Ολοκλήρωσε το «ωραίο ταξίδι» της ζωής του έχοντας δίπλα την αγαπημένη του καμηλοπάρδαλη, αυτό το περίεργο ζώο που στέκεται γερά στα πόδια του ενώ το κεφάλι του είναι «ψηλά στον ουρανό».
Η καμηλοπάρδαλη είχε ταυτιστεί μαζί του. Ήταν το σύμβολο της ύπαρξής του και την είχε χρησιμοποιήσει στον τίτλο της βιογραφίας του, που εξέδωσε το 2008, όπου εκεί έγραφε: «Κι έτσι, έχω φτιάξει στο νου μου –σαν ιδανικό που θα ήθελα να αγγίξω– την εικόνα μιας όμορφης καμηλοπάρδαλης».
Μια σημαδιακή ημέρα, την ημέρα του Αγίου Πνεύματος, τη Δευτέρα 24 Ιουνίου 2024, έφυγε από τη ζωή ο ποιητής της αρχιτεκτονικής Αλέξανδρος Τομπάζης, σε ηλικία 85 ετών.
Η ημέρα του Αγίου Πνεύματος ήταν η μοναδική μέρα που είχε κλάψει στη ζωή του. Ήταν το μακρινό 1998 όταν στην αίθουσα μικρών συσκέψεων του Γραφείου του στο Πολύδροσο, χτύπησε το τηλέφωνο και από την Πορτογαλία τού ανακοίνωσαν ότι κέρδισε το πρώτο βραβείο στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στην Fatima. Ένα έργο εξαιρετικής σπουδαιότητας και διεθνούς ακτινοβολίας που δούλευε με τους συνεργάτες του ενάμιση χρόνο.
Βέβαια στη διάρκεια της δηµιουργικής του πορείας, ο Αλέξανδρος Τοµπάζης είχε βραβευτεί σε περισσότερους από 110 διεθνείς και ελληνικούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισµούς, κοσµώντας το αστικό και περιαστικό τοπίο µε εξαιρετικά δηµόσια και ιδιωτικά έργα.
Ο Τοµπάζης, που ίδρυσε το 1963 το «Γραφείο Μελετών Αλέξανδρου Ν. Τοµπάζη», υπήρξε ένας από τους σηµαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες της γενιάς του, µε πλήθος αξιολόγων έργων σε όλες τις κατηγορίες και κλίµακες αρχιτεκτονικού σχεδιασµού, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.
Έχοντας από νωρίς δώσει ιδιαίτερη έµφαση στον βιοκλιµατικό και ενεργειακό σχεδιασµό, το έργο του χαρακτηρίζεται από την υψηλή ποιότητα της συνάντησης της τεχνολογίας και της τέχνης.
Με δυναµική παρουσία σχεδόν εξήντα ετών το Γραφείο του συνεχίζει να συµβάλει µε την υψηλή ποιότητα των έργων του στη σύγχρονη αρχιτεκτονική πραγµατικότητα.
Έχει ασχοληθεί με διαφόρων ειδών έργα όπως κατοικίες, κτήρια γραφείων, κτήρια εκπαίδευσης, νοσοκομεία, τόπους λατρείας κ.α.
Ορισμένα από αυτά είναι:
-Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης, οδός Λέσβου 4, Νέα Σμύρνη, Αθήνα
-Συγκρότημα κατοικιών ΔΙΦΡΟΣ, Χαλάνδρι – Αθήνα
-Συγκρότημα κατοικιών ΔΡΥΑΔΕΣ, Κηφισιά – Αθήνα
-Ηλιακό Χωριό, Πεύκη-Λυκόβρυση – Αθήνα
-Ναός της Αγίας Τριάδας, Fatima – Πορτογαλία
-Κτήριο γραφείων κεντρικών υπηρεσιών και Νομισματικό Μουσείο για την Τράπεζα της Ελλάδος, οδός Αμερικής, Αθήνα
-Κτήριο γραφείων και κέντρο ελέγχου δικτύου διανομής ΔΕΗ, οδός 3ης Σεπτεμβρίου, Αθήνα
-Μποδοσάκειο δημοτικό σχολείο Κολεγίου Αθηνών, Κάντζα Αττικής
-Παιδιατρικό κέντρο Αθηνών (μετέπειτα Ιατρικό Κέντρο Αθηνών), Μαρούσι – Αθήνα
-Βιοκλιματικό κτήριο Τμήματος Φαρμακευτικής Πανεπιστημίου Πατρών.
Ο Αλέξανδρος Τομπάζης γεννήθηκε στο Καράτσι (που τότε ανήκε στις Βρετανικές Ινδίες) στις 10 Απριλίου 1939. Σε ηλικία έξι ετών η οικογένειά του μετακόμισε στην Αγγλία και ένα χρόνο αργότερα, το 1947, εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα.
Ήταν απόφοιτος της Ανωτάτης Σχολής Αρχιτεκτόνων Ε.Μ.Π. (1962).
Αρίστευσε και τιμήθηκε με το Θωμαΐδιο και το Χρυσοβέργειο βραβείο.
Το ενδιαφέρον του για την τεχνολογία και η πρώτη πετρελαϊκή κρίση τον έσπρωξε να ασχοληθεί με τη χρήση της ηλιακής ενέργειας αρχικά και άλλων εναλλακτικών πηγών ενέργειας αργότερα.
Έτσι από τη δεκαετία του ’70 και μετά ασχολήθηκε κυρίως με την αρχιτεκτονική με έμφαση στον Βιοκλιματικό Σχεδιασμό και εφάρμοσε τις αρχές αυτού σε μεγάλη κλίμακα. Ο ίδιος θεωρούσε ότι για να σχεδιαστεί ένα κτήριο πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν τα κλιματικά χαρακτηριστικά του τόπου και να τα αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αρχιτεκτονικά έργα και κείμενά του έχουν δημοσιευθεί σε εκδόσεις εντός και εκτός Ελλάδος, σε αρχιτεκτονικά περιοδικά, τον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο καθώς και σε πρακτικά συνεδρίων.
Στα σχεδόν εξήντα χρόνια της καριέρας του, δεν απομακρύνθηκε ποτέ από τα άλλα βασικά ενδιαφέροντά του: τη ζωγραφική, τη γλυπτική και τη φωτογραφία.
Μάλιστα αγαπημένη του συνήθεια ήταν στα ταξίδια που έκανε, νωρίς το πρωί, την ώρα που οι περισσότεροι δεν είχαν ακόμη ξυπνήσει ο Τομπάζης ξέκλεβε χρόνο και ζωγράφιζε με καταπληκτική ταχύτητα και ιδανική ευχέρεια εκ του φυσικού, όπως οι καλλιτέχνες μιας άλλης εποχής όπου ζωγράφιζαν εκ του φυσικού τοπία και αστικές όψεις.
Πηγή: ek magazine, Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής, in.gr, vintage-files.blogspot.com και ktirio.gr.
