Έφυγε από τη ζωή η ποιήτρια Ανθή Μαρωνίτη. Ευγενική, γλυκια φυσιογνωμία άφησε πολύ όμορφα ποιήματα.
Η Ανθή Μαρωνίτη (1938-2025) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Από το 1972 ζούσε μόνιμα στην Αθήνα και εργαζόταν ως επιμελήτρια φιλολογικών και λογοτεχνικών εκδόσεων. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί στα σουηδικά και τα γερμανικά και έχουν συμπεριληφθεί στους ανθολογημένους τόμους Ελλήνων και ξένων ποιητών: “Neue Sirene”, “Unter dem Gewicht der Voerter”, “Metaphora”.
•
Αναίρεση
Ι
Προπαντός μην κοιτάξεις πίσω
Τα μαύρα νερά που ο πόθος
στο φως και στη ζεστή ανάσα άνοιγε
ανέβαινες λάμποντας πένθιμα
οδηγημένη από τη φωνή του
Τραγούδι αρχινισμένο από παλιά που
σαν αέρας στιλπνός εκεί κάτω
φύσηξε — και οι σκιές μαλάκωσαν.
Προπαντός μην κοιτάξεις πίσω
μην πεις — νά
τα μικρά λευκά της πόδια
στο κόκκινο χορτάρι έρχονται
Γιατί ο πόθος
πόθος φονιάς
από βλέμμα πόθου νικήθηκε.
ΙΙ
Θα μπορούσε να είχε συμβεί σε αμμουδιά μυστική
ή στο δρόμο για το σπίτι
θα μπορούσε ακόμη, σε μπαλκόνι
πνιγμένο στο γιασεμί
Είτε να τον παρέσερνε ρυθμός ταξιδιού
ξένος στο αίσθημά του —
που να μην ένιωθε το κάλεσμα του σώματος
και μέσα στην ηδονή της έπαρσης
να προφέρει το τέλος.