε η σοπράνο στο παραθύρι της εκείνη τη σιωπηλή νύχτα ή οι ορχήστρες στις πλατείες; Ας θυμηθούμε και το «Calle 13» (Δρόμος 13), το τραγούδι – κραυγή της Λατινικής Αμερικής…
Άλλωστε, η τέχνη είναι ένα από τα ισχυρότερα όπλα του κόσμου. Αυτή είναι που φοβάται κάθε απολυταρχικό καθεστώς. Φοβούνται οι κυβερνήσεις μην αρχίσουν μια μέρα όλοι να τραγουδούν και δεν τους σταματάει τίποτα πια.
Η Helin Bölek και οι φίλοι της ζήτησαν μόνο τα βασικά με την απεργία τους. Ζήτησαν να απελευθερωθούν όλα τα μέλη του Grup Yorum και να αποσυρθούν οι δικαστικές διώξεις. Ήλπιζαν να σταματήσουν οι έφοδοι της αστυνομίας στο πολιτιστικό κέντρο “Idil” και στα γραφεία τους. Απαίτησαν να καταργηθεί η επικήρυξη των μελών του συγκροτήματος από την τουρκική αστυνομία και να ακυρωθούν τα εντάλματα σύλληψής τους. Θέλησαν να αρθεί η απαγόρευση των συναυλιών του Grup Yorum. Η Helin Bölek μαζί με την μπάντα της πιστέψανε πραγματικά σε κάτι και το υπερασπίστηκαν κυριολεκτικά μέχρι τελικής πτώσης. Τόσο καιρό τραγουδούσαν τα επαναστατικά τους τραγούδια και κατέληξαν να γίνουν οι ίδιοι η επανάσταση.
- Διαβάστε επίσης:
Τουρκία: Βία, καταστολή και δακρυγόνα στον αποχαιρετισμό της Helin Bölek – Ποιο είναι το Group Yorum