Τάβλι, αγαπημένη συνήθεια των Ελλήνων από την αρχαιότητα. Επιτραπέζιο παιχνίδι τύχης για δύο παίχτες, που παίζεται με ζάρια και πούλια, τα οποία κινούνται πάνω σε ξύλινες επιφάνειες με είκοσι τέσσερις θέσεις, με σκοπό να φτάσουν σε συγκεκριμένα σημεία και συγχρόνως να εμποδίσουν ή να αποφύγουν ή να πιάσουν τα πούλια του αντιπάλου. Παιχνίδι τακτικής και στρατηγικής που όποιος ολοκληρώσει πρώτος το μάζεμα είναι και ο νικητής. Ο Νίκος Ορφανός (Φώντας) και ο Κωνσταντίνος Κάππας (Κόλλιας) παίζουν τη δική τους πετυχημένη παρτίδα σε μια αυθεντική αυλή στου Ψυρρή.
Ο Δημήτρης Κεχαΐδης έγραψε το έργο – λίβελο για το νεοελληνικό σύμπλεγμα μαγκιάς και κουτοπονηριάς το 1972. Το μονόπρακτο «Το Τάβλι» έχει ανέβει στη σκηνή αρκετές φορές. Πρωτοδιδάχτηκε στο Θέατρο Τέχνης με τους Νικήτα Τσακίρογλου (Φώντας) και Γιάννη Μόρτζο (Κόλλιας). Πιστεύω πως είναι η πρώτη φορά που το έργο ανεβαίνει στο φυσικό του χώρο, δηλαδή σε μια αθηναϊκή αυλή της δεκαετίας του ’60, χώρο στον οποίο διαδραματίζεται και το έργο. Η ιδέα ανήκει στους ικανότατους ηθοποιούς Νίκο Ορφανό και Κώστα Κάππα, οι οποίοι –εκτός από τη σκηνοθεσία– αναλαμβάνουν και τους εμβληματικούς ρόλους του ψευτόμαγκα Φώντα, που ονειρεύεται να κάνει τρελές μπίζνες στην Αφρική ως δουλέμπορος και του δωσίλογου λαχειοπώλη Κόλλια, που παριστάνει τον ήρωα της Αντίστασης και φιλοδοξεί να συγγράψει και βιβλίο με τα κατορθώματά του. Μια γνήσια λαϊκή κωμωδία χαρακτήρων και ταυτόχρονα μια ανατομία του μετεμφυλιακού τραύματος. Αυγουστιάτικο απόγευμα. Ο Φώντας, ανεπάγγελτος με πάθος για το τάβλι και ο Κόλλιας, λαχειοπώλης, προσπαθούν να στήσουν την κομπίνα του αιώνα, προκειμένου να «βγουν και αυτοί επιχειρηματίες στην κοινωνία, να πιάσουν την καλή», όπως λένε.
Η κομπίνα στήνεται, τινάζεται στον αέρα, ξαναστήνεται, και μέσα από έναν ολοζώντανο και ξεκαρδιστικό διάλογο, ο Κεχαΐδης σατιρίζει ένα κομμάτι της νεοελληνικής νοοτροπίας, που κυριαρχεί μέχρι σήμερα. Εξαιρετικές προσωπογραφίες γνωστών χαρακτήρων της καθημερινότητάς μας. Ο φιγουρατζής, ο άμυαλος, ο ψεύτης που καμώνεται το σπουδαίο, ο τεμπέλης, αυτός που ψάχνει τρόπους να αποκτήσει άκοπα και εύκολα πλούτο. Κατά βάθος έργο πικρό και μελαγχολικό.
Στην παράσταση που παρακολουθήσαμε συμπρωταγωνιστούσε και ο Νώντας, ο γάτος της Αυλής. Μπαινόβγαινε απτόητος και μάλλον ήταν ο μόνος υγιής χαρακτήρας του έργου. Άλλωστε ο Δημήτρης Κεχαΐδης στο κείμενο κάνει συχνές αναφορές στις γάτες.
Συντελεστές:
Φώντας: Νίκος Ορφανός. Κόλλιας: Κωνσταντίνος Κάππας. Σκηνικά: Σοφία Παντουβάκη. Κοστούμια: Πηνελόπη Μπάμπου. Σκηνοθεσία: Νίκος Ορφανός – Κωνσταντίνος Κάππας. Φωτισμοί: Γιώργος Ανεστόπουλος. Μουσική επιμέλεια: Νίκος Ορφανός. Τεχνικός Μιχάλης Σαράντος. Οργάνωση Εύα Βλαχάκου. Στην Αυλή, Αριστοφάνους 34β και Σαρρή, στου Ψυρρή. Η παράσταση περιοδεύει και σε επιλεγμένους χώρους σε όλη την Ελλάδα.
