«Επανέρχομαι…(δυστυχώς)»
Θυμάστε τις δύο πεθερές στο «Γάμος αλά Ελληνικά» …Σμάρω Στεφανίδου και Δέσπω Διαμαντίδου στην υπέροχη ταινία του Βασίλη Γεωργιάδη …Ε κάπως έτσι καταντήσαμε.
Διαβάζω την τοποθέτηση του Μαρμαρινού στο «Θριάσιο» [Thriassio.gr] χθες και στην «Καθημερινή» σήμερα και αναγκάζομαι να δώσω συνέχεια.
– Το ΔΣ της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας Ελευσίνας βγάζει ανακοίνωση κατά της δημόσιάς μου τοποθέτησης για τον χειρισμό τους ως προς την οργάνωση της παράστασης «Στάχυα» που οι ίδιοι μου παραγγείλανε…
(Τώρα μεταξύ μας, το ότι βγήκε η ανακοίνωση χωρίς να έχουν ενημερωθεί τα μέλη του ΔΣ ούτε για την πρόθεση περί απαντητικής ανακοίνωσης, αλλά ούτε για το περιεχόμενο του κειμένου, το αφήνω ασχολίαστο…)
– Ο Μαρμαρινός βγάζει κι αυτός ανακοίνωση κατηγορώντας με ως ψεύτη και προσπαθεί να πείσει ανάμεσα στα άλλα ότι:
α) ποτέ δεν με συνάντησε, ποτέ δεν υπήρξε η παράσταση «Στάχυα» μιας και δεν υπήρχε αριθμός πρωτοκόλλου πρότασης
β) ποτέ δεν έψαξε με το τάμπλετ του ημερομηνία
γ) για το ότι η διαπίστωση του ότι έχει γυρίσει την πλάτη στην τοπική κοινωνία, είναι ψευδή
– Ο Δήμαρχος δεν βγάζει ανακοίνωση αλλά αφήνει να διαρρεύσει η συνθήκη ότι όλο αυτό που γίνεται είναι μέρος μιας προσωπικής βεντέτας δικής μου και του Μιχαήλ.
– Θα βγάλω λοιπόν και τη δική μου «ανακοίνωση». Κάτι που πιστέψτε με, με πονάει γιατί συμβαίνουν τόσο πιο σημαντικά πράγματα σε αυτή τη χώρα και την πόλη που ο συγκεκριμένος καβγάς του άνωθεν κουαρτέτου μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον τραγωδίας και μετεωρολογικού αναθέματος, κουβαλά κάτι το κωμικά χυδαίο σαν τρας επεισόδιο του “Ερωτοδικείου”…
Ξέρω πως υπάρχουν καλοθελητές που μου προσάπτουν ότι τα όσα γράφω μπορεί να εκληφθούν ως χρονικά ύποπτα με τη συγκυρία των εκλογών… ότι το κάνω για να διαβάλλω τον ένα συνδυασμό ή να παίξω το παιχνίδι υπέρ ενός άλλου.
Λάθος. Μακάρι να μην έγραφα κανένα κείμενο και καμμιά ανακοίνωση. Ούτε να έδινα καύσιμο σε όλο αυτό το διχασμό και την τσίτα. Και να είχα παραμείνει στην συνθήκη της απόστασης.
Άλας.
Κάποια πράγματα πρέπει να ειπωθούν:
Δεν θα μπω στη διαδικασία εμφάνισης των email ή των μηνυμάτων από προσωπικές συνομιλίες. Θα ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα και τα υπόλοιπα θα τα αφήσω για τυχόν τους παρουσίαση, σε περίπτωση που τα πράγματα καταλήξουν να πάρουν την οποία νομική οδό.
ΠΡΩΤΟΝ: Υπάρχει και πρόταση και προϋπολογισμός κατατεθειμένος και εγκεκριμένος για την παράσταση “Στάχυα”. Η αλληλογραφία με την οικονομική Διεύθυνση της Πολιτιστικής δείχνει και την αποδοχή του ποσού αλλά και την έγκριση της πρώτης προκαταβολής του ποσού των 27.000 ευρώ.
Άρα το ότι η εταιρεία παραγωγής για την παράσταση «Στάχυα» ήταν ανέτοιμη και μη επαρκής στα όσα γραφειοκρατικά της ζητήθηκαν, δεν ευσταθεί.
(Η ηλεκτρονική αλληλογραφία είναι στα χέρια του Δικηγόρου μου διαθέσιμη για κάθε χρήση).
ΔΕΥΤΕΡΟ: Το ότι η ίδια η Πολιτιστική μετά το μπλόκο του Μαρμαρινού και την επιμονή του να μην περάσει το έργο ως ανάθεση προσπάθησε να το περάσει από την “πίσω πόρτα”, με προτεινόμενη ανάθεση σε τμηματικά ποσά της τάξεως κάτω των 30.000 ευρώ και σε διαφορετικές από μια εταιρείες ώστε να δείχνει διαφορετικό ΑΦΜ, κι αυτό μπορεί να υποστηριχθεί, μιας και το παραπάνω σενάριο μας προτάθηκε από συνεργάτη της προέδρου της Πολιτιστικής σε συνάντηση στον β’ όροφο του ΠΑΚΠΠΑ, όπου η στεντόρεια φωνή του κ. Παντελή Καριώτη έμπροσθεν στην προτεινόμενη θολή “αντ’ αυτού” λύση, ανάγκασε τους υπαλλήλους του ΠΑΚΠΠΑ να κλείσουν τις πόρτες και να μας ζητήσουν (και δικαίως) να καυγαδίζουμε πιο χαμηλόφωνα και πολιτισμένα…
ΤΡΙΤΟΝ: Ο Δήμαρχος μιλάει περί κόντρας προσωπικής δικής μου με τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή κι ότι εγώ όταν γίνανε οι συνεννοήσεις είχα ζητήσει να μην έχω στα πόδια μου τον Μαρμάρινο.
Για να εξηγούμαστε:
Με τον Μιχαήλ Μαρμαρινό στο παρελθόν είχα συνεργαστεί εξαιρετικά. Το προφίλ μου εδώ στο φατσοβιβλίο είναι ανοιχτό… Μπορεί να ανατρέξει ο καθένας σε αναφορές που έχω κάνει στο πρόσωπο του Μιχαήλ και στο πόσο τον εκτιμώ σαν σκηνοθέτη. Διαβάστε το κείμενο μου για εκείνον την ημέρα της ανάληψης των καθηκόντων του. Ή ακόμα και την πίστη μου αργότερα στο καλλιτεχνικό του επίπεδο ανεξάρτητα με το αν συμμετείχα ή όχι στο όλο του όραμα. Θα ζητούσα μέχρι και στους μαθητές μου στις Δραματικές Σχολές του Εθνικού Θεάτρου ή της Βεάκη να επιβεβαιώσουν τα όσα τους είχα πει κατά καιρούς ξανά για ξανά, ότι θα είναι ευλογία να παρευρεθούν ως συμμετέχοντες σε πρόβες και παραστάσεις του Μιχαήλ. Κάτι το οποίο και εξακολουθώ να πιστεύω.
Ως εκεί.
Το αμήχανο του Μαρμαρινού απέναντι μου δεν το κρίνω. Αφεντικό είναι. Δεν νοιώθει ότι του ταιριάζω, με γειά του και χαρά του. Ούτε θα κρίνω τα διάφορα μηνύματά του Αυγουστιάτικα του 2020 στις 3 τα ξημερώματα, ούτε την πρόσκληση του για τη δημιουργία ταινιών με θέμα το Ρολόι του Αρχαίου Λόφου, σε πρόταση που δεν υπήρχαν χρήματα και απλά χάναμε το χρόνο για να στηρίξουμε μια από τις εμπνεύσεις του για μια πόλη που ποτέ δεν γνώρισε παρά πασπάλισε ως γνώση ….
Πότε ανέφερα την «Αγέλαστο Πέτρα» ώστε ο ΜΜ να με κατηγορεί ότι καπηλεύομαι εγώ τον Κουτσάφτη; Ο Φίλιππας είναι Δάσκαλος μου. Οι «Ακροβάτες» είχαν διευθυντή φωτογραφίας τον Κουτσάφτη. Ως εκεί. Ποτέ δεν έχω αναφερθεί για το υπέροχο έργο του Κουτσάφτη. Δεν είχα την παραμικρή εμπλοκή πέρα από το να είμαι συμπαίκτης με τον Θανάση τον Μίλισση, τον συνεργάτη του. Ο Μαρμαρινός είναι που πετάει λάσπη και καπηλεύεται σοφίες τρίτων. Γιατί με μπλέκει με την «Αγέλαστο Πέτρα» είναι απορίας άξιο.
Το να κάνει συναντήσεις και να έχει το άλλοθι ότι όντως συναντήθηκε για να κλείσει τη συμβατική υποχρέωση, ότι τάχα συναντήθηκε, είναι μια πρακτική που ο Μαρμαρινός το έχει κάνει πολλάκις και με πολλούς. Και αυτό αποδεικνύεται επίσης εύκολα στην Ευελπίδων.
***
Το ότι έστησε κινηματογραφικό τριήμερο στον Άη Γιώργη, με τον Σύλλα Τζουμέρκα, βασισμένο σε δική μου ιδέα από σενάριό μου σε μικρού μήκους ταινία στην οποία ο κ. Τζουμέρκας τότε ήταν συνεργάτης, ναι, το βρήκα απρεπές. Και όταν έκανα φανερή την ενόχληση μου ότι στην πόλη / χώρα που υπάρχω ως κινηματογραφιστής, που μου παίρνουν την ιδέα και με προσβάλλουν κάνοντας την εκδήλωση κάτω από το πατρικό μου σπίτι, άρχισαν να πέφτουν τα τηλέφωνα από τον σκηνοθέτη, τον Δήμαρχο και την κ. Γερουλάνου μην προβώ σε καμμιά νομική περαιτέρω ενέργεια.
Πράγματι, ζήτησα από τον Δήμαρχο να μην έχω στα πόδια μου για την παράσταση τον Μαρμάρινο ακριβώς γιατί είχα τη γνώση:
– Του τι είχε κάνει με τη Μάρθα Φριτζήλα και το Υπέροχο Σχολείο της,
– Του τι είχε κάνει με καλλιτέχνες που είχε ανακοινώσει τις παραστάσεις του ως Μυστήρια, για να τους μειώσει τελευταία στιγμή δραστικά το συμφωνημένο μπάτζετ και οι παραστάσεις να τιναχτούν στον αέρα, δημιουργώντας χρέη στους εμπλεκόμενους.
– Του τι είχε συμβεί με την εταιρεία παραγωγής της Pan Entertainment που βολόδερναν τρία χρόνια ώσπου να υπογράψουν τελικά τη σύμβαση τους μόλις πριν από λίγες εβδομάδες.
– Και κυρίως να προλάβω την ημερομηνία της 3ης Οκτωβρίου για να μην πιάσουν οι βροχές, αλλά και για να είναι παρών ο απόηχος των εκδηλώσεων των Αισχυλείων ώστε να κάνει τα «Στάχυα» γιορτή της πόλης και ο κόσμος να κατηγορήσει ως το Ελαιουργείο. Η ημερομηνία, σας προλαβαίνω δεν ήταν για να χρησιμοποιηθεί σαν δώρο στο Δήμαρχο με τις εκλογές.
Ήθελα απλά η παράσταση να ενταχτεί μέσα στο ημερολόγιο εκδηλώσεων της φετινής χρονιάς και όχι στο βαθύ αβέβαιο μέλλον σε κάποιο αβέβαιο ανέτοιμο χώρο…
Όχι κύριε Μαρμάρινε! Δεν δώσατε χώρο στους Ελευσίνιους. Χρησιμοποιήσατε μόνο τους λαογραφικούς συλλόγους. Και αυτόν τον σκοτεινό τόπο “εθελοντών”. Δεν είχατε καν την επαγγελματική επάρκεια να απαντήσετε στα περισσότερα email προτάσεων, έστω και να δώσετε αρνητική απάντηση. Δεν συμπεριλάβατε ούτε τους Ελευσίνιους έγκριτους συγγραφείς και μεταφραστές στις εκδόσεις σας. (δες πχ. Νικολέττα Φριτζήλα, δες Κωνσταντίνο Λουκόπουλο). Και οι μουσικοί σάς προέκυψαν μετά από διαμαρτυρίες της τοπικής κοινωνίας.
Όπως επίσης υπάρχουν και μάρτυρες που μπορούν να πουν για τον απαξιωτικό και υποτιμητικό τρόπο που έχετε μιλήσει για την περιοχή και τους Ανθρώπους της Μαγούλας.
Εμείς λοιπόν οι Ελευσίνιοι που σας φέραμε στην πόλη μας, σας ανοίξαμε τα σπίτια μας και μοιραστήκαμε τα προικιά μας, είμασταν δυστυχώς ένα βάρος στην όποια σας ατζέντα. Και αυτό αποδεικνύεται εμπράκτως. Θα είχε ενδιαφέρον στην πιθανή δικαστική διαμάχη να δινόταν η δυνατότητα σε καλλιτέχνες της περιοχής να μιλήσουν και οι ίδιοι για τον τρόπο που τους συμπεριφερθήκατε. Ή στους πολίτες που σας πίστεψαν και εσείς τους φερθήκατε σαν αναγκαίο κακό και β’ κατηγορίας…
Όσο για την χρήση του “αγοραίου” λόγου μου απέναντι σας…. Τι κρίμα να χάνονται τα νοήματα από τις λέξεις και τις φράσεις όταν απομονώνετε κάποιος σε αυλές και συνομιλεί μόνο με κόλακες. Εγώ αγοραίο θυμάμαι ως λέξη τα ταξί της επαρχίας. Ουπς! ξέχασα τελικά και την Ελευσίνα σαν επαρχία την αντιμετωπίσατε. Σκαλί, αλλά και βάρος ταυτόχρονα, στο σχεδιασμό της καριέρας σας.
Πέρα όμως από την οποία πλάκα, καλό ή κακό χιούμορ, ειρωνία ή φερόμενη προσβολή. Επιμένω: Το θέμα δεν ήταν εγώ και ο Μαρμαρινός. Η αστική μας πες ευγένεια, θα μας επέτρεπε στην οποία αναγκαστική συμβίωση στην ίδια την πόλη ως τον Δεκέμβριο.
Μέχρι που ήρθες εσύ Δήμαρχε Αργύρη Οικονόμου, και για τους δικούς σου λόγους και για τις όποιες φωτεινές και σκοτεινές δυνάμεις του τριγώνου:
Πολιτιστική – Μιχαήλ – Εσού,
με βάλατε στη μέση. Και εμένα και τους συνεργάτες μου και κυρίως τους ανθρώπους της πόλης. Και τώρα αμήχανος σωπαίνεις…
Λοιπόν. Επειδή το παρακουράσαμε:
Δήμαρχε, Μαρμάρινε και Πολιτιστική με ή χωρίς έγκριση Δ.Σ:
Τα πέρα δώθε στις σελίδες των φατσοβιβλίων έχουν κάτι από σήψη. Αν επιμείνετε σε αυτό το διαδικτυακό πινγκ πονγκ θα χάσουμε όλοι.
Έχετε εκλογές. Έχετε να τελειώσετε το οποίο σας ταξίδι πολιτιστικής διαδρομής. Έχετε να παραδώσετε ή να αποδώσετε το οποίο έργο. Έχω να συνεχίσω τη ζωή μου και τη δουλειά μου με ή χωρίς «Στάχυα».
Όλοι κρινόμαστε. Αυτό το μπουρδούκλωμα που έχετε προκαλέσει, βάζοντας με σαν Χρήστο Δήμα – σκηνοθέτη από την οδό Παγκάλου, σε μια συνάρτηση που ποτέ δεν σας ζήτησα, τελικά, δεν αφορά κανέναν Ελευσίνιο πολίτη που έχει σε προτεραιότητα να αντιμετωπίσει την δυσκολία της οποίας του καθημερινότητας σε μια πόλη που ξέχασε να κουβαλά χαρά…
Γιατί δυστυχώς αντί να μιλάμε για την γιορτή της Ελευσίνας ως «Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης», μιλάμε για ξεκατινιάσματα τοπικής εμβέλειας Θριασίου πεδίου…
Θέλετε κι άλλο μπουρλότο; Μια χαρά. “Σας έχω…” που λέει και γνωστός πολιτικός…
Προτιμώ όμως εγώ για μένα και για το καλό της πόλης να μη δώσω συνέχεια. Δεν συμφέρει κανέναν από τους τέσσερείς μας αλλά κυρίως κάνει κακό στην πόλη. Η Ελευσίνα είναι πάνω από όλα και απ’ όλους.
Είπα ότι είχα να πω. Για τα υπόλοιπα, αν το προτιμάτε, επιφυλάσσομαι για το οποίο νομικό μου δικαίωμα που λέτε και εσείς…
Αν όμως φτάσουμε στους διαδρόμους των οποίων Δικαστικών κτιρίων, η Ελευσίνα δεν θα με αφήσει μόνο μου απέναντι σας…
Αγάπη ωρέ
***
«Ελευσίς 2023». Απάντηση του Μιχαήλ Μαρμαρινού στον σκηνοθέτη Χρήστο Δήμα
