Της Ειρήνης Αϊβαλιώτου
Μπορείς να τη συγκρίνεις με μέρα καλοκαιρινή. Ωραία σαν όνειρο, λευκή σαν κύκνος. Σίγουρα την αναγνωρίζετε. Παίζει σε μια σειρά που αυτή τη στιγμή γράφει ιστορία στην ελληνική τηλεόραση. Πρόκειται για μια ιστορία που αφορά την οικογένεια, την τιμή, τη φιλία, τον έρωτα, την προδοσία, για μια ιστορία που φέρνει στις μικρές οθόνες μας ρημαγμένους ανθρώπους και αγωνιστές της ζωής αλλά μας μιλά και για όλες τις γκρίζες ζώνες που καταπατούν οι άνθρωποι για να επιβιώσουν.
Η Δανάη Μιχαλάκη, που πλάθει υπέροχα τη Δρόσω στις «Άγριες Μέλισσες», ψάχνει διαρκώς πράγματα που έχουν κάποια πρόκληση για εκείνη, έχει αίσθηση του χιούμορ, είναι τρυφερή, ανθρώπινη και απίστευτα αληθινή.
Απόφοιτη της Δραματικής Σχολής της Μιμής Ντενίση, έχει κάνει πολλά χρόνια σπουδές χορού και μαθήματα φωνητικής. Εκτός από το μπαλέτο, λατρεύει τον σύγχρονο χορό και το φλαμένκο. Η μητέρα της είναι καθηγήτρια χορού και μπαμπά της είναι ο δημοφιλής ηθοποιός Γιώργος Μιχαλάκης.
Αν θέλετε να τη θαυμάσετε και στη σκηνή, από τις 26 Φεβρουαρίου 2020 κάθε Τετάρτη θα παίζει στην παράσταση «Μπλε» του Ντέιβιντ Νεγρίν, στο θέατρο «Άλφα». Μια ιδιαίτερη παράσταση που ακολουθεί τα ίχνη του Buster Keaton και του Jacques Tati. Μια βουβή και συγκρατημένα τρελή παράσταση που φωνάζει την εξαντλητική επανάληψη μιας μοναχικής και άχρωμης καθημερινότητας και τελικά προβλέπεται να «χρωματίσει» τις καρδιές μας.
Η τέχνη είναι γεμάτη από παραδείγματα λεπτής, ανόθευτης και ταπεινής αίσθησης του ωραίου και της ομορφιάς. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η Δανάη Μιχαλάκη, θαρρείς γέννημα της τέχνης. Μια πεταλούδα διάφανη, αιθέρια, πανέμορφη, γλυκιά αλλά και επιβλητική, αξιαγάπητη, με μια αύρα μυστηρίου και μια ακτινοβολία μεθυστική. Η ομορφιά μιας γυναίκας όμως δεν βρίσκεται μόνο στο πρόσωπό της αλλά αντανακλάται στην ψυχή της. Είναι η φροντίδα που δίνει με αγάπη, το πάθος που καταθέτει σ’ αυτό που κάνει. Πιστεύω πως αυτό ακριβώς είναι που κάνει την ταλαντούχα Δανάη αφάνταστα εκθαμβωτική.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλάμε για το σίριαλ, για το θέατρο, για τα όνειρά της και το χαρακτήρα της αλλά και για τον αγαπημένο της ζωής της, τον Ρόκι, που είναι λυκόσκυλο – γκριφόν.
* Μεγάλωσα στη Σύρο, ένα όμορφο νησί και πολύ ήρεμο. Έχω αναμνήσεις ευχάριστες, γαλάζιες, λόγω του ότι ήμουν κοντά στη θάλασσα και πολύ ξέγνοιαστες.
Ο πατέρας σου είναι ένας πετυχημένος ηθοποιός. Θέλησες ν’ ακολουθήσεις τα βήματά του, ή ήταν ανεξάρτητη η απόφασή σου ν’ ασχοληθείς με την υποκριτική;
* Σίγουρα έπαιξε ρόλο ότι είναι ο πατέρας μου ηθοποιός, γιατί το θέατρο και η υποκριτική ήταν κατά κάποιο τρόπο κάθε μέρα μέσα στο σπίτι μας, ήταν τόσο πολύ στην καθημερινότητά μου που κάπως ήρθε από μόνο του. Έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι και η μητέρα μου ήταν δασκάλα χορού, άρα υπήρχε η καλλιτεχνική φλέβα και είχα μαγευτεί από αυτό που ζούσα. Πήγαινα στο θέατρο και κυρίως παρακολουθούσα τις παραστάσεις από τα παρασκήνια. Όλο αυτό με είχε ενθουσιάσει.
Στην πορεία υπήρξαν δάσκαλοι που σε παρότρυναν ν’ ασχοληθείς με την υποκριτική;
* Υπήρξαν και δάσκαλοι που με παρότρυναν, υπήρξαν και φίλοι.
Είσαι μια νέα γυναίκα πολύ όμορφη, είσαι ταλαντούχα, έχεις εφόδια για τη δουλειά σου, έχεις καλοπροαίρετα ζηλέψει ποτέ σου κάτι;
* Δεν έχω ζηλέψει κάτι με τη σημασία της λέξης ζήλια, αλλά έχει τύχει να δω μια παράσταση και από θαυμασμό να έχω πει ότι θα μου άρεσε να είχα πάρει μέρος σ’ αυτήν.
Οι ρόλοι που θα ήθελες στο μέλλον να υποδυθείς ποιοι είναι;
* Μέχρι στιγμής σκέπτομαι πολλούς ρόλους που μου αρέσουν. Δεν έχω όμως κάποιο συγκεκριμένο, ίσως την Ιουλιέτα, αλλά και ποια γυναίκα ηθοποιός δε θέλει να παίξει αυτή την ηρωίδα; Πολύ μελλοντικά θα μου άρεσε η Μπλανς Ντιμπουά από το «Λεωφορείο ο πόθος». Και πάλι όμως θα το αφήσω στην τύχη γιατί θα ήθελα να αγαπήσω ρόλους μέσα από τη δουλειά. Ρόλους που θα μου προταθούν ή θα τους διαβάσω και θα καταλάβω ότι είναι για μένα.
Σε ενδιαφέρουν περισσότερο οι καλές συνεργασίες, με ανθρώπους με τους οποίους μπορείς να συνομιλήσεις καλλιτεχνικά;
* Σίγουρα θέλω μια καλή συνεργασία με ωραίες σχέσεις και άμεσες, και σίγουρα για να κάνεις ένα ρόλο, για να πεις το ναι, πρέπει κάτι να σε έχει ιντριγκάρει, πρέπει κάπως να νιώσεις μια σύνδεση ή να πω ότι αυτό είναι ένα challenge για μένα και θέλω να το κάνω. Γι’ αυτό και, όπως είπα πριν, θα μου άρεσε κάποιος να μου προτείνει ένα ρόλο, να διαβάσω το έργο και να ερωτευθώ τη γυναίκα αυτή που μου προτείνουν.
Πρωταγωνιστείς σε μια τηλεοπτική σειρά που είναι πολύ δημοφιλής αυτή την εποχή, τις «Άγριες Μέλισσες». Όταν σου είχαν προτείνει να μπεις στη σειρά είχες φανταστεί ότι θα έχει τόση επιτυχία;
* Στην αρχή όχι, απλά με είχε μαγέψει, μου άρεσε πολύ το σενάριο και όλο το concept της σειράς. Στην πορεία, όταν είχαμε ξεκινήσει τα γυρίσματα, όλοι περιμέναμε ότι θα βγει ένα καλό αποτέλεσμα και επίσης καταλάβαμε ότι χρόνια είχε να γίνει τέτοια δουλειά με τόσο ωραίο καλογραμμένο σενάριο. Η σειρά έχει ένα πολύ ωραίο καστ που αποτελείται και από νέους ηθοποιούς, αλλά και από ηθοποιούς θεατρικούς οι οποίοι ήταν γνωστοί στον θεατρικό κόσμο, όμως το κοινό της τηλεόρασης δεν τους ήξερε. Πιστεύω ότι ο κόσμος ήθελε να δει νέα πρόσωπα. Ήθελε αυτά τα νέα πρόσωπα να μπουν στο σπίτι του, γιατί είναι σαν να είμαστε στο σπίτι των θεατών καθημερινά. Νομίζω πως και να μην είχε την απήχηση που είχε και να μη γινόταν αυτό το μεγάλο «μπαμ», εμείς με το ίδιο μεράκι θα δουλεύαμε πάλι.
Γιατί νομίζεις ότι το κοινό αγάπησε τις «Άγριες Μέλισσες»;
* Είναι θέμα ποιότητας, είναι κάτι τελείως διαφορετικό και σε βάζει και σε έναν άλλο κόσμο. Αφενός μαθαίνεις τι γινόταν παλαιότερα αλλά υπάρχουν και συνδέσεις του τότε με το σήμερα. Έχει μια δυναμική αυτή η σειρά.
Τι κορίτσι είναι η Δρόσω που υποδύεσαι;
* Τη Δρόσω τη γνωρίσαμε ως πολύ αφελή, ενώ ταυτόχρονα είχε μια γλύκα. Στην αρχή ήταν χαμένη με όλα αυτά που της είχαν συμβεί στη ζωή, στη συνέχεια έγινε πιο δυναμική, κατάλαβε τη δύναμη που έχει το παρουσιαστικό της στους άνδρες κυρίως και το εκμεταλλεύθηκε. Πάντα ήταν ονειροπόλα. Θέλει να φύγει από το χωριό γιατί την πνίγει η ζωή σ’ αυτό, θέλει να ασχοληθεί με το τραγούδι. Στη συνέχεια όμως θα γνωρίσουμε και μια άλλη πλευρά της, πιο δραματική. Γενικότερα είναι ένας ρόλος με πολλές εναλλαγές. Έχουμε αρκετά ακόμα να δούμε από τη Δρόσω.
Είσαι μία από τις τρεις αδελφές, που αποτελούν τα κύρια πρόσωπα της τηλεοπτικής σειράς. Ως ηθοποιός τι έχεις να πεις για τις συναδέλφους σου και «αδελφές» σου, τη Μαρία Κίτσου και την Έλλη Τρίγγου; Πώς είναι η ζωή σας στα γυρίσματα;
* Μόνο τα καλύτερα έχω να πω. Από την πρώτη μας γνωριμία υπήρξε σαν μια σπίθα μεταξύ μας. Η Έλλη έχει και στη ζωή της ακριβώς αυτή την ίδια γλυκάδα που έχει ως Ασημίνα στο ρόλο, είναι ένας πολύ γλυκός άνθρωπος, κουβαλάμε την ίδια τρέλα. Γενικότερα και με τις δύο υπάρχει μια πολύ ωραία δοτικότητα όταν παίζουμε. Η Μαρία είναι σίγουρα η μεγάλη μας αδελφή, εγώ το λέω ότι είναι η μεγάλη μου αδελφή πλέον, τόσο καλή σχέση έχουμε αποκτήσει και οπωσδήποτε υπάρχει βοήθεια και από τις δύο προς εμένα, ως η μικρότερη της παρέας. Η Μαρία, μάλιστα, το Μαράκι, είναι ένας άνθρωπος με πολύ πάθος και είναι και πολύ δυναμική σαν γυναίκα. Έχουμε δημιουργήσει και μια αρμονικότατη σχέση οι τρεις μας. Νομίζω ότι αυτό βγαίνει στη σειρά, και μάλιστα μας βγαίνει αβίαστα, δεν είναι κάτι για το οποίο χρειάζεται να προσπαθήσουμε.
Τι νομίζεις ότι οφείλεις στην τηλεόραση; Αναγνωρισιμότητα, ένα καλό ξεκίνημα;
* Οφείλω ήδη ένα πολύ καλό ξεκίνημα που ήδη έχει ανοίξει πόρτες, όχι μόνο σε μένα αλλά και σε άλλους συναδέλφους που επίσης κάνουν ένα ξεκίνημα. Η αναγνωρισιμότητα ήταν κάτι δεδομένο, δεν έκανα γι’ αυτό το λόγο όμως αυτή τη δουλειά, δηλαδή για να έχω αναγνωρισιμότητα. Το σίγουρο είναι ότι ίσως οφείλω και τις επόμενες δουλειές μου σε αυτή τη σειρά.
Και μια εμπειρία ασφαλώς…
* Πολύ μεγάλη εμπειρία και μάθημα επίσης. Κάθε μέρα μαθαίνουμε κάτι καινούργιο, είτε αφορά την υποκριτική, είτε τις κάμερες, είτε το σενάριο.
Έχεις κάνει χρόνια χορό. Με ποια είδη χορού έχεις ασχοληθεί κυρίως και τι σε έχει διδάξει ο χορός;
* Από μικρή ασχολούμαι με μπαλέτο και σύγχρονο, τα τελευταία χρόνια κάνω και φλαμένκο, που επίσης είναι ωραίος χορός. Αυτό που χρωστάω στην εξάσκηση στο χορό, είναι ένα, που θα έπρεπε όλοι και όσοι έχουν κάνει χορό να το κατακτούν, είναι το ήθος. Από τα κυριότερα πράγματα που σου μαθαίνει ο χορός είναι να έχεις ήθος. Σίγουρα αποκτάς και ωραία κορμοστασιά, έναν σωστό σωματότυπο, αλλά ο χορός σου δίνει και μια βάση για οτιδήποτε άλλο θέλεις να κάνεις και τους ηθοποιούς τους βοηθάει πολύ στη σκηνή. Μαθαίνεις να διαχειρίζεσαι και το σώμα σου.
Βλέπουμε τα τελευταία χρόνια μια άνθηση στο νέο ελληνικό κινηματογράφο. Θα ήθελες να κάνεις κινηματογράφο;
* Πολύ θα ήθελα, αν ήταν ένας ρόλος που να με εκφράζει. Σίγουρα έχει ο ελληνικός κινηματογράφος πολλά να δώσει ακόμα και θέλω να πιστεύω πως θα βρεθούν αυτοί οι σκηνοθέτες που θα τολμήσουν να κάνουν το κάτι διαφορετικό και ίσως λίγο πιο τολμηρό.
Πώς θα χαρακτήριζες τους ηθοποιούς της ηλικίας σου; Είναι παιδιά πειθαρχημένα, παιδιά σεμνά, έχουν αυτογνωσία;
* Συμφωνώ απόλυτα, έχουν όλα αυτά τα στοιχεία και ευτυχώς είναι άνθρωποι που στηρίζουν και κυνηγάνε τα όνειρά τους και απ’ ό,τι βλέπω έχουν πολλά.
Πώς θα περιέγραφες τον εαυτό σου;
* Είμαι πάρα πολύ γαλήνια και τα αντιμετωπίζω όλα με ηρεμία και… αναισθησία καμιά φορά. Γενικώς δίνω πολύ σαν άνθρωπος, είτε σε σχέση, είτε σε φιλία, είτε στη δουλειά. Δίνω απλόχερα αγάπη και βοήθεια και είμαι και λίγο… τρελή και «καραγκιοζάκος», όπως με αποκαλούν μερικοί φίλοι. Με πολλά όνειρα!
Είναι ωραίο να μη φοβάται ένας άνθρωπος να εκτεθεί.
* Μα αυτό είναι και μέρος της δουλειάς μας, το έχουν και άνθρωποι που δεν ασχολούνται με αυτό.
Τι απεχθάνεσαι;
* Απεχθάνομαι την αγένεια. Με εκνευρίζει, με θυμώνει. Η αγένεια και η αναισθησία ενός ανθρώπου μπορεί να με φέρουν στα κόκκινα.
Τι θαυμάζεις;
* Μπορεί να φανεί λίγο κλισέ αυτό που θα πω, αλλά θαυμάζω πολύ την αιώνια αγάπη. Θαυμάζω πολύ να βλέπω ένα ζευγάρι που είναι μαζί 60 χρόνια, αυτή τη στήριξη που έχουν μεταξύ τους, αυτή την αμοιβαία αγάπη.
Τι σε συγκινεί; Τι μπορεί να σε κάνει ξαφνικά να δακρύσεις;
* Με συγκινούν πολύ τα ζώα, ειδικά τα σκυλιά. Με συγκινεί η εικόνα ενός άστεγου ή ενός παππούλη που κάθεται απλά στο παγκάκι. Μπορεί να με συγκινήσει και ένα καλό βιβλίο…
Αντιθέτως, με τι μπορείς να ξεσπάσεις σε ένα αυθόρμητο γέλιο;
* Με ένα καλό αστείο όλοι θα γελάσουμε αυθόρμητα…
Εκτιμάς το χιούμορ στους άλλους; Είναι ένα στοιχείο που μπορεί να σε γοητεύσει σε έναν άνθρωπο;
* Είναι το πρώτο στοιχείο που θα με γοητεύσει στον άλλον και που θα με κάνει να νιώσω κάτι. Μια αίσθηση οικειότητας. Προσωπικά καμιά φορά το χιούμορ είναι και η ασπίδα μου σε κάποια πράγματα. Μπορεί να το χρησιμοποιήσω ώστε να αντιμετωπίσω μια δύσκολη κατάσταση. Σίγουρα είναι κάτι που θα με τραβήξει στον άλλον, είτε συνεργάτης είναι, είτε φίλος. Είναι βασικό.
Το χιούμορ αλλά και η ευγένεια είναι δύο πράγματα που ανοίγουν πόρτες αυτόματα…
* Ναι, ακριβώς, η ευγένεια σε κατευθύνει σε πολύ καλές καταστάσεις. Το χιούμορ πάλι, τουλάχιστον για μένα, σημαίνει προστασία σε πολλά πράγματα.
Τι θα ήθελες να πούμε για τα επόμενα βήματά σου;
* Θα είμαι τώρα σε μία παράσταση που ξεκινάει 26 Φεβρουαρίου και θα παίζεται κάθε Τετάρτη στο θέατρο «Άλφα». Θα ξεκινήσουμε με 4 παραστάσεις και βλέπουμε. Λέγεται «Μπλε» και είναι βασισμένη σε μια ιδέα και σκηνοθεσία του Ντέιβιντ Νεγρίν. Πρόκειται για μια βουβή παράσταση η οποία μας δείχνει την εξαντλητική επανάληψη μιας μοναχικής καθημερινότητας. Είναι ένας αστείος τύπος ο οποίος καταφέρνει να επιβιώνει ψυχικά έχοντας συνηθίσει την πλήξη, το κάθε μέρα το ίδιο και είναι βυθισμένος σε ένα άοσμο και μονόχρωμο χρώμα, σε ένα λευκό και νοικοκυρεμένο χρώμα που το βάζει συνέχεια σε τάξη. Έρχεται ωστόσο μια απρόσμενη συνάντηση που τον προβληματίζει και το γεγονός αυτό τον κάνει να ανακαλύψει το μπλε. Είναι μια παράσταση που λόγω του ότι είναι βουβή ο κάθε θεατής παίρνει αυτό που θέλει, καταλαβαίνει αυτό που θέλει. Είχε παιχτεί και πέρσι, αλλά φέτος έχω τη χαρά και την τιμή να πάρω μέρος.
Εσύ δηλαδή είσαι η απρόσμενη συνάντηση, που μπαίνει στη ζωή του ήρωα και την αλλάζει;
* Ακριβώς, είμαι η απρόσμενη συνάντηση.
Ο συμπρωταγωνιστής σου ποιος είναι;
* Είναι ο Παντελής Πάγκαλος. Επίσης ο Ντέιβιντ Νεγρίν έχει κάνει τη σκηνοθεσία και έχει γράψει αυτό το πολύ γλυκό έργο. Θα παίζεται κάθε Τετάρτη από τις 26 Φεβρουαρίου 2020 για 4 Τετάρτες, στις 9 η ώρα.
Σίγουρα εργάζεσαι πολλές ώρες. Έχεις τα γυρίσματα και τις πρόβες. Τον ελεύθερο χρόνο σου τι κάνεις; Πώς είναι η καθημερινότητά σου;
* Έχω τα Σαββατοκύριακα ελεύθερα. Μου αρέσει να βλέπω δικούς μου ανθρώπους που δεν προλαβαίνω άλλες μέρες και να παρακολουθώ παραστάσεις. Θα ήθελα να διαβάζω βιβλία, απλώς δεν έχω μυαλό και χρόνο τώρα. Η ποίηση με χαλαρώνει πολύ, είναι κάτι που είναι στην καθημερινότητά μου. Μου αρέσει ακόμα να αφιερώνω χρόνο στο σκύλο μου. Μου αρέσουν και τα ταξίδια όταν έχω ελεύθερο χρόνο, ακόμα κι αν ο προορισμός είναι μόνο δύο ώρες. Αγαπώ τα ταξίδια…
Από τους ποιητές ποιοι είναι οι αγαπημένοι σου;
* Ο Ελύτης, ο Εμπειρίκος, ο Σεφέρης, ο Ναζίμ Χικμέτ.
Τι ονειρεύεσαι να πραγματοποιήσεις τα επόμενα χρόνια;
* Θα ήθελα να κάνω ταξίδια που έχω ονειρευτεί. Επαγγελματικά θα το αφήσω λίγο στην τύχη, αλλά σίγουρα το καλλιτεχνικό μου όνειρο είναι να παίξω σε μιούζικαλ…
Καθώς γνωρίζεις και χορό…
* Και χορό και τραγούδι. Έχω κάνει και μαθήματα φωνητικής. Είναι μαζί με το θέατρο τα τρία πράγματα που μ’ αρέσουν και έχω διδαχτεί στη ζωή μου, άρα θα ήθελα να μπορούσα να τα συνδέσω. Θα ήθελα απλά τα επόμενα χρόνια να κάνω αρκετά ταξίδια και τα επαγγελματικά και προσωπικά μου θέματα να κυλήσουν όμορφα. Θα ήθελα να δω τι έχει να μου φέρει και η ίδια η ζωή!
Ποια είναι η σχέση σου με τα ζώα; Συμβιώνεις με κάποιο ζώο;
* Έχω ένα σκυλάκι, τον Ρόκι, που είναι λυκόσκυλο γκριφόν. Η λατρεία μου είναι τα σκυλιά. Θαυμάζω πολύ τον χαρακτήρα τους και τον κάθε χαρακτήρα που έχει το σκυλί ξεχωριστά. Είναι απίστευτο ότι κάθε σκυλί έχει το δικό του χαρακτήρα. Για μένα είναι απλά άνθρωποι που δεν μπορούν να μιλήσουν, γιατί ξεκάθαρα μας μιλάνε, με ένα βλέμμα τους καταλαβαίνεις οτιδήποτε και είναι πραγματικά φίλοι, απίστευτη συντροφιά. Το σκυλί μου, τον Ρόκι, το κοιτάζω και απλά χαμογελάω. Μου φτιάξει τη διάθεση σε δευτερόλεπτα.
Βλέπεις με άλλα μάτια τη ζωή όταν ζεις με ένα ζώο;
* Ναι. Όπως τα βοηθάς εσύ, έτσι το ευχαριστώ τους είναι να σε βοηθήσουν και αυτά με τον τρόπο τους, πολύ διακριτικά.
Η επιστροφή στο σπίτι τι νόημα έχει, όταν σ’ αυτό σε περιμένει ένα ζώο;
* Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να γυρίζεις στο σπίτι και κάθε φορά μια ψυχούλα να χαίρεται πολύ που σε βλέπει. Είναι η ξεκούρασή μου. Όπως και να νιώθω, όσο κουρασμένη κι αν μπω στο σπίτι, σε δευτερόλεπτα τα έχω ξεχάσει όλα.
Πώς απέκτησες τον Ρόκι;
* Ο Ρόκι προέρχεται από φιλοζωική οργάνωση. Είμαι κατά της αγοράς ζώων. Ήταν ακόμα κουτάβι όταν ήρθε στο σπίτι. Εκείνες τις ημέρες συζητούσαμε με την κολλητή μου φίλη και σκεπτόμασταν ότι εμείς πιστεύουμε σε έναν θεό ο καθένας μας, τα σκυλιά όμως έχουν μόνον εμάς, είναι σαν να είμαστε εμείς ο θεός τους… Κι αυτό είναι τόσο συγκινητικό.
Ευχαριστώ πολύ Δανάη γι’ αυτή τη συζήτηση!
* Κι εγώ ευχαριστώ πολύ!
∼
- Για το “Μπλε” διαβάστε αναλυτικά ΕΔΩ:
“Μπλε”: Μια συγκρατημένα τρελή παράσταση στα ίχνη του Buster Keaton και του Jacques Tati
