Επιμέλεια: Ειρήνη Αϊβαλιώτου
Τα προάστια και οι μικρές πόλεις της Κεντρικής Ευρώπης ασκούσαν μια ιδιαίτερη γοητεία στον Egon Schiele, ο οποίος συχνά επιθυμούσε να ξεφεύγει από τη «σκοτεινή και φοβερή» πόλη της Βιέννης, και να ταξιδεύει σε επαρχίες και εξοχές γύρω από την τσεχική πόλη Krumau.
Πίνακες όπως το “Σπίτι με μπουγάδα που στεγνώνει” φανερώνουν την αγάπη του Schiele για την απλότητα και την ηρεμία της επαρχιακής ζωής. Ο πίνακας απεικονίζει σπίτια χτισμένα με μασίφ πρόσοψη, μικρά παράθυρα, μερικά σπασμένα κάποια όχι, μισοχαλασμένες στέγες που πιθανώς έχουν διαρροές, μια παλιά καμινάδα και μπροστά τα πολύχρωμα ρούχα στο σχοινί της μπουγάδας.
Αυτός ο πίνακας προκαλεί τόσες πολλές ερωτήσεις: ποιοι έζησαν σε αυτά τα σπίτια, πώς ζούσαν και ποια ήταν η μοίρα τους; Βλέπουμε την τυπική παλέτα χρωμάτων του Egon Schiele. Γήινα χρώματα, γκρι και σκούρα πράσινα. Τα σπίτια του Schiele είναι βαριά και καφέ, σαν να μεγαλώνουν από την ίδια τη γη, ή σαν να κατεβαίνουν σε αυτήν.
Ο δε χορός από ρούχα απλωμένα να στεγνώνουν στο προσκήνιο σπάει την επαναλαμβανόμενη γραμμικότητα των προσόψεων και προσδίδει στη σύνθεση ρυθμό και ζωή.
- 1917, Leopold Museum, Βιέννη
